آريا صادقنيت حقيقي دبيركل سنديكاي صنايع آلومينيوم آلومينيوم بعد از فولاد بيشترين مصرف را در دنيا در بين مواد فلزي به خود اختصاص داده و بسياري از كشورها به ويژه كشورهاي داراي ذخاير انرژي سرمايهگذاريهاي سنگيني براي توليد آن كردهاند. با اين وجود ايران در چند دهه اخير كاملا از قافله صنعت آلومينيوم منطقه و جهان عقبمانده و اين در حالي است كه برخي از كشورهاي كوچك حاشيه خليج فارس همچون امارات، قطر، عمان و بحرين با تركيب پول نفت و فناوري غربي به سرعت در حال افزايش ظرفيت توليد آلومينيوم خود هستند. از سوي ديگر آمارها حاكي از اين است كه در ٧ماهه ابتدايي سال جاري ٩٨هزار تن آلومينيوم وارد كشور شده كه از اين مقدار ٩٢هزار تن بهصورت شمش آلومينيوم خالص و ثانويه (حاصل از ذوب قراضه) بوده است. اين در حالي است كه اين رقم در دوره مشابه سال گذشته كمتر از ٥٩هزار تن (٥٨٨٠٠) بود. اين آمار حاكي از اين است كه ميزان واردات مواد اوليه آلومينيوم به ميزان دو برابر افزايش يافته است. اين در شرايطي است كه روند توليد كاهشي بوده و نشان از بالا بودن قيمت مواد اوليه در بازار داخلي است و تفاوت قابل توجه با قيمتهاي جهاني دارد. با ادامه اين روند و محدوديت عرضه داخلي و از سوي ديگر عدم اصلاح و كاهش قيمتها تا رسيدن به سطح قيمتهاي جهاني، بازارهاي جهاني را از دست خواهيم داد. بر اين اساس چنانچه در سال جاري رخ داد صادرات محصولات آلومينيومي متوقف و بازارهايي كه به سختي و در شرايط نابرابر رقابتي به دست آورده بوديم، به راحتي تقديم رقباي خارجي ميشود. از ديگر اثرات واردات بيرويه محصولات آلومينيومي، اين است كه بازارهاي داخلي، توليد و اشتغال ملي با خطرات بيش از شرايط كنوني مواجه و موجب تعطيلي كارخانجات و كارگاهها و توقف زنجيره ارزش افزوده خواهد شد. آنچه در حال حاضر در حال وقوع است مغاير با اصول اقتصاد مقاومتي بوده و خام فروشي مواد اوليه مورد نياز واحدهاي توليدي است كه واردات محصولات آلومينيومي به داخل را در پي دارد. براين اساس در صورتي كه تحريمها عليه كشورمان كاهش يابد و روابط بانكي ايران با جهان مجددا برقرار شود، ميتوان انتظار داشت كه به سرعت شاهد سرمايهگذاري شركتهاي خارجي در صنعت آلومينيوم ايران باشيم.