آقای روحانی هم همانند دولت قبل هیچ توجهی به خواسته های بخش خصوصی ندارد و در این مورد راه دولت قبل را پیش گرفته اند

به گزارش صدای اقتصاد «رشد بی رشد» این جمله را رییس کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران در مصاحبه با «صدای اقتصاد» می گوید. پاسخی که درخصوص وضعیت فعلی اقتصاد و رشد صنعتی داده می شود. مهدی پورقاضی که این روزها از تکرار مشکلات تولید و عدم دستیابی به رشد صنعتی خسته شده، دولت یازدهم را در میدان دادن به بخش خصوصی ناموفق می داند. او در میان صحبت های تلفنی خود با خبرنگار صدای اقتصاد، گذری بر برنامه های پیشین اتاق تهران می زند و با صدای آرام می گوید: آقای روحانی هم همانند دولت قبل هیچ توجهی به خواسته های بخش خصوصی ندارد و در این مورد راه دولت قبل را پیش گرفته اند. پورقاضی با لحن گلایه آمیزی می گوید، مگر بخش خصوصی چه کار نشدنی از دولت خواسته؟ تنها خواسته ما که در بوق و کرنا نیز کردیم و بارها در رسانه ها نیز مطرح شد، صاف کردن بدهی بخش خصوصی بود که هنوز هم خبری از محقق شدن آن نیست.

از سوی دیگر گزارش فصلی وضعیت اقتصادی و صنعتی کشور که به سفارش اتاق تهران توسط پژوهشکده پولی و بانکی تهیه شده، تایید می کند رشد صنعتی فصل تابستان منفی شده است. براساس این گزارش رشد تولیدات صنعتی در فصل تابستان به عدد منفی 13.1 درصد رسیده است. در ادامه مشروح گفت وگو با رییس کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران در مورد دلایل افت رشد صنعتی در تابستان 94 را می خوانید.

بدون شک با آمارهای که دیروز در اتاق تهران تشریح شد می توان گفت که اقتصاد کشور به رکود مطلق بسیار نزدیک شده است. فکر می کنید دلایل عمده وضعیت نامناسب فعلی تولید چیست؟

بله بلاخره باید بپذیریم که رکود به صورت کامل بر اقتصاد کشور چیره شده است و هیچ راه گریزی نیز از پذیرفتن این حقیقت تلخ وجود ندارد. آمارهای که از سوی اتاق تهران منتشر شده توسط پژوهشکده پولی و مالی انجام شده و رکود عمومی حاکم بر اقتصاد دلیل اصلی برای منفی شدن رشد تولیدات صنعتی و به طور کلی بخش تولید در ماه‌های گذشته باشد.

فکر می کنم بارها در مورد چگونگی قدم گذاشتن به دوران کساد صحبت کرده باشم. اما دلیل اصلی ادامه رکود در کشور دیگر به مولفه های خارجی باز نمی گردد. اکنون باید چاره ای برای مشکلات داخلی که نبود تقاضا و کاهش قدرت خرید مردم است، جویید. البته بدون شک مهمترین واصلی ترین مشکلی که بارها در جلساتی که با دولتی های داشتیم و مطرح کردیم بدهی های قفل شده دولت به بخش خصوصی است. حتی به دولتی ها گفتیم که به هر قیمتی شده بدهی های بخش خصوصی را پرداخت کنند تا تغییری در اقتصاد نیز ایجاد شود اما تمام این پیشنهادها تاکنون آب در هاون کوبیدن بود و تاثیری نداشته است. به هر حال تمام این عوامل دست در دست هم دادند و تجارت خارجی را هم تحت تاثیر منفی خود قرار داد.

به گفته شما، بدهی های دولت به بخش خصوصی هنوز هم وصول نشده. فکر می کنید دلیل بی توجهی دولت به تنها خواسته بخش خصوصی چه می تواند باشد؟

حجم وسیعی از این بدهی ها مربوط به دولت قبل است. به نوعی دولت آقای روحانی میراث دار مشکلاتی است که دولت قبل برای بخش خصوصی ایجاد کرد و همواره نیز بخش خصوصی را به رسمیت نمی شناخت. البته باید عنوان کنم که متاسفانه دولت یازدهم هم انگار برآورده کردن خواسته های بخش خصوصی آنچنان برایش مهم نیست. ما چنین انتظاری از دولت تدبیر و امید نداشتیم.

فکر می کنید با برداشته شدن تحریم های بین المللی در ماه های آتی چقدر امکان خروج از رکود فعلی وجود دارد؟

نباید با برداشته شدن تحریم های بین المللی منتظر اتفاق بسیار خاصی بود، زیرا همانطور که عنوان کردم عمده مشکلات اقتصادی در حال حاضر ریشه ای داخلی دارند. با این حال بعید است که در سال جاری تغییر قابل توجهی در زمینه خروج از رکود رخ دهد. امیدوراغیم که در سال آینده تحرکی در بخش های مختلف اقتصاد از جمله تولید ایجاد شود.