با توجه به اینکه بخشی از بهره‌وری در تولید به کارآیی کارکنان مربوط می‌شود آموزش کارگران معدنی نیز از اولویت‌های تولید رقابت‌پذیر است. حال اگر بخش معدن را به صورت یک مفهوم عامل در نظر بگیریم از ابتدای حفاری‌های اکتشافی، تجهیزات استخراج و فرآوری به سلسله فعالیت‌ها و تجهیزاتی نیاز است که به طور پیوسته در حال تغییر هستند.

به گونه‌ای که فناوری‌های تجهیزات در هر یک از این مراحل و در دوره‌های زمانی چند ساله تغییر می‌کند و به همین دلیل نیازمند آموزش همزمان و ارتقای سطح کارکنان است.در سال‌های گذشته یک سری برنامه آموزشی برای تکنسین‌های معدنی برگزار می‌شد که بعدها به دانشگاه صنایع و معادن تبدیل شد اما مسئله این است که در آموزش باید تمام سطوح آموزش ببینند.

وقتی یک فناوری جدید وارد بخش معدن می‌شود نه تنها باید مدیران با آن آشنا شوند بلکه کارگران نیز باید نحوه استفاده از فناوری را بیاموزند. با این حال در ایران ناهماهنگی‌هایی در اجرا وجود دارد، به گونه‌ای که فعالیت‌هایی که مربوط به تکنسین معدن است گاهی از سوی کارگران انجام می‌شود و در برخی موارد برعهده مهندسان معدن است.

به همین دلیل باید اصلاحاتی انجام شود که آموزش می‌تواند بسیار اثرگذار باشد.همچنین آموزش کارگران معدن می‌تواند در ارتقای بهره‌وری موثر باشد و بستری برای رشد تولیدات بخش معدن تلقی شود. بررسی آمار بهره‌وری بخش‌های مختلف اقتصادی در سال‌های گذشته تا سال ۹۰ نشان داده که بهره‌وری بخش معدن نسبت به سایر بخش‌ها بالاتر بوده و این موضوع بیانگر وجود آموزش و استفاده از نیروی توانمند در این بخش است.

درحال‌حاضر بسیاری از معادن کوچک به دلیل محدودیت استفاده از نیروی انسانی کارآمد نتوانسته‌اند در تولیدات خود بهبود داشته باشند، به همین دلیل شاهد تعطیلی برخی معادن کوچک در زمان رکود اقتصادی هستیم. در واقع هر قدر محصولات با قیمت پایین‌تری تولید شوند به همان انداز شرایط ماندگاری بنگاه‌های اقتصادی در رقابت با رقبای داخلی و خارجی بیشتر فراهم خواهد شد.

منبع انتشار: روزنامه گسترش صمت