در این گزارش که توزیع جغرافیایی در آن محلوظ شده ، در حقیقت 12 فولادساز برتر جهان در سال 2015 همان فولادسازان بزرگ سال 2014 هستند که البته در رتبه آنها اندکی تغییرات بوجود آمده که نشان دهنده ثبات تولید در میان بزرگترین فولادسازان جهان است. در حقیقت تعداد شرکت های فولادساز چینی در میان 25 شرکت ردیف نخست به 12 شرکت می رسد در حالی فقط دو شرکت ژاپنی و دو شرکت کره ای ، یک شرکت هندی و یک شرکت تایوانی جمعا شش شرکت آسیایی هستند که در میان 25 شرکت بزرگ فولادسازی در جهان قرار گرفته اند که یادآور این است که چگونه همچنان آسیا بزرگترین فولادسازان جهان را در خود جای داده است. رونق بازار فولاد امریکای شمالی سال 2014 سال نسبتا خوبی برای بازار فولاد امریکای شمالی بود اما نوسانات شدیدی را هم از شروع فوق العاده ضعیف در ابتدای سال ، افزایش چشمگیر در اواسط سال و بدنبال آن کاهش قیمت ها در اواخر سال و استمرار این کاهش را در سه ماه نخست سال 2015 شاهد بودیم. ادغام و خرید در میان شرکت های فولادسازی قابل توجه بوده و با نوسانات تقاضای بازار بعضی از شرکت های امریکایی در جدول رده بندی بزرگترین فولادسازان جهان در سال 2014 تغییر جایگاه داده اند. به گزارش انجمن آهن و فولاد امریکا ، در سال 2014 تولید فولاد خام این کشور با 0.7 درصد افزایش به 95.5 میلیون تن رسید. در گزارش مشابه دیگری که توسط موسسه استراتژی فلزات امریکا منتشر شده است، تولید محصول نهایی سالانه این کشور حتی با وجود اینکه مصرف ظاهری افزایشی 11.5 درصدی را داشته است. فقط 3 درصد رشد را نشان می دهد. این موسسه دلیل اصلی این رقم بالا را به افزایش واردات که در تابستان گذشته رخ داد مربوط می داند که در آوریل 2015 کاهش پیدا کرد. مشاور ارشد متال بولتن می گوید: تا پایان سال 2014 سهم واردات محصولات نهایی به 36 درصد افزایش پیدا کرد که در مقایسه با 23 تا 29 درصد در چندین سال گذشته افزایش قابل ملاحظه ای است و تولید ورق فولادی بیشترین افزایش را داشته است. این افزایش در طول سال با شتابی معتدل تر تداوم داشته که رشد اقتصاد امریکا در سال 2014 منجی اکثر فولادسازان این کشور شد. پیش بینی می شود بازارهای امریکا در نیمه دوم سال از شرایط بهتری برخوردار شود چون کمبود موقت فولاد منتج به تداوم بیشتر قیمت های بالاتر در بازارها خواهد شد. با توجه به طولانی بودن دریافت محصول پس از سفارش که توام با توقف خواسته یا ناخواسته فولادسازی های داخلی بود، مراکز خدماتی فقط در مواردی با نگاهی به بازارهای بیرونی به موجودی انبارهای خود می افزودند. علاوه بر این با افت قیمت های مواد اولیه(بخصوص سنگ آهن) و افزایش ارزش برابری دلار در برابر سایر ارزها فولاد وارداتی را بسیار جذاب تر کرد. با افزایش واردات همزمان با راه اندازی مجدد کارخانه های فولادسازی بزرگ که ظرفیت های خود را متوقف کرده بودند، قیمت های فولاد امریکا تا پایان تابستان شروع به کاهش گذاشت. با وجود اینکه زمان خرید از داخل بسیار کوتاهتر بود اما واردات همچنان افزایش داشت که مراکز خدماتی فولاد امریکا با موجودی مازاد مواجه شده و شروع به کاهش موجودی انبارهای خود کردند که بر روی قیمت های فولاد تاثیری کاهشی گذاشت. با وجود افزایش خرید و ادغام در میان شرکت های فولادسازی، افزایش ظرفیت همچنان ادامه داشت. با توجه به این شرایط ادغام آغاز شده و 90 درصد ظرفیت فولادسازی ها در امریکا تحت پوشش پنج فولادساز بزرگ در آمد که در سال 2012 تعداد این فولادسازان 8 واحد بود. اما حتی این ادغام منتهی به یک ظرفیت سازی عقلایی و بهینه نشد. در سال 2014 سه ادغام بزرگ دیگر صورت پذیرفت که بلافاصله پس از آرسلور میتال و نیپون استیل باضافه شرکت سومیتومو متال کارخانه فولادسازی Calvert در آلاباما را خرید که قبلا به تیسن کروپ معروف بود. اقدام قابل توجه دیگر تصمیم شرکت روسی OAO سوراشتال جدا شدن از شرکت های امریکای شمالی بود که در نتیجه، جایگاه رده بندی سوراشتال از ردیف 22 به ردیف 32 کاهش پیدا کرد اما با خرید واحد مینی میل شرکت کلمبوس سوراشتال در میسی سی پی توسط شرکت استیل داینامیک ردیف آن از 63 به 57 در جدول ارتقاء یافت. شرکت فولادسازی AK که مجتمع فولادسازی Dear born خود در میشیگان را خرید از ردیف 64 به ردیف 63 در جدول ارتقاء یافت. اقدام مهم دیگر خرید شرکت فولادسازی Gallatin آرسلور میتال و جردائو در ایالت کنتاکی توسط شرکت نوکور بود که از ردیف 16 به ردیف 14 ارتقاء پیدا کرد. بعضی از فولادسازان که محصولات خود را به بازار انرژی عرضه می کنند بخصوص شرکت US Steel از ردیف 13 به ردیف 18 سقوط کرد، با کاهش قیمت نفت و گاز که در اواخر سال گذشته رخ داد بشدت متضرر شدند و در سه ماهه نخست سال 2015 سقوط بیشتری داشتند. کارخانه فولادسازی US steel در اواخر سال گذشته اعلام کرد که می خواهد کارخانه خود در کانادا را بفروشد.
در این گزارش که توزیع جغرافیایی در آن محلوظ شده ، در حقیقت 12 فولادساز برتر جهان در سال 2015 همان فولادسازان بزرگ سال 2014 هستند که البته در رتبه آنها اندکی تغییرات بوجود آمده که نشان دهنده ثبات تولید در میان بزرگترین فولادسازان جهان است. در حقیقت تعداد شرکت های فولادساز چینی در میان 25 شرکت ردیف نخست به 12 شرکت می رسد در حالی فقط دو شرکت ژاپنی و دو شرکت کره ای ، یک شرکت هندی و یک شرکت تایوانی جمعا شش شرکت آسیایی هستند که در میان 25 شرکت بزرگ فولادسازی در جهان قرار گرفته اند که یادآور این است که چگونه همچنان آسیا بزرگترین فولادسازان جهان را در خود جای داده است. رونق بازار فولاد امریکای شمالی سال 2014 سال نسبتا خوبی برای بازار فولاد امریکای شمالی بود اما نوسانات شدیدی را هم از شروع فوق العاده ضعیف در ابتدای سال ، افزایش چشمگیر در اواسط سال و بدنبال آن کاهش قیمت ها در اواخر سال و استمرار این کاهش را در سه ماه نخست سال 2015 شاهد بودیم. ادغام و خرید در میان شرکت های فولادسازی قابل توجه بوده و با نوسانات تقاضای بازار بعضی از شرکت های امریکایی در جدول رده بندی بزرگترین فولادسازان جهان در سال 2014 تغییر جایگاه داده اند. به گزارش انجمن آهن و فولاد امریکا ، در سال 2014 تولید فولاد خام این کشور با 0.7 درصد افزایش به 95.5 میلیون تن رسید. در گزارش مشابه دیگری که توسط موسسه استراتژی فلزات امریکا منتشر شده است، تولید محصول نهایی سالانه این کشور حتی با وجود اینکه مصرف ظاهری افزایشی 11.5 درصدی را داشته است. فقط 3 درصد رشد را نشان می دهد. این موسسه دلیل اصلی این رقم بالا را به افزایش واردات که در تابستان گذشته رخ داد مربوط می داند که در آوریل 2015 کاهش پیدا کرد. مشاور ارشد متال بولتن می گوید: تا پایان سال 2014 سهم واردات محصولات نهایی به 36 درصد افزایش پیدا کرد که در مقایسه با 23 تا 29 درصد در چندین سال گذشته افزایش قابل ملاحظه ای است و تولید ورق فولادی بیشترین افزایش را داشته است. این افزایش در طول سال با شتابی معتدل تر تداوم داشته که رشد اقتصاد امریکا در سال 2014 منجی اکثر فولادسازان این کشور شد. پیش بینی می شود بازارهای امریکا در نیمه دوم سال از شرایط بهتری برخوردار شود چون کمبود موقت فولاد منتج به تداوم بیشتر قیمت های بالاتر در بازارها خواهد شد. با توجه به طولانی بودن دریافت محصول پس از سفارش که توام با توقف خواسته یا ناخواسته فولادسازی های داخلی بود، مراکز خدماتی فقط در مواردی با نگاهی به بازارهای بیرونی به موجودی انبارهای خود می افزودند. علاوه بر این با افت قیمت های مواد اولیه(بخصوص سنگ آهن) و افزایش ارزش برابری دلار در برابر سایر ارزها فولاد وارداتی را بسیار جذاب تر کرد. با افزایش واردات همزمان با راه اندازی مجدد کارخانه های فولادسازی بزرگ که ظرفیت های خود را متوقف کرده بودند، قیمت های فولاد امریکا تا پایان تابستان شروع به کاهش گذاشت. با وجود اینکه زمان خرید از داخل بسیار کوتاهتر بود اما واردات همچنان افزایش داشت که مراکز خدماتی فولاد امریکا با موجودی مازاد مواجه شده و شروع به کاهش موجودی انبارهای خود کردند که بر روی قیمت های فولاد تاثیری کاهشی گذاشت. با وجود افزایش خرید و ادغام در میان شرکت های فولادسازی، افزایش ظرفیت همچنان ادامه داشت. با توجه به این شرایط ادغام آغاز شده و 90 درصد ظرفیت فولادسازی ها در امریکا تحت پوشش پنج فولادساز بزرگ در آمد که در سال 2012 تعداد این فولادسازان 8 واحد بود. اما حتی این ادغام منتهی به یک ظرفیت سازی عقلایی و بهینه نشد. در سال 2014 سه ادغام بزرگ دیگر صورت پذیرفت که بلافاصله پس از آرسلور میتال و نیپون استیل باضافه شرکت سومیتومو متال کارخانه فولادسازی Calvert در آلاباما را خرید که قبلا به تیسن کروپ معروف بود. اقدام قابل توجه دیگر تصمیم شرکت روسی OAO سوراشتال جدا شدن از شرکت های امریکای شمالی بود که در نتیجه، جایگاه رده بندی سوراشتال از ردیف 22 به ردیف 32 کاهش پیدا کرد اما با خرید واحد مینی میل شرکت کلمبوس سوراشتال در میسی سی پی توسط شرکت استیل داینامیک ردیف آن از 63 به 57 در جدول ارتقاء یافت. شرکت فولادسازی AK که مجتمع فولادسازی Dear born خود در میشیگان را خرید از ردیف 64 به ردیف 63 در جدول ارتقاء یافت. اقدام مهم دیگر خرید شرکت فولادسازی Gallatin آرسلور میتال و جردائو در ایالت کنتاکی توسط شرکت نوکور بود که از ردیف 16 به ردیف 14 ارتقاء پیدا کرد. بعضی از فولادسازان که محصولات خود را به بازار انرژی عرضه می کنند بخصوص شرکت US Steel از ردیف 13 به ردیف 18 سقوط کرد، با کاهش قیمت نفت و گاز که در اواخر سال گذشته رخ داد بشدت متضرر شدند و در سه ماهه نخست سال 2015 سقوط بیشتری داشتند. کارخانه فولادسازی US steel در اواخر سال گذشته اعلام کرد که می خواهد کارخانه خود در کانادا را بفروشد.