موسسه جهاني «ورلد استيل ديناميكز» در بررسي خود به پيش بيني سازمان توسعه و نوسازي معادن وصنايع معدني ايران (ايميدرو) درباره صنعت فولاد استناد كرده است. به گزارش انجمن توليدكنندگان فولاد ايران، اين موسسه توليد جهاني فولاد را يك ميليارد و 600 ميليون تن اعلام كرده و به نقل از ايميدرو نوشته است: اكنون توليد فولاد در ايران16 ميليون تن است و اين ميزان بر پايه برنامه ريزي ها تا سال 2025 ميلادي (1404 خورشيدي) به سطح 55 ميليون تن مي رسد كه در صورت درستي پيش بيني ها، توليد فولاد ايران از نرخ رشد مركب ساليانه 13.1 درصدي برخوردار مي شود. اين موسسه پيش بيني كرد: توليد فولاد ايران تا سال 2025 ميلادي به رقم 36 ميليون تن مي رسد كه در اين صورت رشد 8.5 درصدي را تجربه مي كند. اين در حالي است كه توليد فولاد چين در سال 2000 ميلادي (1379) نزديك 129 ميليون تن بود كه اين رقم در سال 2014 ميلادي (1393)، نرخ رشد مركب ساليانه 11.2 درصدي را تجربه كرد. بنابراين اكنون سهم صنعت فولاد چين از توليد جهاني به رقم 52 درصد رسيده است و 60 درصد توليد كوره هاي جهان نيز به اين كشور اختصاص دارد. بر پايه ارزيابي اين موسسه، توليد جهاني فولاد در سال 2025 ميلادي ممكن است نسبت به سال 2015 بدون تغيير باشد اما بازار صادراتي فولاد از لحاظ قيمت، دست كم در 6 تا 10 سال آينده رقابتي خواهد بود و فولادسازان ايراني با دشواري هاي بسياري مانند كمبود سرمايه و حاشيه سود پايين روبرويند و به نظر مي رسد پيش بيني هاي صورت گرفته از آمار توليد فولاد كمي دور از ذهن باشد. به نوشته اين موسسه، توسعه اقتصادي ايران در دهه آينده به همراه آنچه در چين در 15 سال گذشته به وقوع پيوسته، بيانگر تئوري اقتصادي «بنيادگرايي سرمايه» است. مطابق اين تئوري مخارج سرمايه اي و ساخت و ساز، محرك رشد اقتصادي تلقي مي شوند و همچنين اقتصاد هنگامي با رشد قابل توجهي همراه مي شود كه سهم سرمايه گذاري در دارايي هاي ثابت در GDP رو به افزايش نهد و نرخ رشد ساليانه DGP به چهار درصد يا بيشتر بالغ شود. بر پايه گزارش اين موسسه، در ايران كارايي و بهره وري توليد پايين است اما در چين به دليل وجود گروه هاي اقتصادي بسيار كه بر توليد محصولات مشابه تاكيد دارند، بهره وري و فناوري توليد در بخش هاي تجهيزات الكترونيكي، منسوجات، كالاهاي مصرفي و...، بالا ارزيابي مي شود. چين صادركننده بزرگ محصولات ساخته شده است و صادرات محصولات توليدي اين كشور در سال گذشته ميلادي به 4.2 تريليون دلار رسيد كه اين رقم در ايران به استثناي صادرات نفت، كمتر از يكصد ميليارد دلار است. ايران 80 ميليون نفر جمعيت دارد اما چين نزديك به يك ميليارد و 400 ميليون نفر را در خود جاي داده است. نرخ رشد ساليانه جمعيت در ايران 1.5 درصد اعلام شده كه اين نرخ در بزرگ ترين كشور آسياي جنوب شرقي نزديك به صفر درصد است. اين موسسه در گزارش خود آورده است: به نظر مي رسد ايران در مقايسه با چين به طور ميانگين استانداردهاي به مراتب بالاتري براي زندگي دارد اما چين در حال ايجاد يك امپراتوري استعماري مالي جهاني است و بتازگي نيز بانك توسعه آسيايي* را راه اندازي كرده است. چين داراي زيرساخت هاي حمل و نقلي بسيار پيشرفته شامل بزرگراه ها و سيستم هاي ريلي است. در اين كشور، رودخانه ها بويژه دلتاي يانگ تسه نقش مهمي را در اقتصاد ايفا مي كند. اين كشور بندرهايي به مراتب بيشتر از ايران در اختيار دارد و كشتي هاي زياد و بزرگ تري با حجم معاملات گسترده تري در آن رفت و آمد دارند. ايران در پنج سال آينده از تقويت و رشد صادرات خود منتفع نخواهد شد، چون پيش بيني مي شود اقتصاد جهاني با نوسان هايي همراه باشد. شركت هاي چيني تا اندازه زيادي به وام هاي بانكي دسترسي دارند كه اين امر در مورد ايران چندان زياد نيست، فولاد سازان چيني سال گذشته ميلادي بيش از 30 ميليارد دلار، وام هاي كوتاه مدت دريافت كرده اند. به طور كلي مي توان گفت وام ها در چين ارزان تر از ايران است. در جمهوري اسلامي نرخ هاي بهره پايين وجود ندارد و همچنين نرخ پس انداز در اين كشور بالا نيست. چين فاقد بازار سياه ارز است كه بر معاملات تاثيرگذار باشد اما اين امر در ايران وجود دارد. سيستم گسترده اي از بانك هاي دولتي در ايران فعاليت ندارند. همچنين وجوه و جريانات نقدي به منظور حمايت از مخارج سرمايه اي به چشم نمي خورد. چين سيستم گسترده اي از شركت هاي دولتي دارد. توليد ناخالص داخلي چين با سرعت بيشتري در حال رشد است و نرخ تورم ساليانه اين كشور بسيار پايين تر از ايران حدود دو تا سه درصد است. دولت ايران 20 درصد سود به سپرده گذاران پرداخت مي كند، بنابراين بسياري از سپرده گذاران مي توانند پول خود را در چهار سال دو برابر نمايند. مهندسان و شركت هاي ساختماني ايراني قادرند كارخانه هاي فولادي را زودتر و با بهاي تمام شده پايين تري نسبت به ساير كشورها در غرب بسازند اما سرعت مهندسان چيني بالاتر و بهاي تمام شده آنها به مراتب پايين تر است. تهران و پكن مشكل كمبود آب دارند اما اين مشكل در ايران حادتر به نظر مي رسد. چين يك نظام آموزشي بسيار مناسب در سطح محلي دارد اما جمهوري اسلامي ايران فاقد چنين نظام آموزشي است. تهران هزينه هاي پايين تر برق و شرايط آب و هوايي به مراتب بهتري از پكن دارد. مشكلات آلودگي هوا ايران تا اندازه اي كمتر از چين است، در حالي كه كنترل هاي بسيار گسترده اي در زمينه آلودگي آب و هوا بر بسياري از كارخانه هاي جديد فولادي در چين اعمال مي شود. البته اين امر در ايران كمتر به چشم مي خورد. تقريبا هر روز سياستگذاران ايراني با دولت ها و شركت هاي پيشروي خارجي در موارد متعددي مانند توليد هواپيما سرگرم مذاكره اند كه اين امر مي تواند زمينه ارائه كالا و خدمات را به اين كشور فراهم آورد. به نوشته اين گزارش، جمهوري اسلامي داراي موقعيت بهتري از لحاظ صادرات است. در ايران مشكلات مواد مخدر و مشروبات الكلي چندان قابل توجه نيست و خانواده ها از فرزندان خود مراقبت مي كنند. همچنين ايران به معناي واقعي كلمه داراي آزادي مذهبي است. خطر حمله تروريستي در ايران و چين وجود ندارد و به نظر مي رسد مردم ايران نيز همانند چين از زندگي خوبي برخوردار باشند. جمهوري اسلامي از ذخاير عظيم نفت و گاز طبيعي برخوردار است. معادن سنگ آهن با بهاي تمام شده پايين و سنگ معدن به طور ميانگين با خلوص بالاتر به چشم مي خورند. صنعت فولاد براي دو كشور بسيار مهم تلقي مي شود و شركت ها قادر به نصب آخرين فناوري ها و توليدات روز جهاني هستند. قيمت هاي فولاد در بازار داخلي ايران بسيار بالاتر از چين است و فولادسازان ايراني با ساختار قيمتگذاري بسيار رقابتي به دردسر نيافته اند كه اين امر در چين نيز شايع است. نگاهي به آينده، گوياي آن است كه تقاضاي فولاد در ايران در مقايسه با چين رشد بسيار بيشتري خواهد داشت. شركت هاي فولادي ايران اكنون در موقعيتي قرار دارند كه احتمال ادغام آنها با فولادسازان خارجي وجود دارد و اين امر در فولادسازان چيني ديده نمي شود. ايران در مرحله ورود به دوره اي است كه با توجه به افزايش فروش نفت خام خود، مي تواند در صحنه معاملات بين المللي به طرز چشمگيري ظاهر شود. به گزارش ايرنا، «پيتر اف ماركوس» از تحليلگران برجسته حوزه فولاد، بنيانگذار و مديرعامل موسسه بين المللي ورلد استيل دايناميكس، بهمن ماه پارسال به تهران آمد و با مقام هاي وزارت صنعت، معدن و تجارت جمهوري اسلامي ايران مذاكره كرد. در آن سفر، وي موقعيت ايران را از نظر رشد تقاضاي فولاد در آينده، براي سرمايه‌گذاري مناسب دانست اما پيش شرط هايي براي تحقق آن اعلام كرد: رشد تقاضاي فولاد، دسترسي ارزان به سنگ آهن و معادن زغال سنگ، قيمت تمام شده پايين، شفافيت در معاملات خريد و فروش مواد خام، خدمات و محصولات فولاد و... . ماركوس پيش بيني كرد پس از لغو تحريم‌هاي هسته اي عليه ايران، شركت هاي بزرگي مشتاق ورود به بازار ايران خواهند بود.
موسسه جهاني «ورلد استيل ديناميكز» در بررسي خود به پيش بيني سازمان توسعه و نوسازي معادن وصنايع معدني ايران (ايميدرو) درباره صنعت فولاد استناد كرده است. به گزارش انجمن توليدكنندگان فولاد ايران، اين موسسه توليد جهاني فولاد را يك ميليارد و 600 ميليون تن اعلام كرده و به نقل از ايميدرو نوشته است: اكنون توليد فولاد در ايران16 ميليون تن است و اين ميزان بر پايه برنامه ريزي ها تا سال 2025 ميلادي (1404 خورشيدي) به سطح 55 ميليون تن مي رسد كه در صورت درستي پيش بيني ها، توليد فولاد ايران از نرخ رشد مركب ساليانه 13.1 درصدي برخوردار مي شود. اين موسسه پيش بيني كرد: توليد فولاد ايران تا سال 2025 ميلادي به رقم 36 ميليون تن مي رسد كه در اين صورت رشد 8.5 درصدي را تجربه مي كند. اين در حالي است كه توليد فولاد چين در سال 2000 ميلادي (1379) نزديك 129 ميليون تن بود كه اين رقم در سال 2014 ميلادي (1393)، نرخ رشد مركب ساليانه 11.2 درصدي را تجربه كرد. بنابراين اكنون سهم صنعت فولاد چين از توليد جهاني به رقم 52 درصد رسيده است و 60 درصد توليد كوره هاي جهان نيز به اين كشور اختصاص دارد. بر پايه ارزيابي اين موسسه، توليد جهاني فولاد در سال 2025 ميلادي ممكن است نسبت به سال 2015 بدون تغيير باشد اما بازار صادراتي فولاد از لحاظ قيمت، دست كم در 6 تا 10 سال آينده رقابتي خواهد بود و فولادسازان ايراني با دشواري هاي بسياري مانند كمبود سرمايه و حاشيه سود پايين روبرويند و به نظر مي رسد پيش بيني هاي صورت گرفته از آمار توليد فولاد كمي دور از ذهن باشد. به نوشته اين موسسه، توسعه اقتصادي ايران در دهه آينده به همراه آنچه در چين در 15 سال گذشته به وقوع پيوسته، بيانگر تئوري اقتصادي «بنيادگرايي سرمايه» است. مطابق اين تئوري مخارج سرمايه اي و ساخت و ساز، محرك رشد اقتصادي تلقي مي شوند و همچنين اقتصاد هنگامي با رشد قابل توجهي همراه مي شود كه سهم سرمايه گذاري در دارايي هاي ثابت در GDP رو به افزايش نهد و نرخ رشد ساليانه DGP به چهار درصد يا بيشتر بالغ شود. بر پايه گزارش اين موسسه، در ايران كارايي و بهره وري توليد پايين است اما در چين به دليل وجود گروه هاي اقتصادي بسيار كه بر توليد محصولات مشابه تاكيد دارند، بهره وري و فناوري توليد در بخش هاي تجهيزات الكترونيكي، منسوجات، كالاهاي مصرفي و...، بالا ارزيابي مي شود. چين صادركننده بزرگ محصولات ساخته شده است و صادرات محصولات توليدي اين كشور در سال گذشته ميلادي به 4.2 تريليون دلار رسيد كه اين رقم در ايران به استثناي صادرات نفت، كمتر از يكصد ميليارد دلار است. ايران 80 ميليون نفر جمعيت دارد اما چين نزديك به يك ميليارد و 400 ميليون نفر را در خود جاي داده است. نرخ رشد ساليانه جمعيت در ايران 1.5 درصد اعلام شده كه اين نرخ در بزرگ ترين كشور آسياي جنوب شرقي نزديك به صفر درصد است. اين موسسه در گزارش خود آورده است: به نظر مي رسد ايران در مقايسه با چين به طور ميانگين استانداردهاي به مراتب بالاتري براي زندگي دارد اما چين در حال ايجاد يك امپراتوري استعماري مالي جهاني است و بتازگي نيز بانك توسعه آسيايي* را راه اندازي كرده است. چين داراي زيرساخت هاي حمل و نقلي بسيار پيشرفته شامل بزرگراه ها و سيستم هاي ريلي است. در اين كشور، رودخانه ها بويژه دلتاي يانگ تسه نقش مهمي را در اقتصاد ايفا مي كند. اين كشور بندرهايي به مراتب بيشتر از ايران در اختيار دارد و كشتي هاي زياد و بزرگ تري با حجم معاملات گسترده تري در آن رفت و آمد دارند. ايران در پنج سال آينده از تقويت و رشد صادرات خود منتفع نخواهد شد، چون پيش بيني مي شود اقتصاد جهاني با نوسان هايي همراه باشد. شركت هاي چيني تا اندازه زيادي به وام هاي بانكي دسترسي دارند كه اين امر در مورد ايران چندان زياد نيست، فولاد سازان چيني سال گذشته ميلادي بيش از 30 ميليارد دلار، وام هاي كوتاه مدت دريافت كرده اند. به طور كلي مي توان گفت وام ها در چين ارزان تر از ايران است. در جمهوري اسلامي نرخ هاي بهره پايين وجود ندارد و همچنين نرخ پس انداز در اين كشور بالا نيست. چين فاقد بازار سياه ارز است كه بر معاملات تاثيرگذار باشد اما اين امر در ايران وجود دارد. سيستم گسترده اي از بانك هاي دولتي در ايران فعاليت ندارند. همچنين وجوه و جريانات نقدي به منظور حمايت از مخارج سرمايه اي به چشم نمي خورد. چين سيستم گسترده اي از شركت هاي دولتي دارد. توليد ناخالص داخلي چين با سرعت بيشتري در حال رشد است و نرخ تورم ساليانه اين كشور بسيار پايين تر از ايران حدود دو تا سه درصد است. دولت ايران 20 درصد سود به سپرده گذاران پرداخت مي كند، بنابراين بسياري از سپرده گذاران مي توانند پول خود را در چهار سال دو برابر نمايند. مهندسان و شركت هاي ساختماني ايراني قادرند كارخانه هاي فولادي را زودتر و با بهاي تمام شده پايين تري نسبت به ساير كشورها در غرب بسازند اما سرعت مهندسان چيني بالاتر و بهاي تمام شده آنها به مراتب پايين تر است. تهران و پكن مشكل كمبود آب دارند اما اين مشكل در ايران حادتر به نظر مي رسد. چين يك نظام آموزشي بسيار مناسب در سطح محلي دارد اما جمهوري اسلامي ايران فاقد چنين نظام آموزشي است. تهران هزينه هاي پايين تر برق و شرايط آب و هوايي به مراتب بهتري از پكن دارد. مشكلات آلودگي هوا ايران تا اندازه اي كمتر از چين است، در حالي كه كنترل هاي بسيار گسترده اي در زمينه آلودگي آب و هوا بر بسياري از كارخانه هاي جديد فولادي در چين اعمال مي شود. البته اين امر در ايران كمتر به چشم مي خورد. تقريبا هر روز سياستگذاران ايراني با دولت ها و شركت هاي پيشروي خارجي در موارد متعددي مانند توليد هواپيما سرگرم مذاكره اند كه اين امر مي تواند زمينه ارائه كالا و خدمات را به اين كشور فراهم آورد. به نوشته اين گزارش، جمهوري اسلامي داراي موقعيت بهتري از لحاظ صادرات است. در ايران مشكلات مواد مخدر و مشروبات الكلي چندان قابل توجه نيست و خانواده ها از فرزندان خود مراقبت مي كنند. همچنين ايران به معناي واقعي كلمه داراي آزادي مذهبي است. خطر حمله تروريستي در ايران و چين وجود ندارد و به نظر مي رسد مردم ايران نيز همانند چين از زندگي خوبي برخوردار باشند. جمهوري اسلامي از ذخاير عظيم نفت و گاز طبيعي برخوردار است. معادن سنگ آهن با بهاي تمام شده پايين و سنگ معدن به طور ميانگين با خلوص بالاتر به چشم مي خورند. صنعت فولاد براي دو كشور بسيار مهم تلقي مي شود و شركت ها قادر به نصب آخرين فناوري ها و توليدات روز جهاني هستند. قيمت هاي فولاد در بازار داخلي ايران بسيار بالاتر از چين است و فولادسازان ايراني با ساختار قيمتگذاري بسيار رقابتي به دردسر نيافته اند كه اين امر در چين نيز شايع است. نگاهي به آينده، گوياي آن است كه تقاضاي فولاد در ايران در مقايسه با چين رشد بسيار بيشتري خواهد داشت. شركت هاي فولادي ايران اكنون در موقعيتي قرار دارند كه احتمال ادغام آنها با فولادسازان خارجي وجود دارد و اين امر در فولادسازان چيني ديده نمي شود. ايران در مرحله ورود به دوره اي است كه با توجه به افزايش فروش نفت خام خود، مي تواند در صحنه معاملات بين المللي به طرز چشمگيري ظاهر شود. به گزارش ايرنا، «پيتر اف ماركوس» از تحليلگران برجسته حوزه فولاد، بنيانگذار و مديرعامل موسسه بين المللي ورلد استيل دايناميكس، بهمن ماه پارسال به تهران آمد و با مقام هاي وزارت صنعت، معدن و تجارت جمهوري اسلامي ايران مذاكره كرد. در آن سفر، وي موقعيت ايران را از نظر رشد تقاضاي فولاد در آينده، براي سرمايه‌گذاري مناسب دانست اما پيش شرط هايي براي تحقق آن اعلام كرد: رشد تقاضاي فولاد، دسترسي ارزان به سنگ آهن و معادن زغال سنگ، قيمت تمام شده پايين، شفافيت در معاملات خريد و فروش مواد خام، خدمات و محصولات فولاد و... . ماركوس پيش بيني كرد پس از لغو تحريم‌هاي هسته اي عليه ايران، شركت هاي بزرگي مشتاق ورود به بازار ايران خواهند بود.