متاسفانه در حال حاضر برخی واحدهای ما چندین سوله و خط تولید خود را به فراخور زمان تعطیل می‌کنند. ما یکی از صنایع پایین دستی و تابعی از فعالیت سایر صنایع در کشور هستیم و هنگامی که رکود در سایر بخش‌ها حاکم باشد، صنعت ما نیز اوضاع درستی نخواهد داشت.

یکی از محصولاتی که در صنعت ما اهمیت قابل توجهی دارد، صنعت لوله و پروفیل است. چند روزی است که حرف و حدیث‌های خرید مواد اولیه این محصول و تامین نیازهای آنها مطرح شده، به‌گونه‌ای که طبق اظهارات امیرحسین کاوه دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل، در سال گذشته 20 تا 25 واحد تولیدکننده لوله و پروفیل تعطیل شده‌اند. برهمین اساس او درباره وضعیت فعلی صنعت لوله و پروفیل در شرایط فعلی اقتصاد و مشکلات به گفت‌وگو با «فرصت امروز» پرداخت.
مشکل اصلی صنعت لوله و پروفیل با توجه به رکود حاکم بر صنایع چیست؟
یکی از مشکلات اصلی صنعت لوله و پروفیل در حال حاضر به مانند سایر صنایع مشکلاتی از جمله سنگ‌اندازی‌های بانک‌ها و نرخ سود دریافتی آنها است. هنگامی که بانک برای تسهیلاتی که به‌عنوان سرمایه در گردش یا مشارکت به تولید‌کننده سود 20درصدی دریافت می‌کند و دیرکرد بازپرداخت آن سود، 4 تا 6درصد جریمه دریافت می‌شود. پس برای این تولیدکننده با مشکلاتی که بانک‌ها برای آنها ایجاد می‌کنند، انتظار سوددهی و رشد بسیار دور از انتظار است. بانک‌ها باید تسهیلاتی ارزان قیمت با سودهایی معقول برای واحدهای تولیدی در نظر بگیرند زیرا هیچ واحد تولیدی در کشور بیش از 10درصد سود ندارد.
در حال حاضر تولیدکنندگان لوله وپروفیل با چند درصد ظرفیت خود فعالیت می‌کنند؟
وضعیت فعلی صنعت لوله و پروفیل به دلیل رکودی که در صنعت ساختمان، پروژه‌های عمرانی، جاده‌سازی و... وجود دارد با بحران و رکودی جدی مواجه شده است. شرایط شرکت‌های لوله‌سازی به‌گونه‌ای است که تنها 40درصد از ظرفیت تولید این صنعت در حال تولید و 60درصد این ظرفیت خالی است.
با توجه به توضیحات شما از فعالیت این صنعت و افزایش روزافزون هزینه‌ها، همه واحدها در حال فعالیت هستند؟
خیر. در سال گذشته حدود 20 تا 25 واحدهای تولیدی ما تعطیل شده و مابقی نیز به دلیل اینکه نمی‌توانند حقوق کارگران خود را تامین کنند که با تعدیل نیروهای زیادی مواجه هستند. متاسفانه در حال حاضر برخی واحدهای ما چندین سوله و خط تولید خود را به فراخور زمان تعطیل می‌کنند. ما یکی از صنایع پایین دستی و تابعی از فعالیت سایر صنایع در کشور هستیم و هنگامی که رکود در سایر بخش‌ها حاکم باشد، صنعت ما نیز اوضاع درستی نخواهد داشت.
طی چند روز اخیر مباحثی از سوی شما درباره مشکلات سندیکا با مجتمع فولاد مبارکه اصفهان مطرح شده، ماجرا از چه قرار است؟
یکی از بحث‌های مهم ما با فولاد مبارکه تعرفه است زیرا از نظر من این تعرفه باید برای مواداولیه تعیین نشود و محصولات نهایی مثل مبل و صندلی، لوله، قطعات خودرو و... باید تعرفه بالایی داشته باشد. برهمین اساس ما در جلسه‌ای که با فولاد مبارکه داشتیم از آنها خواستیم تا ورق‌های فولادی مورد نیاز ما را تامین کنند و فولاد مبارکه‌ای‌ها نیز اعلام کردند تا در حد توان نیاز ما را برطرف کنند و مابقی را نیز از طریق واردات تامین خواهند کرد و قیمت همه این ورق‌ها نیز براساس قیمت متعادل جهانی و با احتساب هزینه‌های موجود دراختیار ما گذاشته شود.
یکی دیگر از تفاهم‌های مهم ما با مجتمع فولاد مبارکه اصفهان درباره این موضوع بود که اگر این مجتمع قصد صادرات ورق‌های فولادی را داشت، این ورق را تحویل تولیدکننده‌های ما دهد و ما با تبدیل آن به کالای نهایی و صادرات آن، هم لوله و پروفیل ساخت کشور را صادر خواهیم کرد و هم ارز مورد نیاز فولاد مبارکه را تامین می‌کنیم و به آنها به هر شکلی که تمایل داشته باشند، تحویل خواهیم داد.
با توجه به اینکه در کشور تولیدکنندگان دیگری برای ورق‌های فولادی وجود دارد، چرا از توان تولیدی آنها برای تامین نیازهای خود استفاده نمی‌کنید؟
از میان تولید‌کنندگان داخلی میزان تولید هیچ‌کدام به اندازه فولاد مبارکه چشمگیر نیست و نمی‌تواند پاسخگوی نیاز بالای ما باشد. به‌عنوان مثال نورد لوله اهواز تنها می‌تواند پاسخگوی تولید ورق‌هایی با عرض 60 باشد، نه بیشتر که این خود نوعی محدودیت است اما شرایط تولید فولاد مبارکه اصفهان با این شرکت‌ها متفاوت است.
آیا اقدام جدی برای حل این مشکل داشته‌اید یا خیر؟
بله طبق رایزنی‌های صورت گرفته مقرر شد تا در هفته آتی جلسه‌ای با وزارت صنعت، معدن و تجارت داشته باشیم و تمامی این مشکلات را مطرح کنیم. به‌عنوان مثال، یکی از مشکلاتی که در این جلسه مطرح خواهد شد، بحث تعرفه‌های لوله و پروفیل تصویب شده در مصوبه اخیر صادر شده که اصل را بر افزایش تعرفه و حمایت از تولید داخل گذاشته که متاسفانه به دلیل عدم کفاف تولیدات داخل، تولیدکنندگان مجبور به واردات و تحمل فشار این تعرفه‌ها هستند.