بررسی روند قیمت مواد معدنی و نیز محصولات معدنی نشان می دهد بهای آنها به شدت در شش ماهه نخست سال جاری نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش داشته و این موضوع در کنار رکود حاکم بر بازار و مشخص نبودن لغو تحریم ها در این مدت، شرایط سختی را برای صنایع ایجاد کرده است.

به گزارش استیل پدیا، کاهش قیمت مواد معدنی و محصولات این بخش ناشی از افت شدید قیمت ها در بازارهای جهانی آنهم به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی در اکثر کشورها بویژه چین و اروپا و رکود بازارهای کالایی بود که از اوایل تابستان سال گذشته تاکنون ادامه یافته است البته نباید فراموش کرد رکود موجود در ایران و عدم برنامه ریزی صحیح برای صادرات غیر نفتی به منظور رهایی از خام فروشی نفت، سبب شده بسیاری از صنایع دچار معظل نقدینگی و تامین مالی طرح ها شده و بعضا شاهد تعطیلی یا کاهش نرخ فعالیت واحدها باشیم.

وابستگی و تبعیت قیمت های داخلی از بازارهای جهانی نیز سبب شد در بخش هایی همچون فولاد، سنگ آهن، مس، سرب و روی و سایر فلزات با کاهش نرخ های داخلی روبرو شویم.

سنگ آهن بیشترین کاهش نرخ را درمیان گروه های کالایی داشته بگونه ای که اگر متوسط قیمت این ماده در شش ماهه نخست سال قبل 98.12 دلار در هر تن بود، این رقم در نیمه نخست امسال به 56.72 دلار رسیده است دلیل این موضوع علاوه بر شرایط اقتصادی کشورها، کاهش تقاضای چین به عنوان عمده مصرف کننده این ماده معدنی در صنایع فولاد خود و وجود مازاد عرضه که ناشی از افزایش تولید بزرگان سنگ آهنی همچون واله برزیل، ریوتینتو و بی اچ پی استرالیا بود.

البته به دلیل همین کاهش نرخ، شاهد افت شدید 34.5 درصدی در حجم صادرات این ماده معدنی از کشور بودیم.

در مجموع در نیمه نخست امسال بیش از 5 میلیون و 716 هزار تن سنگ آهن از ایران صادر شد که ارزش آن بالغ بر 209 میلیون و 100 هزار دلار بوده است درحالی که در مدت مشابه سال گذشته حدود 8 میلیون و 723 هزار تن سنگ اهن به ارزش 540 میلیون دلار از ایران صادر شده بود.

هرچند برخی کارشناسان کاهش حجم صادرات سنگ آهن را ناشی از سیاست های کلی برای جلوگیری از خام فروشی می دانند اما در حقیقت چنین نیست، حقیقت این است که ایران درحال از دست دادن سهم خود در بازارهای جهانی است بگونه ای که به اعتقاد بسیاری صادرات سنگ آهن کشورمان تا سال 2019 به صفر می رسد.

همچنین همین افت قیمت ها باعث شده بسیاری از معادن داخلی ایران به تعطیلی کشیده شوند و در بسیاری از طرح های سنگ آهنی شاهد به کندی پیش رفتن پروژه ها باشیم.

این کاهش ظرفیت تولید به سنگ آهنی محدود نمی شود بگونه ای که در بخش روی به گفته فعالان این حوزه ها افت تولید را مشاهده کرده ایم و ظرفیت تولید اکثر این واحدها به حداقل رسیده است.

در بخش سیمان و فولاد نیز رکود بخش مسکن و فعال نشدن پروژه های عمرانی سبب شده مصرف و تقاضا برای این دو محصول کاهشی باشد تا آنجا که در بخش سیمان بدلیل همین نبود تقاضا و مشکلات صادراتی که ناشی از افت تقاضای عراق بود، شاهد افت تولید واحدهای سیمانی بودیم.

 
برای مثال سیمانی درحالی که قرار بود در نیمه نخست سال جاری بیش از 39 میلیون و 441 هزار تن سیمان و 37 میلیون و 941 هزار تن کلینکر تولید داشته باشند تنها 31 میلیون و 780 هزار تن سیمان و 35 میلیون و 335 هزار تن کلینکر تولید کردند.

استیل پدیا | مرجع خبر و تحلیل صنعت فولاد ایران و جهان