رئیس هیات عامل ایمیدرو: كاهش قیمت فولاد برای ادامه حیات
فولاد نیوز: روند نزولی قیمت فولاد كه از حدود دو سال گذشته آغاز شده است، با افت دوباره قیمت‌های جهانی وارد سراشیبی جدیدی شده است.
به گزارش«فولاد نیوز»، بر این اساس اگرچه قیمت محصولات فولادی از یك سال و اندی گذشته تا كنون چیزی حدود 30 درصد كاهش پیدا كرده است، اما این میزان كاهش قیمت نیز كافی نبوده و حالا حیات فولادسازان با كاهش بیشتر قیمت‌ها گره خورده است. با توجه به قیمت‌های جهانی فولاد اگرچه رقابتی كردن قیمت‌های داخلی یكی از توصیه‌ها و اقدامات لازم به نظر می‌رسد، اما این اقدام لازم باری سنگین بر دوش زنجیره تولید فولاد خواهد بود كه تبعات خاص خود را خواهد داشت.بر این اساس با وجود تاكید كارشناسان بر پایین بودن حاشیه سود در صنعت فولاد و زیان‌ده بودن تولید با وجود افت قیمت‌ها و افزایش هزینه تولید، فولادسازان از ابتدای امسال؛ خصوصا طی حدودا دو هفته گذشته قیمت محصولات خود را كاهش داده‌اند.
اما كاهش قیمت فولاد در شرایطی كه به گفته كارشناسان؛ تولیدكنندگان فولاد برای تامین هزینه‌های جاری خود نیز با مشكل مواجه هستند چگونه امكان‌پذیر شده است و بار اصلی آن بر دوش كدام بخش است؟ سوال دیگر اینكه روند كاهش قیمت‌ها تا چه زمانی ادامه پیدا خواهد كرد؟
كاهش قیمت؛ راهكاری كوتاه‌مدت
رئیس هیات عامل ایمیدرو در پاسخ به سوال یاد شده می‌گوید: كاهش قیمت فولاد برای رقابت در بازاری كه با سیر نزولی قیمت‌ها همراه است، یكی از اقدامات ضروری بود كه فولادسازان آن را اعمال كردند. به عقیده مهدی كرباسیان كاهش قیمت محصولات فولادسازان در حالی كه هزینه‌های تولید آنها نسبت به سال گذشته نه تنها كاهش نیافته است بلكه با افزایش هم همراه بوده است، اقدامی كوتاه‌مدت و به منظور حفظ جایگاه در بازار خواهد بود.
كرباسیان در این زمینه می‌گوید: شركت‌های تولیدكننده فولاد، مس و آلومینیوم برای ادامه حیات و تزریق نقدینگی باید قیمت‌هایشان را كاهش دهند تا بتوانند در بازار دوام بیاورند در غیر این صورت با در نظر گرفتن عاملی مانند واردات آن هم در شرایطی كه قیمت‌های جهانی با كاهش همراه شده‌اند، خطرات زیادی تولیدكنندگان داخلی را تهدید خواهد كرد.
به عقیده رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران تولیدكنندگان فولاد باید ضمن رعایت كیفیت، قیمت‌ها را نیز رقابتی كنند تا این برهه زمانی را با كمترین ضربه پشت سر بگذارند.گفته‌های كرباسیان برای كاهش قیمت و حفظ كیفیت برای ادامه راه در حالی است كه بسیاری از تولیدكنندگان فولاد در بخش خصوصی با وجود مشكلات بسیاری كه بر سر راه تولید وجود دارد و همچنین نبود تقاضا در بازار، انگیزه‌ای برای ادامه مسیر ندارند.
زیان بر سر زیان
اما نگاهی به قیمت محصولات فولادسازان در بورس كالا از ابتدای امسال تا‌كنون، نشان‌دهنده موج كاهش قیمتی است كه تولیدكنندگان فولاد در شرایط ركود بر محصولات خود اعمال كرده‌اند. بر این اساس بیشترین كاهش قیمت در بورس كالا مربوط به فولاد مباركه است. بزرگ‌ترین تولیدكننده ورق كشور در تاریخ شانزدهم تیرماه گذشته قیمت‌های پایه ورق‌های تولیدی خود را بین 10 تا 13 درصد كاهش داد تا شاید راهی برای ورود نقدینگی به مجموعه خود باز كرده باشد.
فولاد خراسان دیگر تولیدكننده‌ای است كه قیمت سبد میلگرد خود را از ابتدای امسال تا كنون حدود 7 درصد كاهش داده است. به این ترتیب قیمت سبد میلگرد این كارخانه از 1450 تومان در فروردین امسال به 1350 تومان در انتهای تیرماه گذشته رسیده است.
فولاد آذربایجان نیز دیگر تولیدكننده‌ای است كه قیمت سبد میلگردش در دو هفته آخر تیرماه گذشته با 5/ 2 درصد كاهش همراه شد و از 1365 تومان به 1335 تومان رسید.
ذوب آهن اصفهان به‌عنوان یكی دیگر از تولیدكنندگان اصلی فولاد كشور، سبد میلگرد خود را طی حدود یك ماه با 6/ 3 درصد كاهش قیمت همراه كرد و قیمت سبد تیرآهن تولیدی خود را نیز در یك بازه زمانی حدودا دو هفته‌ای تا 6 درصد كاهش داد.
نكته‌ای كه در این میان وجود دارد این است كه كاهش قیمت‌هایی كه به آنها اشاره شد در بورس كالا رخ داده است. این در حالی است كه قیمت فروش درب كارخانه از مبالغی كه به آنها اشاره شد نیز كمتر است.
اما شمش هم از موج كاهش قیمت‌ها برای ادامه حیات در امان نبوده است. شمش فولاد خوزستان از ابتدای امسال تا كنون در بورس كالا با حدود 9درصد کاهش قیمت همراه بوده است و قیمت آن از کیلویی 1325 تومان ازابتدای امسال به قیمت 1202 تومان در نهم تیرماه گذشته رسید.
سنگ‌آهن زیر فشارها خرد می‌شود؟
كاهش قیمت در شرایط فعلی اگرچه راهكاری برای حفظ تولید و بازار به شمار می‌رود و اجباری تلخ برای تولیدكنندگان فولاد به شمار می‌رود، اما با توجه به گفته‌های كارشناسان بخش زیادی از فشار كاهش قیمت‌ها بر دوش تولیدكنندگان سنگ‌آهن است. حالا سنگ‌آهن در كنار متاثر شدن از قیمت‌های جهانی باید كاهش قیمت تولیدات داخلی را نیز متحمل شود تا چرخ تولید به گردش خود ادامه دهد. این در حالی است كه با افت شدید تولید سنگ‌آهن كه از سال 92 آغاز شده تعداد واحدهای تولید این محصول نیز با كاهش چشم‌گیر همراه شده است و ادامه تولید برای معدن‌های باقیمانده نیز به سختی ادامه دارد.
كرباسیان اگرچه با فشار مضاعف بر دوش تولیدكنندگان سنگ‌آهن مخالف است، اما این فشار را ناگزیر می‌داند و می‌گوید: برای بهبود شرایط تولیدكنندگان سنگ‌آهن ما اصرار داریم كه حقوق دولتی برای آنها با كاهش جدی همراه شود. كاهش حقوق دولتی برای حمایت از تولیدكنندگان سنگ‌آهن با توجه به گفته‌های كرباسیان اگرچه از انتظارات این بخش است، اما تا‌كنون از سوی وزیر صنعت، معدن و تجارت ابلاغ نشده است.
كاهش حقوق دولتی اگرچه به‌عنوان راهكاری كوتاه‌مدت برای تولیدكنندگان سنگ‌آهن به فراموشی سپرده شده است، اما كرباسیان از راهكاری بلند‌مدت برای بهبود شرایط سنگ‌آهن به «دنیای اقتصاد» می‌گوید. تاسیس كارخانه‌های تولید كنسانتره و گندله تا سال 95 راهكاری است كه رئیس هیات عامل ایمیدرو به آن اشاره می‌كند و می‌گوید: با تاسیس این كارخانه‌ها مصرف سنگ‌آهن در داخل كشور بیشتر می‌شود و نهایتا باعث می‌شود فعالیت‌های سنگ‌آهن كشور با ارزش افزوده بیشتری همراه شود؛ زیرا می‌توانیم فرآورده‌های با‌كیفیتی از سنگ‌آهن را با قیمتی بهتر به بازارهای جهانی صادر كنیم.
تمام مشكلات صنعت فولاد كشور و اجبار كاهش قیمت در شرایطی كه آنها با كمبود نقدینگی دست و پنجه نرم می‌كنند، در حالی است كه رفت و آمد كاروان‌های اقتصادی به كشور و گفت‌وگوهایی كه با آنها صورت می‌گیرد این امید را ایجاد می‌كند که بالاخره شرایط بهتر خواهد شد، اما اینكه این رفت و آمدها چه زمانی اثربخش خواهند بود، سوالی است كه كرباسیان در پاسخ به آن می‌گوید: با گذشت زمان و طی مراحل رسمی شاهد حضور شركای خارجی در صنعت فولاد و بهبود شرایط خواهیم بود.
منبع: دنیای اقتصاد