درخواست مسئولان و صاحبنظران بخش دخانيات در گفت و گو با ايرنا

تعريف «توليد سيگار داخلي» در مصوبه مجلس شفاف شود

تعريف «توليد سيگار داخلي» در مصوبه مجلس شفاف شود

تهران- ايرنا- مسئولان و صاحبنظران بخش دخانيات كشور روشن نبودن تعريف «توليد سيگار داخلي» در بند الحاقي تبصره هفت لايحه بودجه سال 95 را زمينه ساز برداشت هاي نادرست يا سوء استفاده هاي احتمالي دانستند.

به گزارش خبرنگار اقتصادي ايرنا، نمايندگان مجلس شوراي اسلامي در نشست علني ديروز (سه‌شنبه) براي بررسي بخش درآمدي لايحه بودجه سال 95 با بند الحاقي تبصره هفت لايحه بودجه سال 95 موافقت كردند.
در بند الحاقي تبصره هفت لايحه بودجه سال 95 آمده است: از آغاز سال 1395 به قيمت خرده فروشي هر نخ سيگار وارداتي مبلغ 500 ريال و توليد مشترك 350 ريال و توليد داخلي 100 ريال به عنوان عوارض اضافه مي شود. وزارت امور اقتصادي و دارايي مكلف است مبالغ ياد شده را از واردكنندگان و توليدكنندگان حسب مورد اخذ و به حساب درآمد عمومي موضوع رديف 160155 جدول شماره 5 اين قانون واريز كند.

** آيا توليد با هر برند در شركت دخانيات ايران توليد داخل محسوب شود؟
در همين پيوند، «محمدحسين برخوردار» مديرعامل شركت دخانيات ايران، امروز (چهارشنبه) به خبرنگار اقتصادي ايرنا گفت: بايد توليد با هر برند در شركت دخانيات ايران توليد داخل محسوب شود و حتي اگر بي.اي.تي (British American Tobacco) و جي.تي.آي (Japan Tobacco International) در دخانيات ايران توليد داشته باشند بايد توليد داخل به شمار بيايد اما توليد خارج از شركت دخانيات در خاك ايران، بايد در زمره توليد مشاركتي قرار بگيرد.
بي.اي.تي (British American Tobacco) و جي.تي.آي (Japan Tobacco International) دو شركت بزرگ فعال در بخش دخانيات به شمار مي روند كه بي.اي.تي در ايران برندهاي «كنت و مانتانا» و جي.تي.آي برندهاي «وينستون و مگانا» را توليد مي كند.
مديرعامل شركت دخانيات ايران درباره چگونگي ورود اين دو شركت به موضوع توليد سيگار در ايران گفت: دخانيات ايران در گذشته همواره مورد مذمت قرار مي گرفت كه چرا نتوانسته است ماشين آلات جديد را به خط توليد وارد كند؛ مسئولان دخانيات براي جبران اين امر و به اميد اينكه بتوانند از فناوري نوين استفاده كنند، از شركت هاي خارجي براي سرمايه گذاري مشترك دعوت كردند و به اين ترتيب، از سال 1381 به بعد، دو شركت بي.اي.تي و جي.تي.آي در ايران حضور يافتند.
برخوردار اضافه كرد: در آن زمان وزارت امور اقتصادي و دارايي به اين دو شركت، به شرط توليد در شركت دخانيات ايران مجوز سرمايه گذاري داد و به اين ترتيب، آنها در كارخانه هايي در تهران و گيلان توليد را آغاز كردند.
وي افزود: با فعال شدن اين دو شركت، سهم شركت دخانيات ايران از 24 ميليارد نخ به هشت ميليارد و 400 ميليون نخ در سال 1393 كاهش پيدا كرد و آن سهم در اختيار اين دو شركت خارجي قرار گرفت.

** آيا منظور نمايندگان مجلس توليد مستقل شركت هاي خارجي در داخل ايران را شامل مي شود؟
«سميه گلپور» رئيس شوراي اسلامي كار شركت دخانيات ايران، به ايرنا گفت: شركت هاي چندمليتي هم اكنون با شركت دخانيات ايران قرارداد مشاركت دارند و اگر بتوانند توليد مستقل در ايران داشته باشند و عوارض به ازاي هر نخ سيگار 100 ريال را پرداخت كنند، به يقين مشاركت با شركت دخانيات را قطع و در قالب توليد داخل فعاليت مي كنند.
وي اضافه كرد: در صورتي كه اين امر اتفاق بيفتد، فشار ديگري به شركت دخانيات وارد مي آيد؛ شركتي كه هم اكنون نيز در وضع بحراني قرار دارد.
گلپور افزود: از قانونگذاران درخواست كرده ايم عبارت «توليد سيگار داخلي» را تعريف كنند و به اين سوال پاسخ دهند كه آيا محصول شركت مادرتخصصي دخانيات ايران، توليد داخلي به شمار مي آيد يا منظور نمايندگان مجلس توليد مستقل شركت هاي خارجي در داخل ايران را نيز شامل مي شود؟
رئيس شوراي اسلامي كار شركت دخانيات ايران، بازار سيگار ايران را 65 ميليارد نخ در سال ذكر كرد و گفت: در بهترين حالت، شركت دخانيات ايران يك سوم نياز كشور يعني 24 ميليارد نخ در سال را توليد مي كرد. پارسال اين رقم به هشت ميليارد نخ كاهش پيدا كرد و اكنون اين رقم به 9 ميليارد نخ رسيده است.
وي اضافه كرد: ساليانه 14 ميليارد تا 15 ميليارد نخ سيگار به صورت مشاركتي توليد مي شود. 16 ميليارد نخ نيز از طريق واردات رسمي به كشور مي رسد و بقيه از طريق قاچاق به كشور وارد مي شود.
گلپور ظرفيت شركت دخانيات ايران را ساليانه 34 ميليارد نخ و ظرفيت توليد شركت دخانيات ايران به همراه شركاي خود را 50 ميليارد نخ در سال دانست و افزود: برآورد شركت دخانيات ايران اين است كه سال آينده 13 ميليارد نخ سيگار توليد كند.
وي گفت: در جريان واگذاري شركت دخانيات ايران، تصميم گرفته شد بخش حاكميتي شركت دخانيات ايران به مركز نظارت بر كالاهاي دخاني واگذار شود؛ در جريان واگذاري شركت دخانيات ايران نيز 55 درصد سهام شركت در اختيار صندوق بازنشستگي فولاد، 40 درصد به سهام عدالت و پنج درصد نيز در قالب سهام ترجيحي به كارگران و كاركنان شركت تعلق گرفت.
وي اضافه كرد: در واگذاري اين شركت بابت رد ديون دولت، هيچ كار اصلاح ساختاري براي واگذاري نشد و شركت به يكباره واگذار شد؛ از طرف ديگر شركت دخانيات پس از واگذاري، حاكميت خود را از دست داد و به اين ترتيب نظارت بر قاچاق، توليد، واردات از دست آن خارج شد.
گلپور افزود: در شرايطي كه مركز برنامه ريزي و نظارت بر دخانيات كشور امكان صدور مجوز براي راه اندازي شركت هاي داخلي و خارجي را ايجاد كرده است، تكليف هفت هزار كارگر، هشت هزار كشاورز و چهار هزار بازنشسته چه مي شود؟
وي تغيير مديريت در شركت دخانيات ايران را ديگر مشكل اين شركت دانست و گفت: اين شركت فقط در سال 1393 با چند مديرعامل و سرپرست اداره شد و حتي تا پيش از مديرعامل كنوني، مديرعامل 24 ساعته نيز داشت.
رئيس شوراي اسلامي كار شركت دخانيات ايران تغيير پياپي مديريتي را سبب از بين رفتن ثبات در شركت و به خطر افتادن آرامش رواني كارگران دانست.

** فرجام سخن
به گزارش ايرنا، در سال هاي گذشته در زمينه توليد و عرضه سيگار سه بخش از يكديگر تفكيك مي شدند: سيگار توليد داخل، توليد مشاركتي و سيگار وارداتي.
پس از واگذاري شركت دخانيات ايران، يك نوع عرضه ديگر نيز مطرح شد: «توليد مستقل خارجي با برند غيرايراني در خاك ايران».
فعالان صنعت دخانيات معتقدند در مصوبه تازه مجلس شوراي اسلامي، اين بخش از قلم افتاده است. آنها نگرانند به اين ترتيب، توليدكنندگان مستقل خارجي كه با برند غيرايراني در ايران توليد مي كنند، بگويند ما نه توليد داخل به شمار مي رويم و نه توليد مشاركتي؛ بنابراين مشمول هيچ كدام از عوارضي نمي شويم كه در مصوبه مجلس آمده است.
آنها همچنين نگرانند شركت هاي مستقل خارجي كه با شركت دخانيات ايران قرارداد مشاركتي دارند، مجزا شده و خود را داخلي تلقي كنند و بخواهند به جاي عوارض 350 ريالي به ازاي هر نخ (عوارض توليد مشاركتي)، 100 ريالي به ازاي هر نخ (عوارض توليد داخل) را پرداخت كنند.
بازگشت به شاخه اخبار صنعت و اقتصاد بازگشت به صفحه نخست

نظرات کاربران

دسته بندی های "بازتاب رسانه ها" استیل پدیا