مدیر خاورمیانه و آفریقای شمالی توتال : طولانی مدت بودن قراردادهای جدید نفتی ایران برایم جذاب است

مدیر خاورمیانه و آفریقای شمالی توتال : طولانی مدت بودن قراردادهای جدید نفتی  ایران برایم جذاب است

اقتصاد > اقتصاد سیاسی - هفته نامه صدا نوشت: میشل تاکید کرد که پیش از لغو تحریم ها توتال در ایران سرمایه گذاری نخواهد کرد

رضا زندی: حتی اگر سیاست فرانسه اقتضاء می کرد تا مذاکرات هسته ای ایران با 1+5 را در پیچ های سخت بیاندازد، اقتصاد فرانسه این راه را نمی رود. همان «لوران فابیوس» دوره مذاکرات (که با سنگ اندازی هایش بارها ایرانی  ها را عصبانی کرد)، پس از توافق برجام در قامت وزیر امور خارجه به ایران آمد تا راه را برای مذاکرات اقتصادی دو کشور باز کند. در این میانه اما، شرکت نفتی «توتال» حکایتی دیگر دارد. شرکتی  که با قراردادهای بیع متقابل میدان نفتی «درود» را توسعه داد و در دوره اول تحریم ها، با پتروناس مالزی و گازپروم روسیه شریک شد تا اولین فازهای پارس جنوبی (فازهای 2و3) را توسعه دهد، توتال در این سالها تلاش کرد موقعیتش را در نفت ایران از دست ندهد هر چند سرمایه گذاری هایش را متوقف کرد.

***

«استفان میشل»، مدیر بخش خاورمیانه و آفریقای شمالی شرکت نفتی «توتال» فرانسه. هفته گذشته برای اطلاع از مدل جدید قراردادهای نفتی ایران در کنفرانس تهران شرکت کرد. او در حاشیه این کنفرانس هم با رکن الدین جوادی، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران دیدار کرد هم با «هفته نامه صدا» مصاحبه کرد. آقای  میشل در این گفت و گو چند بار تاکید کرد که پیش از لغو تحریم ها توتال در ایران سرمایه گذاری نخواهد کرد. هر چند به گفته یک منبع آگاه، توتالی ها مذاکراتشان را ادامه می دهند تا موقعیت ها را بررسی و مقدمت را فراهم کنند که پس از لغو تحربم ها فعالیت شان را آغاز کنند. وقتی  نظر آقای میشل را درباره مدل جدید قراردادهای نفتی  ایران می پرسم می گوید: «شیطان در جزئیات است.!». منظور مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای شرکت توتال چه بود؟ سطرهای پایین را بخوانید:

 

 آنچه که از مدل جدید قراردادهای نفتی ایران در کنفرانس تهران شنیدید شما را برای سرمایه گذاری در ایران ترغیب کرده است؟

 همانظور که می دانید، ایران فعلا تحت تحریم است. بنابراین توتال نمی تواند امروز در ایران سرمایه گذاری کند. بنابراین لازم است صبر کنیم تا تحریم ها برداشته شود. برای ما مهم اینست که بدانیم ایران چطور می خواهد پس از لغو تحریم ها خودش را توسعه دهد. بنابراین برگزاری کنفرانس قراردادهای نفتی از این جهت مهم بود. همچنین شرکت کنندگان در این کنفرانس با شرکت های داخلی و مقامات تاثیرگذار آشنا شدند. تا آنجا که من می  بینم مقامات ایرانی می خواهند سرمایه گذاری های خارجی را به ایران بازگردانند. این نکته خوبی است. ما می  توانیم از این مساله خوشحال باشیم.

 شما گمان می کنید تحریم های ایران چه زمانی برداشته شود؟

 امیدواریم تحریم ها در سال 2016 لغو شود. اما تاریخ دقیق اش را نمی دانیم.

مدل جدید قرارادهای ایران به لحاظ مواد قراردادی برای توتال جذابیت دارد؟

 آنچه معرفی شد یک مدل کلی است. فرانسوی ها یک مثال دارند که می گویند: «شیطان در جزئیات است.» (منظور اینست که باید به جزئیات دقت کرد.) هنوز خیلی  زود است که بخواهیم درباره مدل جدید قراردادهای نفتی ایران واکنش نشان دهیم. ضمن اینکه بعد از معرفی پروژه های مدنظر ایران، باید به آنها نگاه کنیم تا ببینیم چه ارزش افزوده ای می توانیم به این پروژه ها اضافه کنیم.

در حد همین مواردی که بعنوان مدل در کنفرانس تهران عرضه شد چه مواردی برایتان جذاب بود؟

آنچه برای من جذاب است این بود که قراردادهایIPC  «طولانی مدت تر» هستند و در مقایسه با قراردادهای بیع متقابل تنها به بخش «توسعه» محدود نمی شود. توسعه میدان نفتی یا گازی با تولید مرتبط شده است. یک نکته مهم دیگر اینست که ایران، خیلی مساله ازدیاد برداشت از مخازن نفتی توجه دارد. این مساله برای ما هم جذاب است.

نظرتان درباره تمهیدات مالی مطرح در مدل جدید قراردادهای نفتی ایران چیست؟

 باید بیشتر درباره موارد مالی IPC برررسی کنیم. در حال حاضر نمی توانیم در این باره حرفی  بزنیم. همین قدر که می بینیم مشکلات قراردادهای بیع متقابل را برطرف کرده اند نکته مثبتی  است.

همانطور که می دانید در مدل جدید قراردادهای نفتی ایران مالکیت مخزن متعلق به دولت ایران و غیر قابل واگذاری است. منتهی پیش از این شنیده بودم که اگر شرکت های نفتی خارجی بخواهند آمار ذخایر میادینی را که در  دست توسعه دارند بگونه ای بعنوان رزرو خود به بازارهای بورس اعلام کنند به شرطی که مالکیت دولت ایران بر مخازن نفتی  وگازی اش به هیچ وجه خدشه دار نشده و هیچ حقی برای شرکت های خارجی در این باره ایجاد نشود، ممکن است شرکت ملی نفت اعتراضی نداشته باشد. برداشت شما از IPC در این باره چیست؟

موضوع بوک کردن (ثبت کردن) ذخایر، موضوع پیچیده ای است که راهکارهای  حساسی دارد. بعلاوه هر پروژه هم راهکارهای خود را دارد. من نمی توانم در این باره اظهار نظر کنم. تنها می توانم این را بگویم که شرکت های نفتی خارجی نظیر توتال مایلند ذخایر میادینی را که توسعه می دهند بوک کنند. (ارقام ذخایر را در آمارهایشان ثبت کنند.) حالا ما باید ببنیم تفسیر مواردی که در کنفرانس تهران شنیدیم در این باره چیست.

 توتال هم پیش از این در توسعه میادین نفتی و گازی ایران کار کرده است و هم حالا در عراق پروژه اجرا می کند. زمانی که عراق درهای صنعت نفتش را به روی سرمایه گذاران خارجی باز کرد، تعداد زیادی از شرکت های خارجی به آن کشور هجوم بردند. اما در سه، چهار سال گذشته شاهدیم که توسعه برخی میادین عراقی کند شده و برخی شرکت های خارجی یا از عراق خارج شده اند یا اشتیاقشان را بر تداوم ماندن در آن کشور از دست داده اند. سوال من اینست که به نظر شما تفاوت مدل قراردادهای جدید نفتی ایران با قراردادهای عراق چیست؟ آیا این تفاوت تضمین می کند که تجربه عراق در ایران تکرار نشود؟

نمی توان موقعیت ایران و عراق را با هم مقایسه کرد. اول اینکه قیمت نقت آن موقع و الان یکی نیست. دوم آنکه، وضعیت عرضه و تقاضا و موقعیت بازار نفت نسبت به آن دوره متفاوت شده است. ضمن اینکه اساسا دو کشور ایران و عراق شبیه به هم نیستند. چه از لحاظ امنیتی و چه به لحاظ حقوقی این کشورها با هم متفاوت اند. به نظرم کار درستی نیست که ایران و عراق را با هم مقایسه کنیم.

 حدود 50 پروژه نفتی و گازی برای عقد قراردادهای جدید نفتی در کنفرانس تهران معرفی شد. کدام یک از این پروژه ها برای توتال جذاب بود؟

توتال یک شرکت بزرگ نفت و گاز است. بنابراین پروژه های نفت و گاز برای ما جذاب است. تاریخ فعالیت هایمان نشان می دهد که در هر پروژه ای کار کردیم برای آن ارزش افزوده ایجاد کرده ایم. باید منتظر بود و مذاکره کرد. توجه داشته باشید که هنوز تحریم ها وجود دارد. پس اجازه بدهید صبر کنیم.

توتال مایل است توسعه فاز 11 پارس جنوبی را بر عهده بگیرد؟

 این سوال را باید از شرکت ملی نفت ایران بپرسید. ما چند بار گفته ایم که به فکر برگشتن به پروژه های ایران هستیم. منتهی اول باید صبر کنیم تا تحریم ها برداشته شود بعد هم طبیعتا باید قراردادهای ارائه شده جذاب و خوب باشد. بعد از آن فکرش را می  کنیم. اما بدانید که پروژه های نفت و گاز و LNG برای ما جذاب است.

بجز مانع تحریم ها و جدا از جذابیت مدل قراردادهای نفتی ایران، جنابعالی فضای عمومی سرمایه گذاران خارجی برای حضور در صنعت نفت و گاز ایران را چطور ارزیابی می کنید؟

 همانظور که می دانید قیمت نفت تا سطح 40 تا 50 دلار پایین آمده است و مثل دو سال پیش نیست. بنابراین شرکت های خارجی در حال کم کردن هزینه هایشان هستند. اما به هر حال ایران برای برنامه های بلند مدت (سرمایه گذاری) کشور بزرگی است.

دو نظریه درباره سرمایه گذاری در صنعت نفت ایران در شرایط  فعلی وجود دارد. برخی معتقدند مدل جدید قراردادهای نفتی ایران در شرایطی  که قیمت نفت به شدت پایین آمده است جذابیت ندارد. عده ای هم به عکس اعتقاد دارند بدلیل هزینه های پایین تولید نفت در ایران، در شرایط فعلی بازار نفت، ایران کشور جذابی برای سرمایه گذاری شرکت های نفتی  خواهد بود. نظر شما بعنوان مدیر دفتر خاورمیانه شرکت توتال چیست؟

قیمت نفت مهم نیست. ( در درجه اول اهمیت نیست.) مهم آنست که قراردادها به گونه ای تنظیم شود که سود شرکت های خارجی را تامین نماید. البته باز هم به شرط آنکه تحریم ها برداشته شود. این را دوباره تاکید کنم که هر دو طرف (شرکت ملی نفت ایران و توتال) بدنبال راه حل هایی  برای همکاری هستند.

3939

بازگشت به شاخه اخبار صنعت و اقتصاد بازگشت به صفحه نخست

نظرات کاربران

دسته بندی های "بازتاب رسانه ها" استیل پدیا