وب سایت نشنال در تحلیلی درباره سیاست های خارجی دولت اوباما در سال 2015 توافق هسته ای با ایران را مهم ترین دستاورد و تغییر در سیاست خارجی واشنگتن در قبال خاورمیانه در طی دهه های گذشته دانست و نوشت این توافق می تواند برای نخستین بار پس از پایان جنگ سرد، نظم استراتژیک منطقه خاورمیانه را از اساس دچار تغییرات بنیادین کند.

 نشنال با اشاره به اینکه اوباما در شرایطی پا در کاخ سفید گذاشت که رییس جمهوری پیشین آمریکا با مداخله نظامی در عراق سبب مرگ صدها هزار انسان شد و درگیری های فرقه ای و خشونت های پس از جنگ عراق پایه ای برای تشکیل گروه تروریستی داعش شد، نوشت: "توجه بیشتر اوباما به حوزه شرق آسیا و فشردن گلوی چین در این حوزه و نیز کاهش وابستگی آمریکا به واردات نفت از کشورهای نفت خیز خلیج فارس از عواملی هستند که تمایل رییس جمهور آمریکا را برای مداخله در مسایل و بحران های منطقه خاورمیانه کاهش داده است البته شکست جنبش های موسوم به بهار عربی در کشورهای خاورمیانه نیز مزید بر علت شد.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از عصر ایران،برای نخستین بار در تاریخ دهه های گذشته ایالات متحده آمریکا و کشورهای عربی متحد آمریکا در منطقه در دوره اوباما رویاروی یکدیگر و در تضاد منافعی آشکار قرار گرفتند و دولت اوباما بر اساس ارزش ها و ارزیابی خود از منافع و امنیت ملی آمریکا جدای از ملاحظات کشورهای متحد عربی منطقه درباره ایران به جمع بندی توافق رسید.

توافق هسته ای با ایران نتیجه استراتژی جدید دولت اوباما برای منطقه خاورمیانه است. با این توافق ایران متعهد شد تا یک دهه از توسعه قابلیت های هسته ای خود چشم بپوشد و واشنگتن نیز متعهد شده است در ازای آن تحریم های اقتصادی را علیه ایران بردارد. این توافق جایگزینی برای مداخله نظامی و جنگ منطقه ای احتمالی بود.

برداشته شدن تحریم ها نقطه عطفی در رابطه با ایران پس از انقلاب اسلامی در سال 1979 است. ایران برای نخستین بار پس از سال 1979 با این توافق از سوی آمریکا در نظم منطقه خاورمیانه به رسمیت شناخته می شود.

این اقدام دولت اوباما از سوی متحدان عرب آمریکا در منطقه درک نشده است. آنها در بهترین حالت معتقدند این توافق یک ساده لوحی از سوی آمریکا بوده است و برخی از آنها نیزمعتقدند توافق هسته ای بدترین گزینه ممکن برای حل وفصل مساله هسته ای ایران بوده است.

از سال میلادی جدید و بر اساس تواق هسته ای ، تحریم های بین المللی علیه ایران برداشته خواهد شد. ایالت متحده آمریکا اما در نظر دارد همچنان حضور نظامی خود را در منطقه ادامه دهد و به حمایت از متحدان خود متعهد خواهد بود با این تفاوت که دولت آمریکا هم اینک بر این باور است که متحدان سنتی آمریکا در منطقه باید بیش از گذشته روی پای خود باشند و تهدیدات امنیتی را خودشان حل و فصل کنند و مسایل و مشکلات شان با ایران را حل کنند.

در بلند مدت  مسایلی چون حل و فصل سیاسی بحران سوریه، تهدید مشترک داعش و گسترش روابط اقتصادی پس از لغو تحریم های ایران، می تواند روابط ایران با کشور های عربی خاورمیانه و خلیج فارس را توسعه دهد، اما این مساله در آینده نزدیک محتمل به نظر نمی رسد و شاید هم اصلا چنین اتفاقی نیفتد.

رییس جمهور پس از اوباما در کاخ سفید  ممکن است بر خلاف اوباما تحرک نظامی بیشتری برای مبارزه با داعش در عراق و سوریه نشان دهد، اما یک سوال و پرسش اساسی در مقابل رییس جمهور آینده آمریکا درباره توافق هسته ای با ایران خواهد بود و آن این که آیا رییس جمهور بعدی آمریکا هم همانند اوباما به نقش کمتر اوباما در منطقه خاورمیانه متعهد خواهد ماند و یا می خواهد مانند گذشته آمریکا را به طور مستقیم وارد مسایل منطقه ای کند.