البته 60801 نفر هنوز در 45 چادر بزرگ زندگی می‌کنند

به گزارش صدای اقتصاد بر اساس سایت رسمی برنامه توسعه سازمان ملل، در روز 12 ژانویه 2010 زلزله‌ای ویرانگر در هاییتی رخ داد. بیش از 200هزار نفر جان خود را در آن زلزله از دست دادند، 1.5میلیون نفر آواره شدند و بیش از 300هزار ساختمان در آن زلزله 7ریشتری از بین رفتند.

از آن زمان تا کنون هاییتی پیشرفت و توسعه بسیاری در زمینه مسائل اجتماعی-اقتصادی داشته‌است. این کشور دائماً تلاش کرده‌است نرخ سواد را افزایش دهد و فرصت‌های تحصیلی را به طور برابر در اختیار دختران و پسران قرار دهد.

هاییتی موفق شده‌است رشد ویروس ایدز را به ثبات برساند. اکنون حدود 70درصد از مردم این کشور به منابع آب سالم دسترسی دارند. این در حای است که موفقیت‌های اینچنینی در اوایل سال 2010 به نظر غیرممکن می‌آمد.

با این وجود هر چه هاییتی به سمت توسعه پایدار و درازمدت حرکت می‌کند با چالش‌های جدی‌تر و اساسی‌تری مواجه می‌شود. نظام سیاسی این کشور هنوز شکننده است و شغل‌ها همچنان در خطر هستند. محیط‌زیست این کشور نیز همچنان بسیار آسیب‌پذیر است.

برنامه توسعه‌ای سازمان ملل روی حمایت درازمدت از نظام سیاسی این کشور تمرکز کرده‌است. تلاش بر این است که خطرپذیری دولت کمتر شود و حمایت‌های محیط‌زیستی در رأس امور قرار گیرند. بخش خصوصی نیز در حال تکان خوردن و فعال شدن است.

حدود 30درصد از کسانی که در بخش خدمات فعالیت می‌کردند در زلزله هاییتی جان خود را از دست دادند. اکنون در این زمینه ظرفیت‌های جدیدی وجود دارد و این مسئله در اولویت قرار گرفته‌است. سازمان ملل نیز سعی دارد کارایی آن را افزایش بدهد.

بخشی از برنامه‌های توسعه‌ای سازمان ملل در هاییتی در سال 2015 روی قوانین داخلی تمرکز داشت.

رویکرد سازمان ملل این بوده که مردم را به بازگشت به هاییتی تشویق کند تا بتوانند به زندگی روزانه خود ادامه دهند. به این ترتیب حدود 96درصد از مردم دوباره به خانه خود بازگشتند. البته 60801 نفر هنوز در 45 چادر بزرگ زندگی می‌کنند.

در سال 2015 ساخت شش مدرسه برای تحصیل 1040 کودک نهایی شد. خرابه‌های باقی‌مانده از زلزله نیز برداشته شدند.

هاییتی همچنان در برابر فجایع طبیعی بسیار آسیب‌پذیر است. ارتقای وضعیت آن در این زمینه جزو اولویت‌های برنامه توسعه سازمان ملل بوده‌است.

منبع: UNDP