شباهت ایران و اندونزی در سیاست‌گذاری معدنی
گروه معادن - سال 2013 اندونزی با صادرات 6 میلیون تنی کنسانتره نیکل، اولین صادرکننده به چین با سهم 58 درصد بود. دولت این کشور با هدف ایجاد ارزش افزوده و مقابله با خام‌فرشی اقدام به ممنوعیت 100 درصدی صادرات همه‌گونه ماده معدنی خام کرد. اندونزی که در زمان ممنوعیت سهم 58 درصدی صادرات نیکل را داشت، بازار را به رقیب خود یعنی فیلیپین واگذار کرد و بخش معدن اندونزی آسیب فراوان دید.
به گزارش ماین نیوز، حالا با گذشت زمان 3 سال از این اقدام، امروز وزیر اقتصاد اندونزی گفته است که مجوز صادرات کنسانتره نیکل را برای معادنی که اقدام به احداث کارخانه تولید شمش کرده‌اند را به صورت محدود برقرار می‌کند. به نظر می‌رسد محدودیت صادرات دولت اندونزی را چندان به مقصود نرسانده و تنها فرصت قیمت‌های بسیار بالای سال 2013 و 2014 را برای تولیدکنندگان نیکل گرفته است.اندونزی در سال 2013 دارای ذخایر جهانی نیکل با سهم تولید 32 درصد بود که اصلا با سهم یک درصدی ایران از بازار تولید سنگ آهن دنیا برابری نمی‌کند. لذا اگر به دنبال سیاست محدودیت خام‌فروشی و اعمال تعرفه سنگین روی سنگ آهن هستیم، بدانیم که این صرفا با محدودیت در صادرات محقق نشده و باید در کنار فشار، مشوق‌های سرمایه‌گذاری و منابع مالی مربوطه را داشت.