موسسه سرمایه‌گذاری آمریکایی مدعی شد روحانی قادر نخواهد بود به این زودی زندگی بهتر برای ایرانیان فراهم کند،‌تیغ‌های برنده انتقاد از غلاف‌ها بیرون آمده است،‌جاده بهبود اقتصادی همچنان، سنگلاخ است و مرحله بعدی ریاست جمهوری او بسیار سخت خواهد بود.

به نقل از موسسه سرمایه‌گذاری آمریکایی(َAEI)، حسن روحانی در سال 2013 با 2 مأموریت به ریاست جمهوری ایران انتخاب شد، نخست اینکه ایران را از تحریم‌‌ها نجات دهد و دوم آنکه اقتصاد ایران را بهبود ببخشد اما با وجود موفقیت در بحث هسته‌ای به نظر می‌رسد روحانی قادر نخواهد بود به این زودی زندگی بهتری را برای ایرانیان فراهم کند،‌تیغ‌های برنده انتقاد از غلاف‌ها بیرون آمده است.
پرده اول: اقدامات ریاضتی روحانی کمک کرد تا نرخ تورم از 40 درصد سال 2013 به 14 درصد در سال 2015 برسد اما این سیاست فشار اقتصادی زیادی بر اکثر ایرانیان وارد کرد و حتی مرکز آمار رسمی ایران اعلام کرد: نرخ بیکاری در فاصله سال‌های 2013 و 2014 افزایش یافته است.
همچنین مجید سلیمی بروغنه تحلیلگر اقتصادی در ایران هشدار داد که نرخ بیکاری  احتمال دارد در سال 2015 بین 10 تا 12 درصد باشد که مفهوم آن این است نرخ بیکاری از رقم فعلی فراتر می‌رود.
در این میان یکی از خبرگزاری‌های داخل ایران با ابراز نگرانی فاش کرد که در اکتبر نرخ تورم تنها 0.7 درصد در سال 2015 کاهش یافته است. این میزان بسیار کمتر از رویکرد روحانی بود که حتی نگران‌کننده‌تر از قیمت پایین نفت بر آینده اقتصادی این کشور تأثیر داشت.
پرده دوم: هم‌پیمانان روحانی دیگر صداقت خود را نشان نمی‌دهند به طوری که انتقادات زیادی از طیف سیاسی مختلف مبنی بر عدم انجام تعهدات اقتصادی مطرح می‌شود که بیشتر آنها از سوی هم‌پیمانان محافظه‌کار عملگرا است.
در 4 اکتبر یکی از خبرگزاری‌های ایران نامه 4 وزیر کابینه دولت خطاب به روحانی را فاش کرد که در این نامه ناهماهنگی در سیاست‌ها و تصمیمات بخش‌های اجرایی و اقتصاد را عامل جدی رکود عنوان کردند.
روحانی در واکنش به این نامه بسته محرک اقتصادی خروج از رکود با هدف دسترسی مردم به منابع مالی طراحی کرد. در این بسته نرخ بهره برای کارت‌های خرید کالاهای با دوام کاهش داشت اما تحلیلگران مطرح کردند این سیاست نرخ تورم را بالا خواهد برد و تنها باعث افزایش خرید از کارخانه‌های تولیدکننده شبه‌دولتی خواهد شد.
محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام نگرانی محافظه‌کاران عملگرا را مبنی براینکه برنامه روحانی در بیان مسائل ساختاری اقتصاد ایران و اساساً سوءمدیریت اقتصادی و فساد شکست خورده است را مطرح کرد.
رضایی مطرح کرد که دولت هنوز نتوانسته است قوانین ضروری در اصلاحات اقتصادی را عملی کند و همچنین تصریح کرد که بسیج می‌تواند اصلاحات اقتصادی اجرایی را با صداقت و ازخودگذشتگی اجرا کند.
همچنین روزنامه‌نگاران ایرانی اعلام کردند که تقریباً هر تکنوکرات در ایران این هشدار را به رئیس جمهور می‌دهد تا وقت بیشتری را با مسئولان ارشد اقتصادی و کارشناسان در مسائل اساسی اختصاص دهد و این برای اقتصاد کشور نگران کننده است.
پرده سوم: در 30 نوامبر یکی دیگر از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام  گفت روحانی حضور در جلسات مجمع شورای مصلحت نظام که درگیر نوشتن برنامه ششم توسعه است را متوقف کرده است.
این طرح برنامه‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی ملی ایران را برای 5 سال آینده تنظیم می‌کند که پیش‌نویس آن توسط بخش‌های اجرایی نوشته می‌شود که هنوز روحانی در مرحله حاشیه‌نویسی آن است.
اگرچه روحانی با حمایت ویژه‌ای توانست تا حدودی مسئله هسته‌ای را حل و فصل کند اما جاده بهبود اقتصادی همچنان برای روحانی سنگلاخ است، اگر انتقاد‌های اخیر نشانه‌ای از نارضایتی و اختلاف بین روحانی و نخبگان باشد،‌ مرحله بعدی ریاست جمهوری او بسیار سخت خواهد بود.