جزییات سرمایه‌گذاری میلیاردی عربستان برای در دست گرفتن بازار نفت آسیا
اقتصاد > انرژی - اقتصاد نیوز نوشت: عصرشرکت نفت عربستان (آرامکو) تاکنون در سه مرکز پالایشی مهم در آسیا سرمایه‌گذاری کرده، در نظر دارد میلیاردها دلار در پروژه‌هایی مشابه در کشورهایی نظیر اندونزی و ویتنام سرمایه‌گذاری کند.
در مرکز پالایشگاه اونسان کره‌جنوبی، برای ادای احترام به وزیر نفت عربستان سعودی، خیابانی به نام «النعیمی» وجود دارد. دلیل این موضوع هم سهامداری 65 درصدی شرکت نفت دولتی عربستان سعودی در این مجموعه پالایشگاهی است.
در دست گرفتن کنترل سومین پالایشگاه بزرگ کره‌جنوبی نشان از پویایی تجارت نفت عربستان دارد. در حالی که قیمت نفت خام در دو سال گذشته به کمتر از نصف کاهش پیدا کرده است، عربستانی‌ها و دیگر کشورهای غنی از نفت در حال نبرد برای به‌دست‌آوردن مشتری هستند. آسیا که در حال حاضر مقصد 70 درصد از صادرات نفت عربستان سعودی محسوب می‌شود، میدان نبرد اصلی است.
برای شرکت نفت آرامکو عربستان، خرید سهام پالایشگاه‌ها، فروش نفت عربستان را تضمین می‌کند. آرامکو در سه مرکز پالایش در آسیا سرمایه‌گذاری کرده است. در حالی که ایران برای تقویت صادرات خود آماده می‌شود، عربستانی‌ها آماده یک افزایش چشمگیر در تعهد خود به منطقه هستند و در نظر دارند میلیاردها دلار در پروژه‌هایی در کشورهایی نظیر اندونزی و ویتنام سرمایه‌گذاری کنند.
مصطفی انصاری، تحلیلگر شرکت سرمایه‌گذاری عرب‌پترولیوم اعلام کرد :«پالایشگاه‌ها در آسیا بخشی از استراتژی بلند مدت عربستان برای تحکیم سهم بازار این کشور در منطقه هستند.»
عربستان سعودی سه دهه قبل با خرید تجهیزات فرایند نفتی در تگزاس و لوئیزیانا (از سال 1988) مسیر مشابهی را در آمریکا در پیش گرفت تا از سقوط قیمت نفت خام بهره ببرد. این استراتژی جواب داد: شرکت موتیوا، پالایشگاه آمریکایی که نیمی از سهام آن در اختیار شرکت آرامکو بود، در هشت ماه نخست سال 2015، در حدود 65 میلیون بشکه نفت از عربستان سعودی وارد کرد که بیش از سه برابر واردات نفت شرکت اگزون‌موبیل از عربستان سعودی در آن زمان بود.
دیگر کشورهای تولیدکننده نفت نیز استراتژی مشابه را دنبال می‌کنند. کویت در نظر دارد تا یک پالایشگاه در ویتنام افتتاح کند؛ کشوری که بیش از 90 درصد از نفت خام آن از امارات تامین می‌شود. عمان نیمی از پالایشگاه هند را در اختیار داشته و سهام اندکی نیز در یک واحد پتروشیمی در چین دارد. ایران و قطر نیز ایده‌های سرمایه‌گذاری در مراکز فرایندی در منطقه دارند.
عربستانی‌ها اما پیشتاز هستند. در سال 2004، آرامکو 15 درصد از سهام یک پالایشگاه ژاپنی را با ظرفیت 395 هزار بشکه در روز خریداری کرد و در سال 2007، در حدود 1.3 میلیارد دلار برای خرید یک چهارم از پالایشگاه 240 هزار بشکه‌ای گوانگژو در چین پرداخت کرد. آرامکو که در سال 1991 در یک واحد پالایشگاهی کره (با ظرفیت تولید روزانه 670 هزار بشکه) سرمایه‌گذاری کرده بود، سال گذشته 2 میلیارد دلار دیگر سرمایه خود را افزایش داده و سهام خود را در این پالایشگاه به 35 درصد رساند.
عربستانی‌ها در اواخر دهه 90 میلادی اقدام به صادرات نفت به چین کردند و در آن زمان رقابت کمتری وجود داشت. ولی بازار رفته رفته شلوغ شده است؛ در حال حاضر روسیه بزرگترین عرضه کننده نفت به چین است و عراق و آنگولا هم در راه هستند.
از سال 2011، آرامکو با شرکت ملی نفت چین در مورد تجهیزانی با ظرفیت 260 هزار بشکه در روز در استان یون‌نان به مذاکره پرداخت؛ منطقه‌ای کوهستانی که در مرز لائوس و ویتنام واقع است. دو طرف مذاکره در سال 2011 با سرمایه‌گذاری 40 درصدی این پروژه توافق کردند با این حال تاکنون پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای مشاهده نشده است.
بسام فتوت، رئیس مرکز مطالعات انرژی موسسه آکسفورد اعلام کرد:« بزرگترین مشکل آرامکو عربستان این است که بازار سوخت در بسیاری از کشورهای آسیایی آزاد نیست.»
آرامکو در اندونزی نیز بسیار موفق عمل کرده است. این شرکت عربستانی برای سرمایه گذاری در یک پالایشگاه با ظرفیت 370هزار بشکه در روز در جاوا مرکزی به توافق رسیده و در نظر دارد تا دو واحد دیگر را با همکاری پرتامینا، شرکت نفت دولتی اندونزی ارتقا بخشد.