اقتصاد > اقتصاد سیاسی - وزیر راه و شهرسازی تاکید کرد قصد دارد تا تصویری از وضعیت توسعه شهری ایران هم از جهت مفهومی و هم از جهت کارکردی و عملیاتی شدن مفاهیمی همچون موبیلیتی Mobility (حرکت‌پذیری) و لیویبیلیتی liveability (امکان زندگی) در شهرهای ایران را ارایه کند.

عباس آخوندی در همایش چالش‌های توسعه شهری در اندیشه ایران‌شهر که با حضور علی نورزاد مدیرعامل شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور، محمدسعید ایزدی مدیرعامل شرکت عمران و بهسازی شهری ایران، محمدمهدی تهرانچی رئیس دانشگاه شهید بهشتی و محمدحسین شریف‌زادگان رئیس دانشکده معماری و شهرسازی همین دانشگاه برگزار شد با بیان اینکه در صحبت امروز می‌خواهم تصویری از وضعیت توسعه شهری ایران هم از جهت مفهومی و هم از جهت کارکردی و عملیاتی شدن مفاهیمی همچون موبیلیتیMobility (حرکت‌پذیری) و لیویبیلیتی liveability (امکان زندگی) در شهرهای ایران ارائه دهم، گفت: همچنین در این سخنرانی مراتب خوشایندی مردم از شهرهای ایران را تشریح خواهم کرد. سپس نگاهی دارم به ریشه‌های مشکلاتی که در این دو زمینه در ایران داریم و در نهایت چشم‌اندازی از آینده شهرسازی کشور ارائه خواهم داد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: نیازی به توضیح فراوان درباره این موضوع نیست که ایران‌شهر ما در چه وضعیت پرچالشی قرار دارد. در همین زمستان امسال دیدید که برای نفس کشیدن در تهران با مشکل جدی مواجه بودیم؛ در حال حاضر نیز امکان زندگی در تهران از جهت منابع زیستی و هم از جهت روابط اقتصادی وجود ندارد. ما نزدیک به ۵ میلیون فقیر در پیرامون شهر تهران بزرگ با ۱۲ تا ۱۳ میلیون نفر جمعیت داریم. از جهت انواع بزه‌ها هم نیازی به گفتن نیست. وجود از هم گسیختگی اجتماعی و بحران هویت در تهران و دیگر شهرهای ایران نیاز به اثبات ندارد و من می‌خواهم در این نشست درباره ریشه‌های آنها سخن بگویم.

وی افزود: وجود مشکل در موبیلیتی و حرکت در فضای شهری کشور کاملا قابل مشاهده است. برای جابه‌جایی در تهران روزانه ساعت‌ها باید وقت گذاشت، از همه مهم‌تر مشکل حرکت در اندیشه‌ها و نمادها را داریم. در زمینه تاریخ و مشکلات تاریخی حرکت در طول زمان نیز حرف برای گفتن بسیار است. ما در ایران‌شهر دچار یک چالش بنیادین هم از جهت حرکت و هم زیست و زندگی هستیم.

آخوندی اظهار کرد:نتیجتا رضایتمندی طبقات مختلف اجتماعی اندک است. ما نمی‌توانیم به عنوان یک مسئول از این مشکلات چشم‌پوشی کنیم، واقعیت این است که جوانان ما هراس سنگینی نسبت به آینده دارند. نکته کلیدی و بنیادی سخن من این است که ریشه مشکلات در از جاکندگی اجتماعی است؛ ما دچار از جاکندگی هویتی، تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و ... هستیم. در غربت قرار گرفتن مفهوم ایران این وضع را ایجاد کرده است: من در میان جمع و دلم جای دیگر است. در ایران زندگی می‌کنیم ولی درکش نمی‌کنیم.

وی خاطرنشان کرد: منظور من از ایران دولت ـ ملت نیست بلکه مجموعه نتایج فکری، تاریخی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و به طور کلی یک نظم معرفتی است نه یک چارچوب جغرافیایی به نام ایران.

وزیر راه و شهرسازی گفت: یک مرحله به عقب برگردیم، به آن نظام معنایی که همراه ایران است: حکمت ابن سینایی، حکمت سهروردی و ... . وقتی درباره ایران صحبت می‌کنیم، منظورمان نظام معرفتی و مهجور مانده از این نظام است. برای بازخوانی و بازگشت به توسعه ایران باید به یک نظام معرفتی که ریشه در اعماق سرزمین دارد برگردیم؛ البته فقط قصد بیان دردها و رنج‌ها را ندارم بلکه می‌خواهم چشم‌انداز نیز ارائه دهم. باید بدانیم که چشم‌انداز یک داد و ستد است باید چیزهایی را بزداییم و چیزهایی به دست بیاوریم مشکل این است که فکر می‌کنیم در چشم‌انداز باید همه چیز را با هم داشته باشیم.

وی با اشاره به اظهارات کارل پولانی ادامه داد: این فرد یک اندیشمند مجارستانی مقیم آمریکا بود که پس از مهاجرت به این کشور کتاب تغییر بزرگ را در ۷۰ سال قبل نوشت. پولانی در این کتاب اندیشه‌ای مطرح کرد که هنوز هم که هنوز است جای توجه و بررسی دارد. وی در نقد لیبرالیسم که عمدتا بر محور اقتصاد و آن هم ایدئولوژیک و جهانی است صحبت می‌کند. بزرگ‌ترین مشکل لیبرالیسم از نظر پولانی این است که مفهوم اقتصاد را از بستر اجتماع جدا می‌کند و می‌خواهد اقتصادی بسازد که جایگاهی در اجتماع ندارد. در واقع دچار از جا کندگی اجتماعی شده است. مشکل لیبرالیسم این است که می‌خواهد برای همه جهان یک نظریه ثابت بدهد.

آخوندی تصریح کرد: این نظریه پولانی بود که البته هنوز هم در دنیا راجع بع آن بحث می‌شود. این اندیشمند لهستانی می‌گوید این نظریه در مرحله اجرا امکان وقوع ندارد چون زندگی از اقتصاد قابل تفکیک نیست و اقتصاد بخشی از زندگی اجتماعی است. نتیجه اجرای یک امر غیر ممکن به انواع مشکلات منجر شده و به توسعه تعارض و انواع ناآرامی های اجتماعی می‌انجامد.

وی تأکید کرد: من می‌خواهم با کمک گرفتن از نظریه از جا کندگی اجتماعی پولانی این موضوع را بگویم که از جا کندگی تنها در اقتصاد نیست ما از جا کندگی را در همه حوزه‌ها اعم از فرهنگ، اجتماع، سیستم، اقتصاد و .. هم می‌بینیم. از جاکندگی بحثی فراتر از اقتصاد صرف است. نتیجه از جاکندگی اجتماعی در ایران منجر به کالایی شدن (کمودیفیکیشن) همه چیز شده است. زندگی ایران پس از ازجاکندگی منجر به کالایی شدن همه چیز و قابل خرید و فروش شدن همه چیز شده است: شهر، قانون، آب، هوا رودخانه و ... را به راحتی خرید و فروش می‌کنند.