ترمینال جنوب تهران میعادگاه بسیاری برای مسافران است مادامی که پول بلیط هواپیما در جیب نباشد و حوصله ای به منظور معطل ماندن های ...

ترمینال جنوب تهران میعادگاه بسیاری برای مسافران است مادامی که پول بلیط هواپیما در جیب نباشد و حوصله ای به منظور معطل ماندن های زیاد جهت گیرآوردن بلیط قطار در میان نباشد.

به گزارش ایران جیب، قصه پر غصه مسافرت کردن در کشور به ظاهر حالاحالا قصد عادی شدن وضعیت را ندارد. آخرین بار میانه های سال 79 بود که تحولی اساسی در سیستم حمل و نقل کشور به وجود آمد. اتوبوس های کهنه و فرسوده عملا اجازه تردد ابتدا در تهران و سپس در کلانشهرها را نیافتند و وضعیت رفت و آمد اتوبوس ها اندکی بهبود بخشیده شد. پیش از آن رزرو بلیط اتوبوس به این راحتی ها نبود و اگر هم بود، به بد قولی هایش نمی ارزید. علی ایوحال می توان با اندکی تردید گفت وضعیت حمل و نقل جاده ای به وسیله اتوبوس در عمر بیش از صد ساله خود تغییر و تحولی شگرفی به خود ندیده است. هم اینک غیر از تهیه بلیط به صورت اینترنتی که خیلی اوقات سیستم پول را کم می کند اما بلیطی تحویل نمی دهد و تغذیه مقرر که آن هم حال و روز خوشی ندارد و بسیاری از دادن بسته مذکرو سرباز می زنند تغییرات ان چنان محسوس ونبوده است.

در گزارش میدانی "پرشین خودرو" هویدا می شود همچنان اتوبوس ها دیر از مبدا راه می افتند؛ همچنان رزرو بلیط به وسیله تلفن با معضلات عدیده های همراه است و همچنان کُمیِت پایانه های کشور از نظر نظم و ترتیب به صورت اساسی لنگ می زند.



ترمینال قدیمی تهران؛ جایی برای بدقولی

پایانه جنوب؛ تابلوهای «لطفا جار نزنید» همه جای این ترمینال قدیمی تهران مشخص است. اولین ترمینال مجزای کشور در سال 53 ساخته شده است چه آنجا که پیشتر مردم از طریق گاراژهای موجود در ناصر خسرو و باب همایون به وسیله تعاونی های قدیمی آن زمان که همچنان هم پابرجا هستند نقل مکان می کردند.
«جاز زدن» اما همچنان و با شدت عمل بیشتری بر قوت خود باقیست. یک مسافر که قصد رفتن به مشهد را دارد با پریشان خاطری به خبرنگار «پرشین خودرو» می گوید: صبح بلیط را برای ساعت 9 صبح به صورت تلفنی رزرو کرده ام اما الان مسئول تعاونی می گوید اشتباهی رخ داده و اتوبوس عادی مشهد ساعت 11 حرکت می کند و الان فقط اتوبوس وی.آی.پی موجود است.

محمد رضا حاج حسینی در همین رابطه ادامه می دهد: برنامه ریزی من به کلی عوض شده است و اینک باید دنبال اتوبوس دیگری باشم ولی متاسفانه کسی که تلفن را پاسخ داد صداقت به خرج نداده است؛ به جهت اینکه به او گفته بودم ساعت حرکت حول و حوش ساعت 9 صبح باشد و تاکید کرده بودم می خواهم نوع اتوبوس عادی باشد به نظر می رسد اپراتور خواسته به نوعی اتوبوس ویژه را که مشتری کمتری دارد به من قالب کند.

وی با اشاره به وضعیت نامنظم حرکت اتوبوس ها توضیح می دهد: متاسفانه تاکنون حتی برای یک بار هم نشده اتوبوس سر ساعت مقرر حرکت کند و بلا استثنا با تاخیر های دست کم یک ساعته مواجه می شوند که این جز به هم خوردن برنامه مسافر و جلب بیشتر مسافرها توسط تعاونی ها چیز دیگری در بر ندارد.
گاهی ناچار می شویم تاخیر داشته باشیم



در این میان رییس یک تعاونی قدیمی در پایانه جنوب به "پرشین خودرو" اظهار می کند: تاخیر در تمامی سیستم حمل و نقلی کشور امری طبیعی است و تنها قطارها هستند که در 90 درصد مواقع درست سر ساعت حرکت می کنند.رضا گلشن در همین رابطه ادامه می دهد: در پرواز هواپیماها و کشتی ها هم تاخیر امری بدیهی است ضمن اینکه همیشه هم به این منوال نیست که اتوبوس ها با تاخیر مواجه شوند.

وی در خصوص اشتباهات رخ داده در ساعت حرکت اتوبوس و نوع اتوبوس نیز عنوان می کند: از ساعت ها قبل تعیین می شود که اتوبوس ها به چه مقاصدی حرکت می کنند و این طور نیست که همان لحظه تصمیم بگیریم فلان اتوبوس به چه مقصدی برود وانگهی اشتباهات در خصوص نوع اتوبوس صرفا می تواند «سهوی» باشد.
گلشن اظهار می کند: اتوبوس های V.I.Pگرچه راحت تر هستند اما مشتری زیادی ندارند و این به احتمال زیاد به خاطر قیمت آنها مربوط می شود ولی تاخیرها بیشتر به خاطر کمبود مسافر و یا نیامدن مسافر بر سر ساعت مقرر به ترمینال است. یک اتوبوس 40 مسافر دارد و شما قبول کنید بیشتر اوقات به خصوص در فصولی از سال مانند اوایل اسفند واقعا مسافر خیلی زیاد نیست و بسیاری از اتوبوس ها تنها با چند مسافر حرکت می کنند.

وی در پایان ضمن طبیعی قلمداد کردن این رویدادها در پایانه تصریح می کند: خود مسافرها احتمالا بپذیرند که مسئولین تعاونی در تکاپوی جلب بیشتر مسافرها برای یک اتوبوس باشند چون هزینه های یک سفر زیاد است و اگر اتوبوس تکمیل نباشد همه عوامل موجود در یک تعاونی ضرر می کنند.

سیستم حمل و نقل کشور؛ نیازمند نظارتی هدفمند

گفته ها هم از سوی مسافر هم از سوی مدیر تعاونی به واقع پذیرفتنی است و به نظر هیچ «ان قلتی» به آن ایراد نمی شود اما باید پذیرفت گرچه در تمامی سیستم حمل و نقل در کشور تاخیر مساله ای عادی است اما هیچ گاه از سوی مسافر پذیرفتنی قلمداد نمی شود. مسافر باید سر یک ساعت مقرر در شهر دیگری باشد و احتمالا یک ساعت هم بابت حوادت غیر مترقبه در جاده بابت خرابی و یا سوخت گرفتن متصور می شود اما نمی تواند تاخیرهای یک ساعت به بیشتر را قبول کند. قدر مسلم ایراد به سیستم حمل ونقل هوایی کشور هم کاملا وارد است چون کسی که با هوایپما قصد سفر می کند حاضر است هزینه های هنگفت آن را متحمل شود اما «سریع تر» به مقصد برسد.

به نظر می رسد عوامل نظارتی باید بیش از پیش به ناهماهنگی ها در این حوزه توجه کنند به خصوص اینک که به موعد سفرهای نوروزی نزدیک می شویم و خبرنگاران قصد دارند هر هفته وضعیت یک مرکز حمل و نقلی در کشور را مدنظر قرار دهند. در فرودگاه ها با توجه به تغییر و تحولات صورت گرفته آیا باز وضعیت تاخیرهای معروف و چندین ساعته هواپیما ها برقرار است؟ آیا قطارها که به سر ساعت حرکت کردن شهره هستند همچنین این رویه را ادامه می دهند؟ در مناطق بندری وضعیت به چه صورت است؛ کشتی ها که کمترین حجم مسافرین را در اختیار دارند در آب های متلاطم شمال و جنوب کشور چگونه مسافر را جا به جا می کنند؟ باید طی هفته های آینده منتظر گزارش های میدانی در این خصوص بود.