اژدهای زرد در تدارک صنعتی شدن خاورمیانه
394 میلیون دلار واردات ایران از چین در سال 1376 و همان روزهای نخستین دولت اصلاحات در پایان دولت خاتمی یعنی سال 1384 به 2/2 میلیارد دلار افزایش پیدا کرده بود.
جهش 1/5 میلیون دلاری
نگاه به شرق در دوران مهرورزی
وقتی « رییس» میآید
فرصتطلب یا حامی
بسط روابط با چین بیگمان یکی از مهمترین تحولات سیاست خارجی ایران در سالیان گذشته بوده است. اکنون چین مهمترین شریک اقتصادی ایران است و در صحنه جهانی هم از حامیان ایران بهشمار میآید. از آنجا که قدرت چین بهگونهای روزافزون درحال گسترش است، مناسبات با این کشور در سالهای آتی اهمیت بسیار بیشتری برای سیاست خارجی ایران خواهد داشت. این دو از نظر سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و همچنین در بسیاری از مسائل بینالمللی و منطقهای دیدگاههای مشترک و بسیار نزدیکی دارند. هر دو خواهان افزایش نقش سازمان ملل در مسائل جهانی، ممانعت از بهکارگیری سلاحهای اتمی و شیمیایی، مخالف نظم نوین جهانی پیشنهادی ازسوی امریکا و استقرار نظم نوین سیاسی و اقتصادی با مشارکت همه کشورها بهطور مساوی هستند. با این حال، دو دیدگاه در کشور در مورد روابط با چین و سیر تحول آن وجود دارد. از نظر یک دیدگاه، رویکرد چین درقبال ایران فرصتطلبانه است و چینیها تنها به منافع اقتصادی خود میاندیشند و درواقع با کارت ایران بازی میکنند. درمقابل برخی برایننظرند که چین حامی ایران است، اما محدودیتهای خاص خود را هم دارد؛ پس نباید انتظار بالایی از این کشور داشته باشیم.