آنچه از یک ادغام برآمد
در آن زمان آنچه بیش از همه برجسته نشان داده میشد، بیکاری جمع زیادی از کارکنان تیسن بود اما حالا حاصل این ادغام شرکتی است که وزنه سنگینی برای اتحادیه اروپا به شمار میآید تا به مدد حجم تولید این غول آسیاییاروپایی بتواند از توان شرکتهای فولادساز داخل اتحادیه بهره ببرد و صنعت تولید فولاد را بیش از پیش توسعه دهد.
این اتفاق حکایت از شگردی رندانه دارد. حالا اتحادیه اروپا آنچنان بر توان تولید فولاد خود افزوده که هم میتواند با دامپینگ کشورهای واردکننده رویارو شود و هم اعمال قوانین زیستمحیطی و استانداردهای اجتماعی را که در این قاره سبز بر آنها تاکید میشود، تقویت کند. این اتحادیه با توانبخشی به بخش تولید فولاد خود این توان را نیز پیدا کرده که طیف گسترده تولیدکنندگان فولاد در جهان را به انجام قوانین یادشده ترغیب کند.
همه اینها در کنار این است که مجموعه کشورهای عضو اتحادیه اروپا بیشترین تولید فولاد جهان را پس از چین دارند و حالا با دستیابی به این توان تولیدی میتوانند با دامپینگ فولاد چین نیز روبهرو شوند.
وقتی خبر ادغام این ۲شرکت و به دنبال آن اعتراض هزاران آلمانی منتشر شد، همه چیز گویای ضعفی در صنعت فولاد اتحادیه اروپا بود در حالی که امروز میتوان آن اقدام را نه ضعف که سکوی پرتابی به سمت توسعه تلقی کرد.
فارغ از اتحادیه اروپا این ادغام، هند را هم در مسیری که به منظور افزایش تولید فولاد پیش گرفته، توانمندتر میکند. در حالی که این کشور تصمیم دارد گوی سبقت را از ژاپن به عنوان دومین کشور بزرگ فولادساز دنیا پس از چین برباید و در نهایت این ادغام هر قدر به مذاق ۴هزار نیروی کار بیکار شده تیسنگروپ خوش نیامد، اما سرمایهداران تولیدکننده فولاد را در هند و اتحادیه اروپا خرسند کرد.
ثمن رحیمیراد
روزنامهنگار