آزاد:
ناخواسته آهن وارد مي‌كنيم
گروه صنایع معدنی >فولاد - روز گذشته مهدي کرباسيان، معاون وزير صنعت، معدن و تجارت درحالي از رسوب 2.7ميليون تن فولاد در انبارهاي کارخانه ها خبر داد که چندي پيش بسياري از فعالان بخش توليد فولاد و آهن کشورمان نسبت به افزايش واردات بي رويه محصولات فولادي و آهن به کشور اعتراض داشته و از مسئولان خواستند در اين زمينه سياست هاي مناسبي اتخاذ کنند.
به گزارش ماین نیوز، در همین زمینه با محمد آزاد، رئيس اتحاديه آهن فروشان گفت وگويي انجام شده که به شرح زیر است:* آيا صنف آهن فروشان هم درگير رکود شده است؟
بطور کلي رکود در تمام صنايع کشور ريشه دوانده و صنعت آهن نيز از اين قاعده مستثني نيست. به صورتي که در ابتداي سال 92 رکود آغاز شد و در سال 93 گسترش يافت، اما اکنون به نقطه بحراني رسيده و بسياري از توليدکنندگان را در اين صنف زمينگير کرده که مجبور به ترک توليد شده اند. اين بحران با توجه به کاهش ساخت و ساز بيشتر شده و هرچه ادامه يابد بيشتر بايد براي آينده اين صنف نگران شد. به عنوان مثال اکنون توليدکنندگان دولتي با تقريبا نيمي از ظرفيت توليد فعاليت مي کنند و خصوصي ها هم با مشکلات عمده اي دست و پنجه نرم مي کنند و تاکنون 12 توليدکننده کاملاتعطيل و کارگران خود را اخراج کرده اند. اين درحالي است که کاهش قيمت ها باعث بروز مشکلات بيشتر براي توليدکنندگان شده به صورتي که مهرماه سال گذشته قيمت آهن 2400 تومان بوده و امسال در دي ماه به 1200 تومان رسيده است.
* چرا با وجود رکود، هنوز هم شاهد واردات آهن هستيم؟
معتقدم مسئولان به جاي اين که به فکر توليد داخلي کشورمان باشند، نسبت به واردات در بخش هاي مختلف برنامه ريزي مي کنند. چون در شرايط تحريم يکجانبه عليه کشورمان مسئولان بيشتر به زنده نگه داشتن مراودات خود با خارج فکر مي کنند. بنابراين همواره مرزهاي ما به روي محصولات خارجي باز بوده و هست، اما آنچه مسلم است شيطنت کشورهايي مثل چين است. چون اين کشورها نفت ايران را خريداري مي کنند اما با بهانه تحريم ها به جاي آن کالابه ايران مي فروشند که دولت هم چاره اي جز قبول اين گزينه نداشته است.
* چرا حجم واردات آهن بيشتر از کالاهاي ديگر نظر کارشناسان را به خود جلب کرده است؟
ببينيد، رقم مطالبات ايران در کشورهايي مثل هند و چين آن قدر بزرگ است که نمي توان آن را با کالاهايي مثل پوشاک، خودرو يا قطعات الکترونيکي پاياپاي مبادله کرد. درحالي که آهن به دليل سنگيني، مي تواند رقم قابل توجهي از مطالبات دولت را دربر بگيرد و همواره مسئولان نيز چشم خود را به اين موضوع بسته اند.
* آيا صادرات هم در اين زمينه داشته‌ايم؟
يکي از بهترين اتفاق هايي که در شرايط نگران کننده روي داده است، موضوع صادرات توليدکنندگان کشورمان به کشورهاي همسايه مثل عراق و حاشيه جنوبي خليج فارس، ترکيه و آلمان بوده است. در شرايط تحريم، رکود و مشکلات اقتصادي موفق شده ايم با توجه به همين درآمدهاي صادراتي به نوعي روزگار سپري کنيم. به صورتي که در سال 1394 ايران در مجموع نزديک به سه ميليون تن محصولات مختلف صادر کرده و پيش بيني مي کنيم تا پايان سال اين ميزان صادرات به بيش از پنج ميليون تن برسد. اما مشکل اصلي که اجازه خروج از رکود به ما نداده، حجم واردات است و دقيقا همان اندازه که صادر کرده ايم از مبادي قانوني آهن وارد کشور شده است. درحالي که هيچ نيازي به واردات نداريم و ناخواسته در حال واردات آهن هستيم چون همان طور که اشاره شد برخي کشورها با سوءاستفاده از شرايط تحريم آهن را بر بازار ما تحميل مي کنند.
* مهم ترين نياز حمايتي صادرکنندگان ايراني براي ادامه راه چيست؟
اولين گام جلوگيري اصولي از واردات محصولاتي است که به آنها نياز نداريم و مي دانيم قيمت، يکي از فاکتورهاي تعيين کننده در بازاريابي خارجي است. از آنجا که امروز محصولات ايراني در قالب قيمت هاي بين المللي روانه بازار شده ، لازم است مسئولان با استفاده از راهکارهايي مثل مشوق هاي مالياتي، عوارض و همچنين حمايت هاي قانوني امکان رقابت بيشتر براي توليدکنندگان ايجاد کنند. به عنوان مثال چين براي حمايت از توليدکنندگان خود 15 درصد جايزه صادراتي مي دهد که همين موضوع باعث افزايش توان رقابتي توليدکنندگان چيني در بازارهاي بين المللي شده است.