اشتغالزایی به شیوه چینی‌ها
مهاجرت برای یافتن کار معمولا در میان همه جوامع حتی در طول تاریخ، امری عادی بوده چنانچه در زمان‌های گذشته بسیاری از کشاورزان که از پس مخارج خود در روستاها برنمی‌آمدند، به شهرها مهاجرت می‌کردند. این موضوع به‌صورت برعکس یعنی مهاجرت از شهر به روستا هم بوده است.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از کسب و کار ، یکی از عوامل عمده مهاجرت در داخل کشور توزیع نامناسب ثروت و امکانات در میان استان‌های مختلف کشور است. البته بسیاری علت مهاجرت به خارج از کشور را نیز فقر امکانات در داخل کشور و مشکلاتی از این دست می‌دانند. توزیع نامناسب فرصت‌های شغلی، اختلاف میان درآمد و دستمزد‌ها در شهرهای کشور و فقر از جمله علل این مهاجرت‌هاست. وجود 10 درصد شکاف و فاصله بیکاری میان شهرهای کشور نشان از اختلاف این موارد میان شهرهای کشور دارد.
برای مثال درحالی که امکان تحصیل برای اکثر مردم در شهرهای مختلف وجود دارد اما بیشتر مواقع بسیاری از این افراد متعلق به شهرهایی هستند که در آن هیچ‌گونه امکانات یا فرصت شغلی نیست یا اینکه در روستاها زندگی می‌کنند. مشخصا این افراد نمی‌توانند با تکیه به این امکانات آنچه که از مهارت‌های شغلی در دوران تحصیل فراگرفته‌اند، در این مناطق به‌کار گیرند برای همین به دنبال یافتن جایی برای به‌کارگیری مهارت‌های خود یا یافتن شغلی متناسب با آن مهاجرت می‌کنند.
وی می‌گوید: چین نخستین کشور کمونیستی بود که دو نوع شناسنامه صادر کرد؛ یک شناسنامه شهری و یک شناسنامه غیرشهری. کسانی که دارای شناسنامه غیرشهری بودند، حق آمدن به شهر، حق تحصیل یا خانه خریدن در شهر را نداشتند اما درعوض نمونه عینی همان امکانات که شهر از آن برخوردار بود را در شهر و روستا برای آنها فراهم می‌کردند. عین همان دانشگاه، بیمارستان و مراکزی که در پکن وجود داشت، در سایر مناطق نیز بود. بنابراین گرچه یک چینی شهرستانی حق آمدن به پکن را نداشت اما در عوض نیازی هم به این آمدن نداشت.
این کارشناس توضیح می‌دهد: در همین زمینه چین با توزیع دانش، تجهیزات و امکانات تمام روستاهای خود را فعال کرد و برای همه آنها امکانات تولید برد و ضامن خرید محصولات آنها شد. نمونه بارز این قضیه در تکنولوژی جونکائو چین قابل مشاهده است. دانشگاه بین‌المللی کشاورزی و جنگلداری فوجو که بالای 60 هزار دانشجو دارد، مرکزی به نام تکنولوژی جونکائو دارد که تجهیزات لازم تولید را برای کشور چین فراهم می کند به‌طوری که این کشور باوجود یک‌ونیم میلیارد جمعیت نه‌تنها گرسنه‌ای ندارد بلکه در بسیاری تولیدات صادرکننده است. برای مثال همین دانشگاه روش تولید و امکانات آن را به روستاییان داد به این صورت که به هر دانشجوی فارغ‌التحصیل زمینی برای کشاورزی و در کنار آن زمین محلی برای سکونت دادند تا دانشجو بتواند آنچه به‌صورت تئوری در دانشگاه فراگرفته است را به مرحله عمل درآورد. درنهایت هم تولیدات این فرد را از او می‌خریدند. برای توضیح بیشتر چین به عنوان نخستین صادرکننده قارچ دنیا در بازار قارچ خود در پکن، حدودا از ساعت 3 بامداد تا 7 صبح غالب بر 3 هزار تن قارچ وارد و خارج می‌کند. جالب است بدانیم که این مقدار را نه یک پکنی و نه یک شهری بلکه همان روستایی‌ای می‌آورد که قبلا به او تجهیزات و امکانات تولید را داده‌اند.
وطن‌پرور می‌گوید: جامعه ما در حال حاضر سرمایه عظیم و گرانبهایی از نیروی انسانی دارد که اگر این سرمایه را به سمت تولید و توسعه کشور هدایت نکنیم، بیکاری آن معضل بسیار بزرگی برای کشور خواهد داشت و تبعات آن دامنگیر همه بخش‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و ... خواهد شد. وطن‌پرور در ادامه می‌گوید: اگر دولت پشتیبانی و حمایت کند، من از طرف خود این برنامه را دارم که از همین روش چینی‌ها بتوانیم 15 هزار دانشجوی ایرانی را مشغول به‌کارکرده و به تولید ملی کشور اضافه کنیم. براساس گزارش بانک جهانی سالانه 150میلیون نفر در جهان برای یافتن شغل مهاجرت می‌کنند که از این تعداد 150 هزار نفر ایرانی هستند.
البته این آمار به مهاجرت‌های خارج از کشور مربوط می‌شود، در داخل کشور نیز به گزارش مرکز آمار در فاصله سال‌های 90 - 1385، مجموعا 5/534/666 نفر محل سکونت خود را ترک کرده و در محلی غیر از محل اقامت قبلی خود ساکن شده‌اند. از این افراد نیز در آخرین جابه‌جایی انجام شده از محل اقامت قبلی 92/0 درصد در داخل کشور و 1/9 درصد به خارج از کشور مهاجرت کرده‌اند. 77/73 درصد از این مهاجران در شهر و 22/27 درصد از آنها در مناطق روستایی ساکن شده‌اند.