قراردادهای موقت در حالی یکی از معضلات اصلی کارگران است که سید محمد مروج، دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارفرمایی ایران علت شیوع این قراردادها را اوضاع نامناسب اقتصادی و ترس و نگرانی کارفرمایان از سرپا نبودن واحد تولیدی می‌داند.

معضل قرارداد موقت را شاید بتوان بزرگترین مشکل کنار حقوق و دستمزد پایین کارگران دانست. در شرایطی که اقتصاد کشور دچار رکود است و هزینه بیشتر از درآمدهاست، بسیاری از کارگران نگران از دست دادن شغل و آینده شغلی خود هستند. اتفاقی که باعث شده حس ناامنی و بی‌ثباتی شغلی در بسیاری از کارگاه‌ها و کارخانه‌ها بین کارگران حاکم شود، کارگرانی که درصد بالایی از آنها قرارداد‌های کوتاه‌مدت دارند.

قرارداد کار آن گونه که از متن ماده 7 قانون کار مصوب 1369 برمی‌آید قراردادی کتبی یا شفاهی است که به‌موجب آن رابطه "کارگری ــ کارفرمایی" محرز می‌شود و معین می‌کند که کارگر به‌عنوان یک "طرف" قرارداد به‌ازای دریافت مزد (حق السعی) معین کار معینی را برای مدت موقت یا  غیرموقت و دایم در محل تعیین شده برای "طرف"دوم یعنی کارفرما (حقیقی یا حقوقی) انجام دهد.

اما مسئله اینجاست که با وجود تأکیدات بسیار از سوی مقامات کارگری، هنوز قرارداد موقت در جامعه رواج دارد، تا جایی که بحث قرارداد موقت به یک عادت برای برخی کارفرمایان تبدیل شده و  بسیاری از واحدهای تولیدی جز قرارداد موقت قرارداد دیگری با نیروی کار خود منعقد نمی‌کنند.

به‌شهادت مسئولان وزارت کار بیش از 90 درصد قرارداد‌های کاری موقت است. رحمت‌الله پورموسی، دبیرکل کانون عالی شورای اسلامی کار کشور در این باره با بیان اینکه 93 درصد کارگران قراردادی هستند می‌گوید: هم اکنون بسیاری از بنگاه‌ها تمایلی به بستن قراردادهای دائمی ندارند و با این ابزار، امکان هر گونه تصمیم  یک‌جانبه برای کارفرمایان در مورد کارگر وجود دارد.

وی بیان می‌کند: در صورت ادامه این روند تا چهار سال آینده تعداد کارگرانی که با قراردادهای موقت کار می‌کنند به 98 درصد خواهد رسید.

تاکنون کمتر مقام کارفرمایی بوده که درباره تمایل آنها به قراردادهای موقت توضیح دهد. اما سید محمد مروج، دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارفرمایی ایران درباره قراردادهای موقت می‌گوید:  فکر می‌کنید چرا کارفرمایان قراردادها را سه ماهه می‌بندند؟ فردی که یک کاری را راه انداخته و آرزو دارد 30 سال کارخانه‌اش کار کند و کارگری را هم که آموزش داده است، نگه دارد، چرا سه‌ماهه قرارداد می‌بندد؟

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تسنیم، وی ادامه می‌دهد: امضای قرارداد موقت به‌دلیل این‌ است که کارفرما نمی‌داند: سه ماه دیگر در کارخانه‌اش باز است یا بسته؟ مشتری از او کالا را می‌خرد یا خیر؟ همین نوسان نرخ ارز تاکنون خیلی به ما آسیب زده است. در حال حاضر نزدیک به 70 درصد صنایع متوقف هستند و شیفت‌های خود را تعطیل کردند. اغلب کارخانه‌هایی که سه شیفت باید کار کنند، فعالیت‌های خود را به دو شیفت تبدیل کردند.

مروج بیان می‌کند: کارفرما به‌مجرد اینکه بازار فروش یک مقدار فروکش کرد، ناچار است ساعت کاری را دو شیفت 8ساعته کند تا کارگری اخراج نشود، یعنی همان افراد قبلی دیگر اضافه کاری  نکنند. این مسائل را کارگران به‌خوبی می‌دانند. تنها موردی که سه‌جانبه‌گرایی جدی صورت گرفته می‌شود، پایان سال است که وزارت کار، کارفرمایان را صدا می‌زند و می‌گوید: "بر سر مزد با کارگران توافق کنید!".