دنیای معدن -در سند افق چشم‌انداز سال ۱۴۰۴ که برنامه ۲۰ساله کشور را ترسیم کرده، در زمینه تولید فولاد خام تولید ۵۵میلیون تنی این صنعت استراتژیک ترسیم شده است. این در حالی است که براساس آمارها ظرفیت اسمی کنونی فولادسازی در کشور حدود ۲۴میلیون تن اعلام شده است. البته ظرفیت واقعی ما در زمینه تولید فولاد خام به مراتب پایینتر از این آمار است. هرچند در راستای توجه به صنعت فولاد یکی از سیاستهای مهم و زیرساختی دولت در فولادسازی، فراهمسازی و تکمیل زنجیره تولید فولاد از معدن تا کارخانه است و در این زمینه نیز از انصاف نگذریم، گامهای اساسی و مهمی برداشته شده اما نکتهای که در این بین باید به آن توجه کرد، پیش رفتن به سوی تولید فولادهای خاصتر است که بتواند ارزشافزوده بالایی به همراه بیاورد. چراکه همواره محصولات فولادی در کشور ما به سمت تولید انبوهی از محصولات ساده پیش رفته و این امر سبب شده ما به آن ارزشافزودهای که در تولیدات خاصتر فولاد است، دست پیدا نکنیم. البته باید به این موضوع واقف بود که تولید فولاد خاص به فناوری بالا، دانش روز و پروژههای سنگینتر نیاز دارد و این در حالی است که ساختار و زیربناهای تولید فولاد در کشور ما برمبنای تولید فولاد خام تعریف و طراحی شده، از اینرو این ساختار نیازمند تغییرات اساسی و زیربنایی در این زمینه است که این امر نیز مستلزم ایجاد تغییرات اساسی، زمان و البته سرمایهگذاری بیشتر است که خود امر سادهای به نظر نمیرسد. اما از سوی دیگر نباید از این موضوع غافل شد که اهمیت و کاربرد وسیع فولادهای خاص موجب ایجاد رونق و رقابت جدی در بازارهای جهانی تولید این دسته از فولادها شده و فضای رقابتی را در این حوزه بیشتر کرده است که این امر به همراه خود میتواند چندین برابر ایجاد ارزشافزوده کند. از اینرو میطلبد که باوجود سختیهای پیشرو در تغییرات زیرساختاری در فولادسازی کشور بیش از پیش بهسوی تولید فولادهای خاصتر گام برداشت که البته این موضوع همت بیشتر بخش خصوصی را میطلبد.

البته ظرفیت واقعی ما در زمینه تولید فولاد خام به مراتب پایین‌تر از این آمار است. هرچند در راستای توجه به صنعت فولاد یکی از سیاست‌های مهم و زیرساختی دولت در فولادسازی، فراهم‌سازی و تکمیل زنجیره تولید فولاد از معدن تا کارخانه است و در این زمینه نیز از انصاف نگذریم، گام‌های اساسی و مهمی برداشته شده اما نکته‌ای که در این بین باید به آن توجه کرد، پیش رفتن به سوی تولید فولادهای خاص‌تر است که بتواند ارزش‌افزوده بالایی به همراه بیاورد. چراکه همواره محصولات فولادی در کشور ما به سمت تولید انبوهی از محصولات ساده پیش رفته و این امر سبب شده ما به آن ارزش‌افزوده‌ای که در تولیدات خاص‌تر فولاد است، دست پیدا نکنیم. البته باید به این موضوع واقف بود که تولید فولاد خاص به فناوری بالا، دانش روز و پروژه‌های سنگین‌تر نیاز دارد و این در حالی است که ساختار و زیربناهای تولید فولاد در کشور ما برمبنای تولید فولاد خام تعریف و طراحی شده، از این‌رو این ساختار نیازمند تغییرات اساسی و زیربنایی در این زمینه است که این امر نیز مستلزم ایجاد تغییرات اساسی، زمان و البته سرمایه‌گذاری بیشتر است که خود امر ساده‌ای به نظر نمی‌رسد. اما از سوی دیگر نباید از این موضوع غافل شد که اهمیت و کاربرد وسیع فولادهای خاص موجب ایجاد رونق و رقابت جدی در بازارهای جهانی تولید این دسته از فولادها شده و فضای رقابتی را در این حوزه بیشتر کرده است که این امر به همراه خود می‌تواند چندین برابر ایجاد ارزش‌افزوده کند. از این‌رو می‌طلبد که باوجود سختی‌های پیش‌رو در تغییرات زیرساختاری در فولادسازی کشور بیش از پیش به‌سوی تولید فولادهای خاص‌تر گام برداشت که البته این موضوع همت بیشتر بخش خصوصی را می‌طلبد.