رخنمون یا ژرفا؟
ماین نیوز: در گذشته اکتشاف مواد معدنی تنها با رخنمون و دیده شدن ماده معدنی در سطح زمین انجام می‌شد اما در حال حاضر با روش‌های ژئوفیزیک هوایی و ترکیب آن با سایر روش‌ها، مواد معدنی که در سطح هیچ نوع رخنمونی نداشته و در عمق‌های ۵۰ یا ۱۰۰متری پنهان هستند، قابل‌اکتشاف خواهند بود.در واقع امروز به دنبال اکتشاف مواد معدنی که در سطح هیچ نوع رخنمون و شواهدی ندارند، هستیم. با انجام ژئوفیزیک هوایی در منطقه سنگان، مواد معدنی که ۲۰۰متر زیر آبرفت قرار دارند شناسایی شده‌اند که هیچ نوع شواهدی از آنها در سطح وجود نداشت. در واقع روش ژئوفیزیک هوایی و ترکیب آن با روش‌های دیگر باعث می‌شود تا مواد معدنی موجود در عمق که هیچ نوع نشانه‌ای در سطح زمین ندارند، شناسایی شوند. این موضوع عمق اکتشافات معدنی دنیا را تعریف می‌کند.
در کشورهای پیشرفته مانند امریکا، افریقای جنوبی، استرالیا و... توانایی شناسایی مواد معدنی در عمق ۶۰۰ متر را نیز در اختیار دارند. در کشور ما اگر نگاهی به گذشته داشته باشیم، عمق اکتشافات بیشتر از ۲۰ متر نخواهد بود اما حفاری‌های ما محدود به ۲۰متر نخواهد بود. به عنوان مثال در گل‌گهر، بیشتر از ۶۰۰ متر نیز عمق دارد. توده آنومالی ۶ در گل‌گهر در عمق ۵۵۰متری قرار داشته و برخی حفاری‌ها این منطقه بیش از ۷۰۰متر است. وقتی صحبت از اکتشافات و عمق اکتشافی می‌شود، بدین معنا است که ماده معدنی قابل اکتشاف در چه عمقی قرار گرفت، نه آنکه عمق حفاری چه میزان است. این اختلاف حتی در برخی بحث‌های تخصصی گاهی به اشتباه مطرح می‌شود. در واقع عمق قرارگیری ماده معدنی با توجه به دانش در اختیار مهم است نه آنکه چه میزان حفاری انجام شده و عمق آن چقدر بوده است.
علی اصغرزاده
مدیر اکتشاف سازمان ایمیدرو