ترجمه، آیدا هماوندی: اقتصاد جهانی که تشنه به خبرهای خوب است باید پس از سال ها تحریم و انزوا، بازگشت ایران به بازار بین المللی را جشن بگیرد. کشوری با جمعیت زیاد و عمدتا شهری که غنی از منابع طبیعی و مصرف کنندگان جوان است.

اما در شروع٬ اقتصاد ایران با شک و تردید قابل توجه و بیم و هراس به ویژه در ایالات متحده همراه است. زیرا بازار سهام آمریکا در روز چهارشنبه یکی از بدترین روزهای خود را در ماه اخیر داشت.
یکی از بزرگترین نگرانی های اقتصادی این است که ورود مجدد ایران مازاد عرضه جهانی نفت را تشدید خواهد کرد . ایران دارنده ی دومین ذخایر گاز و چهارمین دارنده ی ذخایر نفت است.

از سال 2011 که تحریم ها آغاز شد این کشور به طور متوسط تقریبا 3 میلیون بشکه نفت در روز تولید کرده، اگر چه قادر به صادرات کمتر از نیمی از این مبلغ در سال های اخیر بوده است. برخی از این مازاد عرضه شده در تانکرها ذخیره شده و مقامات ایرانی گفته اند که طرحی برای افزایش تولید و فرستادن پانصد هزار بشکه اضافی در روز دارند.

که در جهانی که روزانه بیش از 90 میلیون بشکه نفت و محصولات نفتی مصرف میکند این مقدار افزایش زیاد به نظر نمی رسد. اما تولید بیشتر ایران در زمان بدی در حال اتفاق است.

تولید نفت شیل توسط ایالت متحده در سال های اخیر و پافشاری تامین کنندگان اصلی برای تولید (مانند عربستان سعودی) مقدار ذخایر نفتی را توسعه داده است. به گفته ی اداره اطلاعات انرژی آمریکا عرضه نفت تا پایان سال گذشته در سراسر جهان٬ مصرف را حدود 1.5 میلیون بشکه در روز افزایش داده است.

گری هاف بائر، همکار ارشد موسسه اقتصاد بین الملل پیترسون اظهار کرد با سرمایه گذاری خارجی و زیرساخت های مدرن، ایران می تواند در ظرف یک سال روزی یک میلیون بشکه نفت بیشتر تولید کند.

در هر صورت، بازگشت ایران یک عنصر غیر قابل پیش بینی دیگری است برای بازارهای سهام که در حال حاضر در مورد رشد نامشخص در چین و دلار قوی نگران هستند. هجده ماه پیش، هر بشکه نفت خام بیش از صد دلار مبادله میشد، اما از آن زمان به کمتر از 27 دلار کاهش یافته است، با قراردادهای آتی نفت در آمریکا، که به کمترین میزان از سال 2003 رسیده است.

قیمت نفت لغزش بیشتری در روز چهارشنبه داشته که بی نظمی بازار را در آغاز سال بیشتر کرده است. میانگین صنعتی داو جونز با 1.56 درصد پس از دو بار سقوط در همان روز بسته شد، و در حال حاضر 11 درصد از اواخر دسامبر کاهش یافته است. ژاپن نیز در روز چهارشنبه با کاهش 20 درصدی مواجه شد مشابه این کاهش در بازار سهام چین نیز وجود داشت.

که برای ایالات متحده، بالاترین نزول برای قراردادهای آتی بنزین به حساب میاید: قیمت سوخت موتور در حال حاضر به شدت کاهش یافته است و به طور متوسط به زیر دو دلار در هر گالن در سراسر کشور رسیده است. این زمستان پس انداز اضافی برای مصرف کنندگان در شمال شرقی و دیگر نقاط کشور که منازل خود را با نفت گرم میکنند، وجود خواهد داشت.

با این حال، درد و رنج بیشتر برای کسب و کار انرژی و کارگران ایالات متحده خواهد بود، به ویژه در شرکت های نفتی ایالت های بزرگ مانند داکوتای شمالی و تگزاس. بسیاری از تحلیلگران گمان میکنند قیمت کاهش یافته ی نفت یک نوع  تغییر نسبتا مثبت برای آمریکا میباشد، زیرا خرجهای مصرف کنندگان مثل موتور رشد اقتصادی است که در درجه اول به آن متکی هستند.

آزادی های به وجود آمده برای اقتصاد ایران تاثیر محدودی بر آینده ی قابل پیش بینی آمریکا خواهد داشت، اگرچه بسیاری ایران را به عنوان یکی از اقتصادهای بزرگ می دانند.

لغو تحریم به تهران امکان دسترسی به ده ها میلیارد دلار از دارایی های بلوکه شده اش را میدهد که برای سرمایه گذاری به منظور بهبود زیرساخت های اساسی بسیار مورد نیاز است. و بدون شک بازار پتانسیل زیادی برای آن دارد. ایران یک اقتصاد متنوع با جمعیت 80 میلیونی نسبتا تحصیلکرده به ویژه در رشته ی ریاضی و علوم می باشد.

با وجود تحریم ها، تولید ناخالص داخلی ایران حدود هفده هزار دلار  برای هر نفر میباشد که  بیشتر از برزیل و چین است، و جزء کشورهایی است که پایین ترین نسبت بدهی عمومی را در جهان دارد، با توجه به گفته ی سیروس امیرمکری دستیار سابق وزارت خزانه داری آمریکا در زمینه ی موسسات مالی و حمید بیگلری، قبل از تحریم ها در سال 2011 ایران سیزدهمین تولید کننده اتومبیل در جهان بوده است، حتی در رتبه ای بالاتر از بریتانیا.

برایان پلامندن، مدیر ارشد تحقیق در ارتباط با شرق میانه و شمال آفریقا در سازمان اقتصادی گلوبال اینسایت گفت: با برداشته شدن محدودیت های بین المللی، اقتصاد ایران به احتمال زیاد به رشد 3.5 درصد در سال جاری خواهد رسید،به دومین مقام از لحاظ سرعت در منطقه و این در حالی است که رشد اقتصادی ایران سال 2012 ، به شش و شش دهم درصد کاهش یافت.

در میان کسانی که در خارج از ایران هستند صدها هزار ایرانی که در مکان هایی مانند دبی به زندگی و کار مشغولند، سود بیشتری میبرند. آنها میتوانند میزبانی برای شرکت های اروپای غربی باشند. شرکت اتومبیل سازی دایملر آلمان و گروه هتل داری فرانسوی جزء شرکت هایی هستند که در حال حاضر منتقل شده اند و به فکر راه اندازی مجدد کسب و کار در ایران می باشند.

در اوایل دهه نود صادرات آمریکا به ایران در بیشترین حالت 600 میلیون دلار بوده است ، اما در سال های اخیر محموله ها که عمدتا شامل حبوبات بوده، در کل به کمتر از نصف رسیده است.

دی.ای ویلسون، وکیل و مشاور حقوقی سابق وزارت خزانه داری گفت:"به نظر میرسد که مردم فکر میکنند که جهان تغییر کرده است." او از برخی از افرادی گفت که در فرصت های جدید کسب و کار در ایران مبالغه میکنند و افزود برای آمریکایی ها "این تغییر صورت نگرفته است."