عضو کمیسیون پول و سرمایه اتاق تهران معتقد است که انجماد 60 درصدی دارایی فعلی نظام بانکی کشور از بنگاه داری بانک ها در سال های گذشته آب می خورد.

به گزارش صدای اقتصاد نظام بانکی ایران در طول یک دهه گذشته به دلیل وجود تحریم های بین المللی روزهای سختی را از سر گذرانده است. روزهای که حتی پای بانک ها را به بنگاه داری نیز باز کرد. این در حالی است که رییس اتاق تهران نیز دیروز در دهمین نشست هیات نمایندگان اتاق تهران با انتقاد از بی انضباطی در ساختار بانکی عنوان کرد که 60 درصد از دارایی های نظام بانکی دچار انجماد شده است. مسعود خوانساری، سهم مطالبات مشکوک الوصول را حدود 64 درصد مطالبات غیرجاری بوده و نسبت تسهیلات غیرجاری به سرمایه در بانک ها به 176 درصد رسیده است.

احمد کیمیایی، عضو کمیسیون پول و سرمایه اتاق تهران بر این باور است که انجماد 60 درصدی دارایی های بانک ها طی سال های گذشته به دلیل بخش اعظم بنگاه داری بانک هاست. بنگاه داری که حاصل ساخت و سازهای است که اکنون به دلیل فراگیر شدن رکود در بخش مسکن کشور دیگر جواب نمی دهد و بانک ها نمی توانند دارایی منجمد خود را به نقدینگی تبدیل کنند. در ادامه گفت وگوی صدای اقتصاد با عضو هیات نمیاندگان را می خوانید.

رییس اتاق تهران دیروز در جمع اتاقی ها از بی انضباطی بانک ها سخن به میان آورد. خوانساری انجماد دارایی بانک ها را 60 درصد عنوان کرد. به نظر شما دلایل عمده این موضوع چیست؟

در جند سال گذشته به دلیل اینکه تحریم های بین المللی بر روی اقتصاد ما تاثیر کذاشت و بسیاری از بخش های اقتصادی کشور گرفتار رکود شد، دیگر تجارت و تولید بازده اقتصادی مناسب و سودآوری نداشت. از این رو بانک ها به بنگاه داران بزرگ تبدیل شدندو به بنگاه داری رو آوردند. آنان با خرید و ساخت وساز در ساختمان و بناها سرمایه های خود را به این بخش انتقال دادند. این در حالی بود که در آن سال ها، بخش مسکن کشور رونق داشت و خرید و فروش امکان پذیر بود. مسکن در آن سال ها با رشد بی سابقه ای همراه بود و بانک ها نیز بهترین مکان برای سرمایه گذاری را ساخت وساز می دانستند. کما اینکه رییس جمهور هم در یکی از سخنرانی های خود عنوان کرد که بانک ها به بنگاه دارانی بزرگ تبدیل شده اند.

اما با فراگیر شدن رکود در بخش مسکن و کاهش بازده؛ سودآوری در این بخش متوقف شد. بنابراین سرمایه های که بانک ها در این بخش به ساخت و ساز اختصاص داده بودند به یکباره منجمد شد و تبدیل کردن آنها به نقدینگی کاری بس سخت شد. در شرایط فعلی اگر بانک ها بخواهند دارایی های خود را به نقدینگی تبدیل کنند امکان فروش ساختمان های خود را ندارند.

به همین دلیل بانک ها به دلیل نداشتن نقدینگی لازم، نمی توانند بنگاه ها و تولید کنندگان را تامین کنند و پول های قفل شده شان نمی تواند گره ای از مشکلات بخش تولید باز کند. البته این تصمیمات، تصمیماتی است که خود بانکی ها گرفته اند.

آقای کیمیایی به نظر شما، با توجه به اینکه تحریم ها تا چند روز اخیر نیز برداشته می شود و بانک ها بعد از سال ها با بانک های جهانی وارد تعامل می شوند، برای عبور از این مشکلات باید چه اقداماتی صورت گیرد؟

ببینید این موضوع که تعامل ما با دنیا دوباره آغاز شده را به فال نیک می گیریم و از تیم دیپلماسی دولت نیز بسیار ممنون هستیم. اما بانک های کشور باید بدانند که بسیار از سطح های بانکداری عقب هستند. حال که ارتباطات دو جانبه دوباره آغاز شده و می توان از این طریق بسیاری از خسارت های که به دلیل بسته بودن دست و پای نظام بانکی در این سال ها وارد شده را جبران کرد، چرا باید فرصت را از دست داد. باید بانک ها در اسرع وقت این عقب افتادگی ها را جبران کنند و خود را به فناوری روز دنیا نزدیک کنند. چرا که سیستم بانکداری ایران از متدهای روز دنیا عقب مانده است. تبادل اطلاعات امروزه نیازمند هم سطح بودن تکنولوژی است.