تحقق آرزوهای بزرگ در دنیایی کوچک
ماین نیوز: لوکزامبورگ کشوری کوچک و ثروتمند در شمال اروپاست، به اندازه‌ای که تنها نیم میلیون نفر جمعیت را در خود جای داده، اما نام آن در پروژه‌های صنایع فضایی در کنار نام کشورهایی مانند ایالات متحده امریکا و چین که کشورهای پهناور و پرجمعیت جهان هستند، قرار گرفته است.جالب است که مانند آنها از اقتصادی قوی و ثبات سیاسی برخوردار است و حالا هم مانند این دو کشور سودای بهره‌برداری از منابع طبیعی از اجرام آسمانی و فضای خارج از زمین را دارد تا برای این پروژه قانون تعریف کند و نفوذ خود را در این عرصه رشد دهد. با شرکت‌های امریکایی هم قراردادهایی منعقد می‌کند تا با شراکت با آنها جامعه کوچک خود را در مسیر رشد پیش ببرد. در میان کشورهای گوناگون حاضر در سیاره خاکی تنها لوکزامبورگ ثروتمند نیست بلکه کشورهای دیگری هم هستند که از داشته‌های فراوانی برخوردارند. عربستان نمونه و مثال خوبی در این زمینه است، اما صرف در اختیار داشتن داشته‌های مادی به معنای توانمندی و پویایی نیست، نه اینکه عربستان از قافله رشد عقب مانده و اعضای آن به سبک و سیاق یک جامعه بدوی زندگی می‌کنند اما اینکه یک جامعه، مقلد دنیای توسعه‌یافته باشد یک روی سکه توانمندی است و اینکه در مسیر رشد خود دست به ابتکار بزند و نوآور باشد، روی دیگر و چه بسا برجسته‌تر آن. این کشور کوچک تلاش و دارایی خود را صرف نوآوری‌ها می‌کند و پیش از تمرکز بر بهره‌برداری از مواد معدنی موجود در اجرام آسمانی، در توسعه صنایع فضایی و ارتباطات ماهواره‌ای نیز نقش چشمگیری داشته است؛ این پیشینه کاری گویای این است که این دنیای کوچک آرزوهای بزرگی برای خود ترتیب داده است. لوکزامبورگ می‌تواند الگوی مناسبی باشد. امروز دیگر زمان آزمون و خطا نیست و می‌توان از تجربه دیگر کشورها در حوزه‌های مختلف از جمله حوزه‌های مختلف اقتصادی استفاده کرد تا با افزایش درآمد، سطح رفاه را بالا برد. ایران نیز با در اختیار داشتن ذخایر گوناگون معدنی این استعداد را دارد که در جایگاه مثال‌زدنی در سطح جهانی قرار گیرد و با در نظر داشتن تجربه کشورهای مختلف در ثروت‌آفرینی، توسعه هرچه بیشتر را برای خود رقم زند. اما تمام اینها نیازمند تعامل با دنیا و بهره‌گیری از توان فناورانه آن است؛ همان مواردی که بخش معدن کشور امروز به آن تشنه است.
ثمن رحیمی‌راد
روزنامه‌نگار