به گزارش ایران جیب، از یکسو تحریم نفت خام و گاز طبیعی مانع از فروش و عرضه این فرآورده‌ها از سوی کشورمان شده است و از سوی دیگر، عدم سرمایه‌گذاری خارجی در صنعت نفت و گاز، منجر به آن شده است که ایران نتواند از همه ظرفیت تولید نفت خام خود استفاده کند.

محدودیت‌های ایجاد شده برای نقل و انتقال پول و مشکلات بیمه‌ نیز امکان صادرات نفت و گاز را بشدت محدود کرده‌‌اند. حال با رفع تحریم‌ها و برداشته شدن محدودیت‌ها امکان افزایش تولید و صادرات نفت خام به وجود آمده است. اما پرسش این است که تاثیر افزایش تولید و صدور نفت خام کشورمان بر بازارهای جهانی کدام است؟

بهای نفت خام گرچه در روزهای گذشته اندکی افزایش یافته است، اما در نگاهی کلی و به دور از نوسان‌های لحظه‌ای، بهای این فرآورده سیر نزولی داشته است.

بهای یک بشکه نفت خام برنت در سال 2014 بالغ بر 100 دلار بوده است. در سال 2015 بهای این فرآورده با کاهشی قابل ملاحظه روبه‌رو بود و به زیر 50 دلار برای هر بشکه رسید. این سیر در نخستین ماه‌های سال جاری نیز ادامه یافت.

بهای هر بشکه نفت خام در واپسین روز هفته گذشته به 32 دلار و 34 سنت رسید. لازم به یادآوری است که هر بشکه نفت خام معادل 159 لیتر است. به این ترتیب بهای هر لیتر نفت خام از یک لیتر آب معدنی کم‌تر است.

از علت‌های موثر در کاهش بهای نفت خام می‌توان عمدتا به تولید و عرضه بیش از حد این فرآورده اشاره کرد. این افزایش تنها به تولید مازاد بر سهمیه کشورهای عضو اوپک محدود نمی‌شود. از جانب دیگر کاهش آهنگ رشد اقتصادی چین و همچنین هوای بهاری زمستان اروپا نیز از تقاضای جهانی برای این فرآورده کاسته است.

در چنین شرایطی کشورمان مایل است که بر میزان تولید و صادرات نفت خام خود بیافزاید. بدیهی است که افزایش صادرات نفت خام ایران باعث کاهش بیشتر بهای این فرآورده در بازارهای جهانی خواهد شد. از سوی دیگر، عدم استفاده از ظرفیت تولید نفت و تولید به میزان سهمیه تعیین شده اوپک، عملا باعث آن می‌شود که از نقش و سهم ایران در تولید نفت جهان کاسته شود.

لازم به یادآوری است که درآمد ارزی کشورمان از محل صدور نفت خام در سال 94 معادل 20 میلیارد دلار بوده است. حال آنکه در زمانی نه چندان دور دولت از طریق صدور نفت خام 120 میلیارد دلار درآمد ارزی داشته است.