نوریان:
برای توسعه اقتصادی، راهی غیر از خصوصی‌سازی واقعی نیست
گروه معادن >سنگ آهن - مدیرعامل شرکت معدنی و صنعتی چادرملو طی مصاحبه‌ای به مناسبت روز صنعت و معدن گفت: خوشبختانه در کشورما، نیروی انسانی متخصص کم نیست و در این زمینه، ایران در بین کشور های منطقه از قابلیت بالایی برخوردار است اما این شرط به تنهایی کافی نیست، بلکه باید از این توان بالقوه در رونق بخشیدن به فضای کسب و کار استفاده مناسب کرد.
به گزارش ماین نیوز، محمود نوریان افزود: ذخایر معدنی ایران و منابع سرشار انرژی، ظرفیت بالایی برای توسعه و قرار گرفتن در ردیف کشورهای صنعتی جهان را برای ما فراهم کرده است ولی برای برخورداری از منابع عظیم اقتصادی باید حمایت های قانونی، چه به لحاظ وضع قوانین حمایتی از سرمایه گذاران و تولیدکنندگان و چه به لحاظ مساعدت های دولتی در جهت سرعت بخشیدن به طرح های معطل مانده، بیش از آنچه که تاکنون بوده انجام شود.نوریان که 38 سال سابقه فعالیت در معادن بزرگ کشور را بر عهده داشته است، در مورد خصوصی سازی در معادن و صنایع وابسته به آن گفت: معتقدم که همه امور اقتصادی باید به سمت بخش خصوصی سوق پیدا کند. البته ابتدا باید بخش خصوصی قوی ایجاد شود و بعدکار به آنها واگذار شود. متاسفانه فعلاً با توجه به جو عمومی که هست، هر کسی پول دارد و می‌خواهد سرمایه‌گذاری کند، به جای تشویق، متهم می‌شود به اینکه اصلا این سرمایه را از کجا آورده است. در نتیجه متمولان ترجیح می‌دهند که به نحوی سرمایه خود را نشان ندهند و یا در کشورهای دیگر سرمایه گذاری کنند.
وی تاکید کرد: مسلما خصوصی‌سازی واقعی بهترین گزینه برای توسعه اقتصادی است. اما باید شرایط لازم فراهم شود. ضمن اینکه با توجه به قواعدی که ما در مملکت داریم، از یک طرف، رغبتی برای واگذاری معادن بزرگ به بخش خصوصی وجود ندارد و از طرف دیگر خصوصی‌ها هم به دلیل مشکلاتی که برایشان ایجاد می‌کنند تمایلی به سرمایه‌گذاری ندارند. سرمایه‌گذاری خارجی هم که با توجه به شرایط فعلی امکان پذیر نیست. پس بهترین شکل ممکن برای وضعیت فعلی، همین خصوصی سازی در سایه سرمایه‌گذاری های نیمه دولتی است. البته باز تاکید می کنم که نمی گویم این روش عالی است، بلکه اعتقاد دارم همه چیز نسبی است و در این شرایط جوابگوست. الان امکان اینکه کسی بیاید و چادرملو را بخرد، وجود ندارد. و اگر هم باشد، اصلاً جرأت اینکار را ندارد.
مدیرعامل چادرملو یادآور شد: دولت باید زمینه راه اندازی پروژه های عظیم را فراهم کند و پس از آماده شدن بسترهای لازم، طرح ها را به بخش خصوصی واگذار کند. بطور نمونه، اگر سنگ بنای چادرملو را دولت نگذاشته بود، الان هیچ بخش خصوصی توان سرمایه گذاری چند هزار میلیاردی در این معدن و صنایع جنبی آن را نداشت ولی مشکل اینجا است که دولت هم دیگر امکانات و توان کاری که در گذشته حداقل برای تامین زیرساخت‌ها داشت را ندارد. زمانی تصمیم داشتیم در قشم یک واحد فولاد بزنیم، دیدیم که دولت به ما گفت باید اسکله، نیروگاه و ... را خودمان تاسیس کنیم. در بقیه جاها هم همین طور. ما در اردکان، نیروگاه 500 مگاواتی برق ایجاد کردیم. آیا هر واحد صنعتی باید نیروگاه، جاده، راه آهن، منابع تامین آب و کلاً زیرساخت های یک طرح را خودش ایجاد کند، یا این وظیفه دولت است. همین الان اگر کسی بخواهد روی یک محدوده معدنی کار کند، ابتدا باید مبالغ زیادی هزینه کند تا اجازه شروع کار را بگیرد و بعد هم با قوانین دست و پاگیر مواجه می شود و کلاً از تصمیم خود صرف نظر می کند . در صورتی که همه جای دنیا تمام زیرساخت ها ی لازم و قوانین را به عنوان عامل تشویق برای سرمایه گذار فراهم می کنند.
نوریان یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار در عدم رشد صنایع را انتصاب مدیران سیاسی و بدون پیشینه تخصصی عنوان کرد و گفت: فضای تولید و رونق اقتصادی زمانی به وجود می آید که انتصاب‌ها به منظور افزایش بهره وری باشد نه متاثر از فضای سیاسی. انتخاب سیاسی مدیران برای واحدهای تولیدی غلط است. در اوایل انقلاب همه چیز دولتی بود و به جهت مقتضیات زمان، پیشرفت هم داشتیم، ولی متاسفانه در حال حاضر تمام انرژی ها صرف کارهای سیاسی می شود. ضمن اینکه توانایی مالی دولت کم و موانع هم زیاد شده است. اعم از نظارتهای تو در تو و قوانین و مقررات پیچیده. بخش دولتی برای هر تصمیم باید موانع زیادی را پشت سر بگذارد چون دربند دیوانسالاری است. ما در چادرملو، پیشنهاد کردیم که یک واحد فولاد یک میلیون تنی اجرا کنیم. مطالعات کارشناسی خیلی سریع انجام شد و مصوب کردیم و من از فردای آن روز، دنبال کارهای اجرایی رفتم و الان به بهره برداری هم رسیده است. حالا شما اگر بخواهید در یک شرکت دولتی این کار را انجام دهید، اصلا در مرحله تصمیم گیری باقی می ماند و همه کارها از اول قفل می شود و مدیریتهای مختلف می آیند و می روند و کاری انجام نمی شود. خب این نشان می دهد که بخش خصوصی می تواند بسیار موفقتر عمل کند اما در شرایط فعلی این دولت است که باید پیش قدم شود. زیرساخت‌ها را آماده و سرمایه گذار را ترغیب کند و بانکها هم باید به بخش خصوصی وام بدهند. همین چادرملو اگر قرار بود دست دولت باشد، حداقل 8 سال بعد راه می افتاد. گل گهر هم همین طور. نمونه بارز آن طرح توسعه چغارت بعنوان یک طرح دولتی است که 15 سال طول کشید. در مورد چادرملو و گل گهر اگر بانکها نمی آمدند، امکان نداشت زودتر از 7 – 8 سال آینده شروع به کار کنند.
از طرفی ما در چادرملو استراتژی شرکت را بر مبنای استفاده از توان داخلی گذاشتیم. از توان شرکت های داخلی و متخصصان استفاده و قطعات را بومی سازی کردیم. شرکت های خلاق را برای ساخت قطعات حمایت کردیم و الان همین شرکت ها داخلی سازنده بسیاری از ماشین آلات و اجراکننده خیلی از خطوط کنستانتره در کشور هستند. واحد مهندسی معکوس را هم در چادرملو ایجاد کرده ایم تا دستگاه‌هایی که از خارج تهیه می شوند، بلافاصله توسط مهندسان بررسی و مراحل مهندسی معکوس پیاده سازی شود. این اقدام همچنین ما را در زمینه تعمیر و نگهداری تجهیزات هم، تقریباً بی نیاز از خارج کرده است.
نوریان یادآوری کرد: شرکت چادرملو توانسته بیش از 10 هزار و 200 قطعه را در داخل تولید کند. اینکه خودمان قطعات را در داخل تولید کنیم محاسن خوبی دارد. چون مادام که نمی توانیم واردکننده باشیم. الان هم اگر شرایط درست شود، بسیاری از شرکت های تولیدکننده داخلی، کیفیت محصولاتشان به گونه‌ای است که توان رقابت در بازارهای جهانی و صادرات را دارند.
وی درخصوص نقش اشتغال زایی معادن در کشور افزود: معادن چون در مناطق محروم و پراکنده هستند، می‌توانند نقش خوبی در اشتغالزایی داشته باشند. اگر دولت می‌خواهد بدنبال اشتغالزایی باشد باید معادن را فعال کند چرا که نه تنها مواد معدنی مورد نیازمان را از داخل کشور تامین می کنیم بلکه می توانیم با توسعه صنایع مرتبط با معدن، علاوه بر ایجاد اشتغال، جلوی واردات را هم بگیریم. من فکر می کنم با توجه به پراکندگی معادن، حتی معادن کوچک می توانند اشتغالزایی داشته باشند. از طرف دیگر معدن باعث آبادانی مناطق محروم هم می شود. رونق اقتصادی که چادرملو و دیگر صنایع در منطقه کویری یزد ایجاد کرده بسیار چشمگیر بوده است، بطوریکه براساس گزارش های رسمی، اردکان در حال حاضر یکی از پردرآمدترین شهرهای ایران است. همچنین طرح جمع آوری فاضلاب اردکان را با اجرای شبکه لوله کشی داخل شهر و ساخت مخازن تصفیه فاضلاب اجرا کردیم تا ضمن تعمیم بهداشت و سلامتی برای ساکنین شهر، صنایع مستقر در مجتمع صنعتی چادرملو نیز منبع مناسبی از آب در اختیار داشته باشند.
نوریان تصریح کرد: چادرملو طی 3 تا 4 سال اخیر توانسته با بکارگیری تمامی ظرفیت های لازم خود و اعتماد به متخصصان داخلی و نیز جوانان تحصیل کرده دانشگاهی و حمایت از طرح های و برنامه های ارزش آفرین شرکت های دانش بنیان، علاوه بر توسعه طرح های تکمیلی خود، زنجیره تولید را از مرحله سنگ آهن تا محصولات فولادی تکمیل کند. ضمن اینکه باید از اعتماد سهامداران حقیقی و حقوقی خود به ویژه شرکت سرمایه گذاری امید، وابسته به بانک سپه تشکر کرد که همواره مشوق ما برای توسعه طرح ها بوده اند.
وی تصریح کرد: در حال حاضر بسیاری از جوانان تحصیل کرده و فارغ التحصیلان رشته های مرتبط با معدن و صنعت با ما همکاری دارند و هم اکنون سیستم کنترل هوشمند (دیسپچینگ) که با طراحی و اجرای دانشجویان کشورمان در معدن چادرملو پیاده سازی شده توسط همین جوان های تازه فارغ التحصیل راه اندازی شده و بازهم توسط خودشان در حال بهره برداری است. کمااینکه هم اکنون بیش از 7 هزار شاغل بطور مستقیم و 35 هزار نفر بطور غیرمستقیم در واحدهای تولیدی چادرملو فعالیت می کنند و تنها 140 نفر نیروی ستادی در استخدام شرکت هستند. به عبارتی تمامی مشاغل چادرملو برون سپاری است. ما از ایده ها و طرح های خلاقانه برای ارتقاء کیفیت تولید و بهره وری، افزایش ایمنی محیط کار، حفظ محیط زیست و طراحی و ساخت قطعات، استقبال می کنیم.
مدیرعامل چادرملو تاکید کرد: اگر به دنبال تحقق اقتصاد مقاومتي و توسعه فراگیر هستیم باید شرایط آن را فراهم کنیم و دستیابی به این هدف نیز مستلزم برخورداری از یکسری مولفه های ضروری از جمله ثبات سیاسی و اقتصادی و وضع قوانین حمایتی از سرمایه گذاران و فعالان حوزه معدن و صنایع معدنی است. فراموش نکنیم سرمایه گذار ابتدا به امنیت می اندیشد سپس به درآمد و سود.