۹ ماده مرگبار در کانی ها و مواد معدنی
گروه معادن - کالکانتیت، سولفات مس محلول در آب است که رنگ آبی درخشانی دارد. این ماده باید در محیط خشک نگهداری شود. چرا که در محیط مرطوب به راحتی حل می شود.
به گزارش ماین نیوز، حلالیت کالکانتیت در آب می تواند منجر به سمی شدن مس شود و برای انسان ایجاد خطر کند.زومیت - برخی از ترکیبات شیمیایی خوش نگ و لعاب می توانند در مدت کوتاهی جان انسان را بگیرند. شاید در وهله ی اول فکر کنیم که این ترکیبات تنها در محیط های آزمایشگاهی یافت می شوند غافل از این که طبیعت بستر واقعی آن ها محسوب می شود.
آب آشامیدنی شهر "فلینت" در ایالت میشیگان، مدتی است که در اثر بی توجهی به سرب آلوده شده است. همان طور که انسان ها در ارتباط با گیاهان کشنده یا حیوانات خطرناک آگاهی های نسبتا لازم را دارند، باید عناصر و مواد معدنی سمی دنیای پیرامون خود را بهتر بشناسند.
وقتی می بینیم که مواجهه با یک ماده ی اشتباهی می تواند به راحتی انسان را به کام مرگ فرو برد، می توان دیگر عوامل کشنده در جهان را به راحتی فراموش کرد! در اغلب موارد، مواد سمی با دیگر مواد مصرفی روزمره ی ما مانند رایانه ها و مواد آرایشی ترکیب شده اند. با دو چشم باز و یک درک درست، می توانید مواد سمی اطراف خود را شناسایی کنید.
مرگ بارترین کانی ها و مواد معدنی
کالکانتیت - سولفات مس CuSO4.5H2O
کالکانتیت، سولفات مس محلول در آب است که رنگ آبی درخشانی دارد. این ماده باید در محیط خشک نگهداری شود. چرا که در محیط مرطوب به راحتی حل می شود. حلالیت کالکانتیت در آب می تواند منجر به سمی شدن مس شود و برای انسان ایجاد خطر کند.
استیب نیت-Sb2S3
استیب نیت در واقع همان سولفید آنتیموان است که یک ماده ی معدنی سمی است. این ماده با شبکه کریستالی ارتومبیک خود به عنوان منبعی از فلز آنتیموان شناخته شده است. زمانی از استیب نیت به عنوان یک ماده ی آرایشی برای تیره تر کردن مژه ها و ابروها استفاده می شد! این ماده ی معدنی در ساخت ظروف غذایی هم کاربرد داشت که آنتیموان موجود در آن ایجاد مسمویت می کرد.
آزبست- Mg3Si2O5(OH)4
شاید نام آزبست را همراه با سرطان ریه شنیده باشید. این ماده ی سیلیکاتی به شکل فیبرهای نازک کریستالی رشد می کند و به آسانی به شکل ذرات گرد و غبار خرد می شود. با وجود مفید بودن آزبست در بعضی موارد نظیر عایق بودن، مقاوم بودن در برابر آتش و جاذب صدا بودن، گرد این ماده در صورت تنفس کشنده است. الیاف آزبست می توانند منجر به بیماری هایی نظیر سرطان ریه، مزوتلیوما و آزبستوز شوند.
آرسنوپیریت -FeAsS
آرسنوپیریت نوعی کانی با رنگ متالیک و براق است که از عناصر آهن، آرسنیک و گوگرد تشکیل شده است. این ماده در روزنه ی چشمه های آب گرم و سنگ های آذرین پگماتیت وجود دارد. آرسنیک عنصر معلوم الحالی است که پرونده ی سنگینی در خسارت های انسانی و محیطی داشته است و گاهی اوقات در رسوب های طلا هم دیده می شود.
سینابار - HGS
سینابار در واقع همان سولفید جیوه است که رنگ قرمز غلیظی دارد و غنی ترین منبع جیوه در جهان محسوب می شود. در زمان های قدیم از این ماده در رنگ سازی استفاده می کردند و نمی دانستند که بر خلاف رنگ فریبنده اش، ماده ای بسیار کشنده است. جیوه با انسان ها اصلا شوخی ندارد و یکی از مهم ترین دلایل مرگ و میر در معادن دنیا بوده است.
گالن - PbS
گالن سنگ معدن سولفید سرب است و اصلی ترین منبع سرب در دنیا محسوب می شود. ساختار کریستالی گالن به شکل شبکه مکعبی بوده و منبع نقره نیز به شمار می آید. سرب موجود در گالن سمی بوده و چنانچه گردهای آن وارد سیستم تنفس یا دستگاه گوارش شوند ایجاد خطر می کنند. اما در حالت سنگ معدن یا کانی نسبتا بی خطر است.
هوت چینسونایت-Tl,Pb)2As5S9)
هوت چینسونایت ساختاری از آرسنیک وسولفید است که با تالیوم و سرب در روزنه ی چشمه های آب گرم یافت می شود. نمک تالیوم تقریبا بی مزه بوده و به شدت سمی است. قبلا از تالیوم در ساخت مرگ موش و حشره کش ها استفاده می شد. حالا فرض کنید که این تالیوم سمی در کنار سولفید آرسنیک قرار بگیرد. طبیعتا ترکیب این دو عنصر، به شدت خطرناک و کشنده خواهد بود. تنها کافی است یک بار (برای اولین و آخرین بار!) در معرض این ترکیب قرار گرفت و مرگ را تجربه کرد.
زرنیخ- As2S3
زرنیخ با نام لاتین Orpiment یکی دیگر از اعضای خانواده سولفید آرسنیک است که رنگ زرد پرتقالی درخشانی دارد. این ماده ی معدنی به طور طبیعی در منافذ خروجی چشمه های آب گرم، چشمه های آب گرم و شکاف آتشفشان ها پیدا می شود. جالب است بدانید که این ماده، باوجود سمی بودنش، زمانی در چین استفاده ی دارویی داشته است. ضمن این که کیمیاگران قدیم از آن به عنوان ابزاری برای ساخت طلا استفاده می کردند. آرسنیک حتی اگر اکسید هم شود باز هم سمی و خطرناک است.
توربرنیت - Cu(UO2)2(PO4)2 • 8 – 12 H2O
توربرنیت یک ماده ی معدنی خطرناک است که از هیدراته سبز رنگ مس، فسفات و اورانیل تشکیل شده است. این ماده اغلب در گرانیت یافت می شود که شامل اورانیوم است. خود اورانیوم به علت تشعشع امواج رادیواکتیو، در دسته عناصر خطرناک قرار می گیرد. توربرنیت به طور طبیعی ماده ی رادیواکتیو رادون را آزاد می کند که در بلند مدت می تواند باعث سرطان ریه شود.
سنگ ها و کانی های بالا همه سمی و خطرناک هستند اما برخی از آن ها گونه های نادری بوده و در طبیعت به وفور یافت نمی شوند. در بسیاری از موارد فروریختن معدن یا سقوط تجهیزات مرگ بارتر از خطر سمی بودن سنگ معدن ها بوده است. به هر حال، در هر حالت باید تمهیدات ایمنی رعایت شود و خطر را تا حد ممکن کاهش داد.