استارتآپی برای کاهش خطرات زیستمحیطی معادن
گروه معادن - یک استارتآپ معدنی در کانادا راه افتاده است که مدعی است میتواند دیاکسیدکربن ناشی از سوخت فسیلی در صنایع معدنی را از بین ببرد.
به گزارش ماین نیوز، به نقل از عصر مس، استخراج مواد معدنی با همه سودآوری آن، یک دغدغه بزرگ بههمراه دارد؛ آسیبهای زیستمحیطی برآمده از استخراج و آلودگی باطلههای معدنی که در صورت تماس با طبیعت میتواند دمار از روزگار آن دربیاورد.از آنجا که آسیب زیستمحیطی مانع چندان جدی برای شرکتهای بزرگ معدنی بهشمار نمیآید، شرکتها بیشتر توجه خود را به فنآوریهای استخراج مواد معدنی و صنایع وابسته به آن صرف میکنند تا کاهش آسیبهایی که به محیطزیست وارد میشود. اقداماتی که تاکنون در سطح جهان و در این زمینه انجام شده، بیشتر جنبه آزمون و خطا دارد. «تِرا سیاُ2 تکنالوژیز» کانادایی را بهعنوان یک شرکت نوپا، میتوان از پیشتازترین مجموعههایی برشمرد که در این حیطه دست به خلق فنآوری زده و در صورت توسعه آن، تغییر چشمگیری در میزان آلودگی ناشی از استخراج مواد معدنی حاصل میشود.
یک شرکت در کانادا بهراه افتاده تا بتواند همزمان از عهده حل دو مورد از بزرگترین مسائل زیستمحیطی معدنکاری بربیاید. «تِرا سیاُ2 تکنالوژیز» نام استارتآپی است که «دیلِن جونز»، مدیرعامل آن میگوید این شرکت نوپا را با هدف ارائه راهکاری برای زدودن دیاکسیدکربن در ضایعات معدنی و آنچه «خشکاندن صخره اسیدی» نامیده میشود، بهراه انداخته است.
خشکاندن صخره اسیدی، عامل هزینههای بسیار مالی و زیستمحیطی برای معدنیهاست، اما این شرکت کانادایی راهکاری نوآورانه برای عبور از این مشکل یافته که با اعمال آن بهطور همزمان میزان کربن عملیات معدنی نیز بسیار کاهش مییابد. هم خشکاندن صخرههای اسیدی و هم انتشار گاز دیاکسیدکربن همراه با فعالیت ژنراتورهای برقی است که سوخت فسیلی میسوزانند و این مساله مهمی برای معادنی است که در نواحی دوردست واقع شدهاند. همچنین، انتشار گازهای گلخانهای، سهم زیادی در تغییر آب و هوا دارند. خشکاندن صخرههای اسیدی یا بیرونریزی آب اسیدی از معادن فلز و زغالسنگ به سیستمهای آبی، تالابها، محیطزیست و زیستبومها بسیار آسیب میرساند.
جونز درباره شرکت ونکووِری خود که با هدف اختصاصی حذف دیاکسیدکربن اضافی جو و خشکاندن صخرههای اسیدی برپا شده، میگوید: «یکی از موانع اصلی که در خشکاندن صخرههای اسیدی با آن روبهرو هستیم این است که این کار نیاز به عملیات پیدرپی دارد. سیستمهای خشکاندن صخرهای کنونی با فنآوری پایینی فعالیت میکنند و در بسیاری از موارد راهکارهایی نیستند که در درازمدت کارآیی داشته باشند. علاوه بر این در زمینه هزینههای مربوط به خشکاندن صخرهای اسیدی، طبیعت پیوسته بودن این فنآوری بار مالی هنگفتی را به مجموعه تحمیل میکند. برای مثال، مجتمع معدنی فارو در استان یوکان کانادا به یکمیلیارد دلار پشتیبانی مالی برای پاکسازی سایت و ممانعت از ورود این فنآوری به جریان آب نیاز خواهد داشت.» راهکار شرکت تِرا برای خشکاندن صخرهای اسیدی با استفاده از جدا کردن دیاکسیدکربن، درواقع با یکتیر دو نشان میزند.
جونز در اینباره توضیح میدهد: «فنآوری ما برای شرکتهای معدنی، این امکان را فراهم میکند که اضافات تولیدکننده اسید را بهطور موثر و ثابت پاکسازی کند. باطلههای مواد معدنی سولفیدی و خشکاندن اسید، به سیستم وارد و تبدیل به مواد معدنی کربنات پایداری میشوند که اسید تولید نمیکنند. این نتیجه با واکنش نشان دادن سولفید و ارائه یک راهکار غنی از سیاُ2 حاصل میشود که اجازه میدهد مواد معدنی کربناتی شکل بگیرند. مواد کربناتی که ما تولید میکنیم بیخطر هستند و نیاز به ذخایر ثابت زیرآبی دارند.» ایده اصلی این فنآوری را «داگایتون»، مدیر اجرایی معدن داد و جونز مدیرعامل ترا میگوید روزهای بسیاری را بین سایتهای اکتشافی در استان یوکان در غرب کانادا و در منطقهای پهناور و کمجمعیت برای پیشبرد این طرح سپری میکند و میافزاید: «این فنآوری برآمده از پژوهشهای چندساله است که شرکت استراتژیک متالز (همان شرکتی که ایتون مدیرعامل آن است) از نظر مالی آن را پشتیبانی میکرد و پس از چندسال، پیشرفتهای پژوهشی و انتشار دو حق ثبت اختراع این پروژه استراتژیک به تاسیس یک شرکت به نام تراسیاُ2تِکنالوژیز انجامید.» درنهایت، فنآوری شرکت تِرا توانست هزینههای نظارت طولانیمدت مربوط به خشکاندن صخره اسیدی را کاهش دهد یا حتی حذف کند و امکان صرفهجوییهای چشمگیر مالی را برای معدنها و همچنین هزینههای مربوط به عوارض کربن را از بین ببرد. جونز درنهایت میگوید آنقدر واقعبین است که بتواند تشخیص دهد برای توسعه این فنآوری مسیری طولانی را در پیش دارد.
منبع: عصر مس