گفت و گو با مشاور هلدینگ صنایع معدنی خاورمیانه
صنعت فولاد از ارزش افزوده غافل نشود
گروه صنایع معدنی >فولاد - مشاور هلدینگ صنایع معدنی خاورمیانه (میدکو) با تاکید بر تولید فولادهای صنعتی در بلندمدت عنوان کرد: کارخانه‌های ایران نمی‌توانند در کوتاه‌مدت به لحاظ فنی آماده تولید فولادهای صنعتی شوند.
به گزارش ماین نیوز، رضا اشرف سمنانی با بیان مطلب فوق اظهار کرد: بهتر است در بلندمدت صنعت فولاد کشور را به سمت محصولات صنعتی ببریم. زیرا واحدهای فولادی در جریان تولید محصولات صنعتی ارزش افزوده بالاتری ایجاده می‌کنند و استفاده بهینه‌تری از سنگ‌آهن صورت می‌گیرد.او افزود: اما توجه داشته باشیم تغییر سبک صنعت فولاد از فولادهای ساختمانی به صنعتی یک ریسک بزرگ محسوب می‌شود زیرا تولید این محصولات باید علاوه بر کشش بازار داخلی به لحاظ صادرات هم تقاضا وجود داشته باشد. چرا که امکان دارد صادرات فولادهای مخصوص صنعتی سخت‌‌تر از فولادهای ساختمانی باشد.
مشاور هلدینگ صنایع معدنی خاورمیانه (میدکو) تصریح کرد: فولادهای صنعتی ارزش افزوده بالاتری دارند و به لحاظ حمل و نقل به صرفه‌تر محسوب می‌شوند اما فولادهای ویژه مشتریان خاص خود را دارند و باید قبل از تغییر سبک تولید فولادسازان بازار آنها را بشناسند.
اشرف‌سمنانی تولید فولادهای صنعتی در بلندمدت استراتژی درستی است و نمی‌توان در کوتاه‌مدت آن را محقق کرد، اظهار کرد: مادامی است که صنعت فولاد در این زمینه رشد پیدا نکرده و در اینکه مشتری برای خرید این محصولات ترغیب باشد، تردیدی وجود دارد. بنابراین در بلندمدت می‌توان در برنامه‌ای بلندمدت صنعت فولاد را به سمت تولید فولادهای آلیاژی تشویق کرد.
او پیشنهاد داد: اگر قرار است صنعت فولاد به سمت فولاد آلیاژی حرکت کند بهتر است فولادهای وارداتی که قابلیت ایجاد ارزش افزوده در آنها وجود دارد، به کالایی یا محصولی با ارزش افزوده بالاتری تبدیل شود و بعد به کشورهای خارجی صادر شود زیرا به لحاظ تولید صرفه اقتصادی بیشتری دارد.
مشاور هلدینگ صنایع معدنی خاورمیانه (میدکو) افزود: اما اگر قرار است از فولادهای تولید داخلی صادرات داشته باشیم بهتر است با ایجاد ارزش افزوده بالا که به نفع واحدهای تولیدکننده هم است، به بازارهای صادراتی ورود پیدا کرد. زیرا در مقطع فعلی واحدهای تولیدی با این سرعت نمی‌توانند به لحاظ فنی به سمت تولید صنعتی و فولادهای آلیاژی بروند.
او در این باره افزود: زیرا تجربه تولید فولادهای آلیاژی را ندارند و از تجهیزات لازم برخوردار نیستند. از سوی دیگر تا بازار مصرف آن نباشد، نمی‌توان ریسک کرد و رویه تولید کارخانه‌ها را عوض کرد چرا که همین امر دو مرتبه هزینه تولید را افزایش خواهد داد. بناراین باید برای تحقق تولید فولادهای صنعتی به جای فولادهای ساختمانی یک برنامه بلندمدت بازار محور تدوین کنیم.