رشد اعجاب‌آور قیمت‌ها که برای برخی از واحدهای تولیدی به 90 تومان در یک روز هم رسید قطعا منطقی و طبیعی نیست آن‌هم در شرایطی که بیش از 10 روز رشد ممتد قیمت‌ها را تجربه کردیم. هرچند جهش‌های عجیب قیمتی خود دلیلی برای عدم تمایل به فروش است ولی باز‌هم چهره‌ای مخدوش را از بازار ارائه می‌کند. ضعف عرضه شمش نیز در گفت‌وگو با فعالان بازار برای آنها محرز است هرچند که تعهد فروش را نیز مطرح می‌کنند یعنی برخی از واحدهای تولید شمش تولید آینده خود را نیز به فروش رسانده‌اند و کالایی برای فروش وجود ندارد. از سوی دیگر واحدهای تولید میلگرد نیز قراردادهایی برای صادرات منعقد کرده‌اند که باز‌هم عرضه میلگرد به بازار داخلی را با وقفه رو‌به‌رو ساخته است. تمامی این موارد در شرایطی رخ می‌دهد که هنوز هم ظرفیت خالی در واحدهای تولیدی در کشورمان به‌وفور وجود دارد، هرچند که واردشدن آنها به فاز تولید به‌صورت کامل زمانبر خواهد بود. نکته دیگری که اهمیت بیشتری پیدا می‌کند را باید واقعیت‌های عرضه قراضه و آهن‌اسفنجی دانست زیرا این مواد اولیه حالتی استراتژیک داشته (جایگزینی ندارد) و هر گونه وقفه در عرضه آنها می‌تواند تغییراتی جدی در بازار فولاد ایجاد کند. در سال‌های گذشته و در زمانی که ایجاد واحدهای کوره القایی و قوس‌الکتریکی به رسمی صنعتی در بازار فولاد در حال بدل شدن بود، بارها به اهمیت تامین قراضه اشاره کردیم و البته مورد توجه چندانی قرار نگرفت. هم‌اکنون که اهمیت تامین امن آهن‌قراضه و حتی آهن اسفنجی برجسته‌تر از قبل شده، شاید زمان آن فرارسیده باشد که توجهی جدی به مبحث تامین امن این کالای استراتژیک شود.

تمامی موارد فوق اگرچه ضرورت مدیریت جدی بازار فولاد یا حتی بازتنظیم ساز و کارهای اجرایی آن را خاطرنشان می‌سازد ولی تجربه‌ای مهم برای زنجیره تولید در این صنعت محسوب شده که می‌تواند نقاط قوت و ضعف آن را به جد مورد توجه قرار دهد. تا اواخر ساعات فعالیت بازار فولاد در روز گذشته رشد قیمت‌ها ادامه داشت تا جایی که شاهد بسته شدن فروش برای تحویل از انبار تهران بودیم که همین موضوع احتمال رشد بیشتر قیمت‌ها در روز جاری را تقویت خواهد کرد. این در حالی بود که معامله مصنوعات فولادی در بورس کالا نیز با رشد قیمت همراه شد که باز‌هم سیگنالی متاثر از بازار آزاد محسوب شده، اگرچه همین رویداد نیز به تزریق جو افزایشی جدیدی به بازار منجر خواهد شد.

نگاهی به وضعیت شمش نشان می‌دهد که به‌رغم افزایش قیمت‌ها، باز‌هم پراکندگی و عدم‌اعتماد به آینده پاشنه آشیل مهمی برای این بازار تلقی می‌شود تا جایی‌که خریداران نیز ترجیح می‌دهند در حد ضرورت خرید کنند. سابقه معاملاتی شمش در بورس کالا هم نشان می‌دهد که عرضه 5000 تن سلف شمش فولاد خوزستان در پایان خردادماه بدون مشتری باقی‌ماند و حتی قیمت 14400 ریال نیز مورد معامله قرار نگرفت. شنیده‌ها حکایت از آن دارد که قیمت‌های پیشنهادی شمش حتی در بورس کالا نیز افزایش خواهد یافت که پس از رشد نرخ روز گذشته ورق فولادی، این احتمال تقویت می‌شود. این در حالی است که روز دوشنبه عرضه 110 تن سبد میلگرد 10 تا 32 فولاد آذربایجان در بورس کالا به‌صورت نقدی و با قیمت 1550 تومان نیز مورد داد‌و‌ستد قرار نگرفت. همین کالا در بازار آزاد بین 1690 تا 1720 تومان برای تحویل از انبار تهران در روز گذشته پیشنهاد نرخ شد. به‌نظر می‌رسد بدگمانی اهالی بازار به دورنمای قیمت‌ها جدی‌تر از چیزی باشد که به‌نظر می‌رسد هرچند که انتظار برای رشد بیشتر قیمت‌ها و جو روانی ایجاد شده، خود عاملی جدی برای ادامه رشد قیمتی است اما نرخ‌های بالای 1700 تومان از حمایت بازار برخوردار نبوده است. در هر حال خرید در شرایط فعلی تنها ریسک سرمایه‌گذاری را افزایش می‌دهد هرچند که توقف رشد قیمت‌ها نیز می‌تواند ضربات مهلکی را به بازار وارد سازد یعنی رواج بدبینی را منجر شده و خروجی مشخصی جز سقوط قیمت‌ها را در پی نخواهد داشت. با توجه به تمامی این موارد باید گفت که وضعیت بازار حالتی مبهم و نگران‌کننده داشته که در نهایت منافع اکثریت فعالان بازار را تامین نخواهد کرد زیرا ظرفیت‌های تولیدی در کشور به‌صورت کامل و جامع مورد بهره‌برداری قرار نمی‌گیرد. نیاز به بازتعریف مکانیزم‌های تولیدی و حتی اعمال مدیریت توسط انجمن‌های بخش خصوصی به ضرورت این روزهای بازار فولاد تبدیل شده است.