سقوط رشد صنعت فولاد، آهن و زغالسنگ چین

سقوط رشد صنعت فولاد، آهن و زغالسنگ چین

گزارش های جدید نشان می دهد برنامه های چین در زمینه عقب نشینی از صنعتی شدن، کند کردن سرعت ساخت و ساز و حرکت به سوی اقتصاد مصرفی و رشد خدمات است، بسیار سریع تر از آنچه که پیش بینی می شد، اتفاق می افتد. ه گزارش سایت ماینینگ، اقتصاد چین احتمالا امسال رشدی 7 درصدی را تجربه کرده و حتی به سطح پایین تری نیز ممکن است سقوط کند که کندترین رشد از سال 1990 تاکنون بوده است. اگر چه پیش از این نیز انتظار می رفت که رشد اقتصادی چین کندتر شود، اما انتقال چین از یک اقتصادی بر مبنای سرمایه گذاری به اقتصادی بر مبنای مصرف سریع تر از آنچه که پیش بینی می شد رخ می دهد.

 

پس از سال ها سرمایه گذاری سنگین در بخش های زیرساختاری، شهرسازی و صنعتی شدن که سیکل عظیمی را در زمینه تقاضای کالا خلق کرد، پکن در حال حاضر جهت حرکت اقتصادی خود را به سمت خدمات سوق می دهد.

 
در گزارش شرکت نفتی بریتیش پترولیوم ( BP ) در سال 2014 آمده است که چگونه بخش های انرژی بر در اقتصاد چین به صورت عملی در حال سقوط است.

 
به رکود کشاندن بخش کاملا پررونق مستغلات و محدود کردن صنایع سنگین برای به مبارزه با آلودگی هوا پس از سالها ایجاد آلایندگی های مهلک به راهبرد جدید دولت مربوط است.

 
تحلیگر BP می گوید: شهرسازی و صنعتی شدن سریع چین، زغالسنگ را در دهه نخست این قرن به یک سوخت فسیلی با سریع ترین رشد تبدیل کرد و در سال 2014 نیز این گونه بود که چین ناگهان ترمز تقاضای زغالسنگ را کشید و آن را به سوختی تبدیل کرد که کندترین رشد مصرف را پیدا کرد.

 
مصرف جهانی زغالسنگ فقط 0.4 درصد ( معادل 15 میلیون تن نفت ) رشد داشت که از بحران آسیا در سال 1998 تاکنون بی سابقه بوده است در حالی که تولید 0.7 درصد کاهش داشته است.

 
نکته جالب توجه این است که تخمین زده می شود مصرف زغالسنگ در چین تقریبا متوقف شده باشد.

 
بزرگترین شرکت های معدنی در جهان در حال حاضر شروع به تعدیل راهبردهای خود منطبق با واقعیت های جدید کرده اند.

 
مدیرعامل BHP سال گذشته در نشستی در پکن گفت که او پیش بینی می کند تقاضای چین برای مواد اولیه با مصرف بالا مانند مس افزایش پیدا کند اما مصرف غذا می تواند منتهی به تقاضای بیشتر برای کود شیمیایی مانند پتاس گردد. او می گوید: اکنون که چین می خواهد از حالت سازندگی به حالت مصرف گرایی روی آورد، پس ما نیز تولیدات خود را به کالاهایی تبدیل می کنیم که در آینده چین بدان نیاز بیشتری خواهد داشت مانند انرژی و غذا.

 
با وجود رشد میانگین قابل ذکر است که بدانیم چین هنوز امسال حدود 700 میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی خود می افزاید که حتی هنوز هنگ کنگ در این رقم لحاظ نشده است.
این رقم بزرگتر از کل اقتصاد سرزمین اصلی چین در سال 1994 است که نرخ رشد آن دفعتا در آن زمان نسبت به سال قبل آن 30 درصد افزایش پیدا کرد. از جنبه ارزشی 700 میلیارد دلار نیز بزرگتر از اقتصاد سوئیس ، تقریبا دو برابر اقتصاد افریقای جنوبی و 4 برابر اقتصاد نیوزلند است.

 

 


استیل پدیا خبر و گزارش صنعت فولاد و صنایع وابسته فوق را از روابط عمومی ایمیدرو بازتاب نموده است.

بازگشت به شاخه اخبار فولاد بازگشت به صفحه نخست

نظرات کاربران