به گزارش معدن نيوز سيد بهادر احراميان عضور هيات نمايندگان اتاق تهران و مديرعامل فولاد يزد معتقد است علارغم افزايش توليد داخلي فولاد در سال جاري در کشور ما با کاهش و يا ثبات تقاضا رو به رو خواهيم بود؛ اتفاقي که در صورت که مديريت نشود مي تواند به بحران تبديل شود. البته اين کارشناسان حوزه فولاد معتقد است بايد تمرکز اصلي در صنعت فولاد روي صادرات باشد، اتفاقي که مي تواند فرصت هاي جديد براي کشور به وجود بياورد. پيش بيني شما نسبت صنعت فولاد در سال جاري چيست، آيا با رشد تقاضا رو به رو مي شويم؟ پيش بيني ها نشان مي دهد که ما از نظر تقاضاي داخلي در سال جاري با ثبات رو به رو خواهيم بود و تقاضا نسبت به سال گذشته رشد نخواهد داشت و اگر خيلي خوشبينانه نگاه کنيم با رشد بسيار کمي در تقاضا مواجه مي شويم از طرف ديگر پيش بيني مي شود فشار قيمت ها هم رو به پايين خواهد بود يعني با کاهش و افت قيت در سطح جهان رو به رو مي شويم که طبيعي است به کشورما هم کشيده شود و دليل اصلي آن هم به خاطر کاهش قيمت جهاني مواد اوليه در اين صنعت است. در حال حاضر به جز قيمت ورق در کشور که تقريبا هم سطح جهان است در مابقي محصولات همچون تيرآهن ما جزو کشورهايي هستيم که پايين ترين قيمت را داريم. چرا پيش بيني ها در مورد تقاضاي فولاد و توليدات وابسته در بازار داخل ثبات را نشان مي دهد؟ ببينيد مهم ترين دليل اين پيش بيني به بازار مسکن باز مي گردد که تاثير زيادي روي تقاضاي صنعت فولاد دارد، براساس برآوردها ما در سال جاري در حوزه مسکن با سرمايه گذاري هاي جديد چنداني رو به رو نخواهيم بود و حتي اگر اين صنعت از رکود خارج شود ما خريدها و فروش را در مسکن هاي ساخته شده و مازاد خواهيم داشت؛ اتفاقي که پس از آن و با توجه به رشد احتمالي مي تواند سرمايه گذاران را به سرمايه گذاري هاي جديد در اين حوزه تشويق و سرمايه گذاري جديد در بخش مسکن را توجيح پذير کند که آن زمان ما هم در صنعت فولاد با رشد تقاضاي جديد مواجه مي شويم و در بهترين حالت از سال آينده اين اتفاق خواهد افتاد. از طرف ديگر در بخش پروژه هاي عمراني هم پيش بيني افزايش تقاضا نخواهيم داشت زيرا اولا کل بودجه عمراني مبلغ 60 هزار ميليارد تومان است که عدد قابل توجهي باتوجه به تعداد پروژه هاي عمراني نيست و ثانيا پيش بيني مي شود همين عدد هم تحقق پيدا نکند. از نظر توليد با چه شرايطي رو به رو مي شويم، آيا افزايش توليد خواهيم داشت؟ بله ما حتما امسال هم همچون سال گذشته با افزايش توليد رو به رو مي شويم؛ در سال هاي گذشته ما شاهد اوج گيري سرمايه گذاري ها در حزوه فولاد و طرح هاي جديد فولادي در کشور بوده ايم، طرحي هايي که روي اصول و چارچوب مناسب شکل نگرفته اند ولي کم، کم به بهره برداري مي رسند و اين يعني افزايش توليد در شرايطي که با رکود رو به رو هستيم. باتوجه به نبود تقاضا که به آن اشاره کرديد و رکود، افزايش توليد داخلي يک بحران نخواهد بود؟ ببيند افزايش توليد اگر با برنامه ريزي صورت بگيرد فرصت است نه بحران و تنها چاره ما نيز در شرايط کنوني تمرکز روي صادرات و ورود به بازارهاي جديد صادراتي است؛ ما سال گذشته شاهد رکورد تاريخي صادرات 6 ميليون تن فولاد بوديم که عدد بسيار مناسبي بود و حالا بايد به دنبال افزايش ظرفيت هاي صادراتي برويم. البته به اعتقاد من بايد در سرمايه گذاري هاي جديد هم در کشور در حزوه صنعت فولاد بازنگري صورت گيرد و براساس نيازها و مزيت ها اين سرمايه گذاري ها انجام شود؛ ببينيد بررسي ها نشان مي دهد که ما در چرخه فولاد تا جايي که به توليد آهن اسفنجي مي رسيم مزيت هاي زيادي داريم و مابقي چرخه که فولادسازي و ... است به اشباه رسيده ايم بنابراين به اعتقاد من تمرکز اصلي سرمايه گذاري ما در حوزه صنعت فولاد بايد روي بخش هايي مانند معدن، گنداله و آهن اسفنجي متمرکز شود.
به گزارش معدن نيوز سيد بهادر احراميان عضور هيات نمايندگان اتاق تهران و مديرعامل فولاد يزد معتقد است علارغم افزايش توليد داخلي فولاد در سال جاري در کشور ما با کاهش و يا ثبات تقاضا رو به رو خواهيم بود؛ اتفاقي که در صورت که مديريت نشود مي تواند به بحران تبديل شود. البته اين کارشناسان حوزه فولاد معتقد است بايد تمرکز اصلي در صنعت فولاد روي صادرات باشد، اتفاقي که مي تواند فرصت هاي جديد براي کشور به وجود بياورد. پيش بيني شما نسبت صنعت فولاد در سال جاري چيست، آيا با رشد تقاضا رو به رو مي شويم؟ پيش بيني ها نشان مي دهد که ما از نظر تقاضاي داخلي در سال جاري با ثبات رو به رو خواهيم بود و تقاضا نسبت به سال گذشته رشد نخواهد داشت و اگر خيلي خوشبينانه نگاه کنيم با رشد بسيار کمي در تقاضا مواجه مي شويم از طرف ديگر پيش بيني مي شود فشار قيمت ها هم رو به پايين خواهد بود يعني با کاهش و افت قيت در سطح جهان رو به رو مي شويم که طبيعي است به کشورما هم کشيده شود و دليل اصلي آن هم به خاطر کاهش قيمت جهاني مواد اوليه در اين صنعت است. در حال حاضر به جز قيمت ورق در کشور که تقريبا هم سطح جهان است در مابقي محصولات همچون تيرآهن ما جزو کشورهايي هستيم که پايين ترين قيمت را داريم. چرا پيش بيني ها در مورد تقاضاي فولاد و توليدات وابسته در بازار داخل ثبات را نشان مي دهد؟ ببينيد مهم ترين دليل اين پيش بيني به بازار مسکن باز مي گردد که تاثير زيادي روي تقاضاي صنعت فولاد دارد، براساس برآوردها ما در سال جاري در حوزه مسکن با سرمايه گذاري هاي جديد چنداني رو به رو نخواهيم بود و حتي اگر اين صنعت از رکود خارج شود ما خريدها و فروش را در مسکن هاي ساخته شده و مازاد خواهيم داشت؛ اتفاقي که پس از آن و با توجه به رشد احتمالي مي تواند سرمايه گذاران را به سرمايه گذاري هاي جديد در اين حوزه تشويق و سرمايه گذاري جديد در بخش مسکن را توجيح پذير کند که آن زمان ما هم در صنعت فولاد با رشد تقاضاي جديد مواجه مي شويم و در بهترين حالت از سال آينده اين اتفاق خواهد افتاد. از طرف ديگر در بخش پروژه هاي عمراني هم پيش بيني افزايش تقاضا نخواهيم داشت زيرا اولا کل بودجه عمراني مبلغ 60 هزار ميليارد تومان است که عدد قابل توجهي باتوجه به تعداد پروژه هاي عمراني نيست و ثانيا پيش بيني مي شود همين عدد هم تحقق پيدا نکند. از نظر توليد با چه شرايطي رو به رو مي شويم، آيا افزايش توليد خواهيم داشت؟ بله ما حتما امسال هم همچون سال گذشته با افزايش توليد رو به رو مي شويم؛ در سال هاي گذشته ما شاهد اوج گيري سرمايه گذاري ها در حزوه فولاد و طرح هاي جديد فولادي در کشور بوده ايم، طرحي هايي که روي اصول و چارچوب مناسب شکل نگرفته اند ولي کم، کم به بهره برداري مي رسند و اين يعني افزايش توليد در شرايطي که با رکود رو به رو هستيم. باتوجه به نبود تقاضا که به آن اشاره کرديد و رکود، افزايش توليد داخلي يک بحران نخواهد بود؟ ببيند افزايش توليد اگر با برنامه ريزي صورت بگيرد فرصت است نه بحران و تنها چاره ما نيز در شرايط کنوني تمرکز روي صادرات و ورود به بازارهاي جديد صادراتي است؛ ما سال گذشته شاهد رکورد تاريخي صادرات 6 ميليون تن فولاد بوديم که عدد بسيار مناسبي بود و حالا بايد به دنبال افزايش ظرفيت هاي صادراتي برويم. البته به اعتقاد من بايد در سرمايه گذاري هاي جديد هم در کشور در حزوه صنعت فولاد بازنگري صورت گيرد و براساس نيازها و مزيت ها اين سرمايه گذاري ها انجام شود؛ ببينيد بررسي ها نشان مي دهد که ما در چرخه فولاد تا جايي که به توليد آهن اسفنجي مي رسيم مزيت هاي زيادي داريم و مابقي چرخه که فولادسازي و ... است به اشباه رسيده ايم بنابراين به اعتقاد من تمرکز اصلي سرمايه گذاري ما در حوزه صنعت فولاد بايد روي بخش هايي مانند معدن، گنداله و آهن اسفنجي متمرکز شود.