موضوع گزارشگری شرکتهای ایرانی با حداکثر شفافیت یکی از دغدغه های همیشگی فعالان بازار سرمایه و از موانع اصلی برای ورود عملی سرمایه گذاران خارجی به بازار سهام ایران بشمار می رفت و با اجباری شدن ارایه این نوع گزارشگری، می توان منتظر تحولات اساسی کیفیت اطلاعات مالی شرکت ها مخصوصا" بانک ها آن هم با همه پیچیدگی ها بود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه (سنا) و به نقل از بورس پرس، سازمان بورس درحالی از ماه ها پیش اقداماتی برای بکارگیری استاندارهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) انجام داده که طبق مصوبه اخیر این نهاد، گروه اول از شرکت هایی که باید این نوع گزارش را ارایه دهند، اعلام شد.

براساس این مصوبه که توسط حسن امیری، عضو هیات مدیره سازمان بورس و معاون نظارت بر بورس‌ها و ناشران ابلاغ شده، در این مرحله همه بانک ها و بیمه های ثبت شده نزدسازمان به همراه شرکت های حاضر در بورس و فرابورس با سرمایه بیش از 1000 میلیارد تومان و دارای سال مالی اول فروردین 95 به بعد، به ارایه این نوع گزارش ها ملزم شده اند.

این مصوبه برای سایر شرکت ها در سال مالی 95 اختیاری بوده و شرکت هایی که در سالهای آینده ملزم به تهیه صورت های مالی طبق استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی هستند، متعاقبا اعلام خواهد شد.

در این رابطه امیر محمدی، از کارشناسان بازار سرمایه با ارایه مطلبی به بورس پرس اعلام کرد: بحث به کارگیری استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (IFRS) آرام آرام جدی می شود؛ و اصلی ترین خصوصیت این گزارشگری شفافیت بیشتر و امکان تحلیل بهتر ریسک است.

تفاوت استانداردهای ایران و بین المللی در عمل آنچنان نیست. مثلا در استانداردهای ایران هم بحث استفاده از ارزش های بازار در خصوص سرمایه گذاری ها وجود دارد اما این موضوع اختیاری است و به دلیل مسائل مالیاتی هیچ شرکتی در ایران از این اختیار استفاده نمی کند.

اما استفاده از ارزش های منصفانه در IFRS در مورد برخی اقلام ترازنامه اجباری است و این موضوع منجر به شناسایی سود و یا زیان تغییرات ارزش در صورت سود و زیان دوره می شود. این درحالی است که قوانین مالیاتی ما، اضافه ارزش ها را مشمول مالیات می داند.

البته نیاز به اصلاح قوانین مالیاتی در سطح وسیع نیست؛ چرا که اگر مقام مالیاتی بپذیرد که صورت های مالی براساس استانداردهای حسابداری باشد و اظهارنامه مالیاتی براساس قوانین مالیاتی، آنگاه مشکلات حل می شود.

تفاوت های مالیاتی ناشی از تفاوت سود حسابداری و سود مشمول مالیات نیز در یک استاندارد حسابداری حل شده است. لازم به ذکر است تهیه دو نوع صورت مالی، چندان عرف نیست و سازمان بورس به همین دلایل سراغ این راه حل رفته است.البته امکان مقایسه بین دو شکل صورت مالی و آشنایی بازار سرمایه با تفاوتها، می تواند منفعتی برای این کار باشد.