وی در پاسخ به این سوال که چرا سرمایه‌گذاران خصوصی سنگ آهن در ایران به این سمت گرایش پیدا نمی کنند که تولیداتشان را وارد زنجیره ارزش کنند، گفت: تمام نمودارها و ارزیابی‌ها نشان دهنده این است که سرمایه گذاری در بخش سنگ آهن مانند هر سرمایه گذاری دیگری در ایران، تابع تقاضا و بازار است. به طوری که با افزایش قیمت سنگ آهن، بخش خصوصی کشف فرصت می‌کند و وارد این بخش می‌شود و ظرفیت تولید را به نزدیک 56 میلیون تن در سال 92 می‌رساند.

مهندس علیرضا سیاسی راد گفت: از سال 92 به بعد با کاهش قیمت جهانی سنگ آهن، با خروج سرمایه از این بخش مواجه شدیم. علیرغم رفتارهای تشویقی و تنبیهی دولت، سرمایه گذاران مبتنی بر بازار رفتار کرده‌اند و در زمان سودآوری سرمایه گذاری بیشتر و در زمان رکود سرمایه گذاری هم کمتر شده است که رفتاری کاملا طبیعی از منظر اقتصادی است. سرمایه گذار زمانی به سمت گندله سازی می‌رود که برایش سود آور باشد و حداقل اینکه از سود بانکی همان مقدار سرمایه بهره بیشتری ببرد.

وی در ادامه افزود: مسئله دیگر، عدم پرداخت به موقع هزینه‌های تولید کنندگان سنگ آهنی توسط شرکت‌های فولادی است. همان طور که می‌دانید تنها چند شرکت دولتی بزرگ داخلی، مشتریان کنسانتره و گندله تولیدی کشور هستند که آنها هم در پرداخت هزینه‌های این مواد تا چندین سال تاخیر و بدهی‌های چندین میلیاردی دارند. بنابراین با این شرایط منطقی و طبیعی است که تولیدکنندگان سنگ‌آهن به فکر تکمیل زنجیره سنگ آهن و فرآوری کنسانتره و گندله نمی‌افتند و حاضر نیستند سرمایه خود را با توجه با ریسک بالای این حوزه‌ ها به خطر بیاندازند.

سیاسی راد با اشاره به این که نزدیک به 200 معدن سنگ آهن در کشور داریم، می‌گوید: مطمئنا اگر قیمت تعادلی و سیستم عرضه و تقاضای بازار در قیمت گذاری عامل اصلی باشد، سرمایه گذاران نیز به سمت فرآوری و تولید گندله و کنسانتره پیش خواهند رفت. خوشبختانه در حال حاضر در طرح‌های توسعه معادن و برنامه توسعه معادن بخش خصوصی به دنبال این موضوع است.

سیاسی راد در ادامه افزود: اینکه بگوییم به خاطر درآمد بالایی که سنگ‌ آهنی‌ها داشته‌اند و سود خوبی که کرده‌اند باید این سود بین زنجیره تولید تسهیم شود، حرفی کاملا غیرمنطقی است. به همین خاطر در 2 سال اخیر از سمت دولت، مجلس و مسئولین، به طور بی‌ انقطاع به شرکت ‌های فعال سنگ‌آهنی انتقاد می‌شود و مورد هجوم قرار می‌گیرند.

دبیر کل انجمن تولید کنندگان و صادرکنندگان سنگ‌ آهن پیشنهاد داد: تشکیل شرکت ‌هایی مشترک بین فولادسازان و فعالان سنگ آهنی می‌تواند مزایای زیادی داشته باشد که یکی از آن ها ایجاد تعادل در قیمت‌ گذاری زنجیره تولید فولاد کشور است. نکته دیگر انصراف دولت از مداخله در صنایع فولاد و سنگ آهن و اعتماد به سیستم بازار در قیمت گذاری است.

سیاسی راد در پایان با ذکر اینکه در دورانی که ارتباط با سایر کشورها و جوامع بین‌المللی اجتناب ناپذیر است، توافقات صورت گرفته می‌تواند فرصت‌های بسیاری را برای صنعت و اقتصاد ایران به ارمغان بیاورد، وی خاطرنشان کرد: ارتباط جهانی و سرمایه‌گذاری‌های خارجی باعث کاهش هزینه‌های تامین مالی، هزینه های تامین و انتقال فناوری و به حداقل رساندن هزینه زمان در صنایع و بنگاه‌ های داخلی شود.

در کنار این ها می توان به اصلاح سیستم‌های مدیریتی و فراگیری دانش‌های مدرن و مهم‌ ترین موضوع نیز دسترسی به بازارهای جهانی و منطقه‌ای در عرصه‌های مختلف اشاره کرد که همگی در سایه توافق و تعامل با کشورهای پیشرفته، قابل دستیابی هستند. همه اینها منجر به بهبود فضای کسب و کار، کاهش اخلال‌های دولتی و اتکا به کارکرد نهاد بازار در فضای خصوصی است.  

استیل پدیا | مرجع خبر و تحلیل صنعت فولاد ایران و جهان