شرایط نامساعد نرخ اشتغال در کشور، چند سالی است که علاوه بر درآوردن صدای جوانان بیکار، صدای فعالان کارگری را نیز در آورده است.

به گزارش صدای اقتصاد«خانه نشینی و خیابان گردی» به روزمرگی بسیاری از جوانان ایرانی تبدیل شده است. جوانانی که بعد از گذراندن آموزش های لازم در دانشگاه برای ورود به بازار کار شال و کلاه می کنند اما عاقبتی جز انجام دادن کارهای به دور از مهارت تخصصی خود و خانه نشینی ندارند. اما شرایط نامساعد نرخ اشتغال در کشور، چند سالی است که علاوه بر درآوردن صدای جوانان بیکار، صدای فعالان کارگری را در آورده است. حمیدرضا حاجی اسماعیلی، فعال کارگری از دولت به دلیل کوتاهی کردن در قبال آینده جوانان و تامین شغل آنان گلایه دارد. او در گفت وگو با صدای اقتصاد به ریشه یابی دلایل افزایش نرخ بیکاری در چند سال اخیر پرداخته و حال و روز فضای کسب و کار در ایران را مورد بررسی قرار داد که در ادامه مشروح آن را می خوانید.

بازار کار ایران و رشد نرخ بیکاری در شرایط مساعدی به سر نمی برند. به دلیل شما دلیل این موضوع چیست؟

نرخ بیکاری اگر در سال های اخیر به سمت افزایشی شدن پیش رفته است به این دلیل است که برای بهبود آن تاکنون اقدامی صورت نگرفته است. این در حالی است که روز به روز به تعداد کارجویان اضافه می شود اما کاری برای آنان در سطح کشور وجود ندارد. به هر حال باید بپذیریم که متناسب با جمعیت آماده ورود به بازار کار، ظرفیت سازی های مناسب صورت نگرفته است. در چند سال اخیر در اقتصاد و بازار ایران روند معکوسی وجود داشته است، بنابراین طبیعی است که سطح اشتغال هم روند کاهنده را در پیش بگیرد. از سوی دیگر به طور طبیعی تحریم های بین المللی وضع شده بر علیه کشور و برنامه محدود کننده یارانه ها و همینطور رکود سنگینی که در بسیاری از بخش های کشور حاکم شده ، باعث افزایش نرخ بیکاری و سکوت فعلی بازار کار شده است.

فکر می کنید دولت تا چه حد در روند رو به رشد اشتغال می تواند تاثیر گذار باشد؟

عدم حمایت دولت از بنگاه ها و بخش تولید کشور به خوبی صورت نگرفته است و انتظار بیش از این ها از دولت تدبیر و امید می رفت. این در حالی است که روز به روز به جمعیت جویندگان کار اضافه می شود اما دولت هنوز هم یک سند راهبردی و برنامه ریزی شده برای بهبود فضای کسب و کار تدوین نکرده است. هر سال که می گذرد ما باید برای یک گروه ویژه که برای کار کردن هم بسیار تازه نفس هستند کار پیدا کنیم اما در شرایط فعلی آیا شدنی است؟ ایران کشور جوانی است و هر روز به تعداد این جوانان رو به رشد است. جوانانی که با تحصیلات عالیه وارد فضای کسب و کار کشور می شوند و به امید اینکه مهارت های لازم برای کسب و کار مورد نظر خوذد به دست آورده اند، اما دستشان از کسب اشتغال کوتاه است. چرا نباید دولت برای جوانانی که بهترین سرمایه اش است هیچ برنامه ای نداشته باشد؟ دولت باید توجه خود را به این موضوع بیشتر کند و با تمرکز بیشتری برای این بخش از اقتصاد برنامه ریزی داشته باشد.

تا چند سال پیش نرخ بیکاری در مردان نگران کننده بود. اما زنان هم در شریط فعلی بخش بزرگی از بیکاران کشور را تشکیل می دهند. برای این مشکل چه راهکاری دارید؟

بله کاملا با شما موافق هستم. تعداد زنان بیکار باز هم بیشتر شده است. زنانی که اشتیاق فراوانی برای حضور در بازار کار دارند و نگرششان هم با سال های پیش بسیار متفاوت تر شده است. علاقمندی زنان ایرانی به مشارکت اقاتصادی در کشور در حال بیشتر شدن است اما در آن سو کاری برایشان وجود ندارد. دلیل عمده این موضوع هم این است که سن ازدواج در کشور افزایشی شده است. امروزه 50 درصد از فارغ التحصیلان کشور را زنان تشکیل می دهند و قاعدتا بعد از اتمام تحصیلاتشان برای ورود به بازار کار خود را آماده می کنند. زنان همواره نشان دغاده اند که چقدر برای ورود به بازار کار انگیزه های لازم را دارند. یکی از مهمترین موضوعاتی که دولت درمورد فضای کسب و کار در ایران باید توجه ویژه ای به آن کند همین بیکاری زنان است که بدون شک باید در آن جهشی ایجاد کند و شرایط بهتری برای زنان ایرانی جویای کار و فعال دست و پا کند.