پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- بسیاری از واحدهای تولیدی در چین کالاهایی تولید می‌کنند که خریدار واقعی ندارند . به گزارش ایفنا، اغلب این کارخانه‌ها با وام‌های بانکی و به طور مصنوعی سرپا نگه داشته شده‌اند. چنین کارخانه‌هایی "زامبی" یا مرده های متحرک خوانده می‌شوند. اخیرا تحقیقات نشان داده بیش از نیمی از کارخانه های تولید فولاد چین و حدود نیمی از پیمانکاران ساختمان در چین مستحق لقب زامبی هستند. جالب اینجاست که اغلب آن ها دولتی هستند و از سال 2008 که دولت چین 4 هزار میلیارد یوان برای جلوگیری از رکود اقتصادی هزینه کرد شکل گرفته اند. این شرکت های زامبی با بودجه ارزان راه اندازی شده اند ولی ضرر می دهند و یا سود کافی برای پرداخت بدهی های خود ندارند. سال 2013 حدود 7.5 درصد شرکت های مختلف صنایع چین زامبی بوده اند سال گذشته نیز 350 شرکت معادل 13 درصد از کل در دسته بندی چنین شرکت هایی قرار گرفتند. علت اصلی آن که چنین شرکت هایی دوام آورده اند این است که دولت های محلی برای حفظ جایگاه خود به آن ها کمک نمودند. حتی برخی دولت های محلی برای ایجاد اشتغال بیشتر شرکت های معمولی را واداشتند ظرفیت تولید را بالا ببرند و آن ها را با کمک مالی حمایت کردند. همین امر شرکت های زامبی جدیدی را تشکیل داد و تعطیل کردن زامبی های قبلی را نیز دشوار تر نمود. بانک ها نیز ترجیح دادند به شرکت های دولتی یا تحت حمایت دولت وام بدهند.
پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- بسیاری از واحدهای تولیدی در چین کالاهایی تولید می‌کنند که خریدار واقعی ندارند . به گزارش ایفنا، اغلب این کارخانه‌ها با وام‌های بانکی و به طور مصنوعی سرپا نگه داشته شده‌اند. چنین کارخانه‌هایی "زامبی" یا مرده های متحرک خوانده می‌شوند. اخیرا تحقیقات نشان داده بیش از نیمی از کارخانه های تولید فولاد چین و حدود نیمی از پیمانکاران ساختمان در چین مستحق لقب زامبی هستند. جالب اینجاست که اغلب آن ها دولتی هستند و از سال 2008 که دولت چین 4 هزار میلیارد یوان برای جلوگیری از رکود اقتصادی هزینه کرد شکل گرفته اند. این شرکت های زامبی با بودجه ارزان راه اندازی شده اند ولی ضرر می دهند و یا سود کافی برای پرداخت بدهی های خود ندارند. سال 2013 حدود 7.5 درصد شرکت های مختلف صنایع چین زامبی بوده اند سال گذشته نیز 350 شرکت معادل 13 درصد از کل در دسته بندی چنین شرکت هایی قرار گرفتند. علت اصلی آن که چنین شرکت هایی دوام آورده اند این است که دولت های محلی برای حفظ جایگاه خود به آن ها کمک نمودند. حتی برخی دولت های محلی برای ایجاد اشتغال بیشتر شرکت های معمولی را واداشتند ظرفیت تولید را بالا ببرند و آن ها را با کمک مالی حمایت کردند. همین امر شرکت های زامبی جدیدی را تشکیل داد و تعطیل کردن زامبی های قبلی را نیز دشوار تر نمود. بانک ها نیز ترجیح دادند به شرکت های دولتی یا تحت حمایت دولت وام بدهند.