در بخش مس ایران که شاهد حرکت به سمت زیرزمینی شدن هستیم، بخش خصوصی بخوبی می تواند فعالیت کند و زمینه های بسیار خوبی برای فعالیت در مقیاس های کوچک برای آن وجود دارد.

به گزارش استیل پدیا، علیرضا شیوایی، مدیر عامل شرکت مهندسین مشاور کاوشگران گفت: به دلیل جذاب شدن حوزه مس به جهت توجیه اقتصادی و سودآوری مناسب، شرکت های خصوصی آمادگی خود را اعلام کرده است. وی افزود: چون سرمایه گذاری در این پروژه ها رقم های کوچکی است از این رو می توان از طریق منابع داخلی و حتی بانک ها تامینشان کرد.

شیوایی تصریح کرد: جذابیت مس اکنون در بخش مس های اکسیدی و تولید مس کاتد به روش لیچینگ و الکترووینینگ است که برای بخش خصوصی توجیه پذیر است.

مدیر عامل کاوشگران با اشاره به تکنولوژی های مس در ایران گفت: اتوتک تکنولوژی فراوری مس را پیش از این به ایران آورده بود اما بخش خصوصی برای ظرفیت های کوچک تا هزار تن در حال جذب دانش فنی تا مرحله پایه و بیسیک بود و می توانیم بگوییم ساخت تجهیزات بطور کامل در ایران امکان پذیر شده است.

وی تصریح کرد: نکته مهم در بخش فرآوری، مسائل زیست محیطی آن است که باید در مطالعات طرح ها دیده شود چراکه در سازمان حفاظت محیط زیست حساسیت خاصی بر روی اخذ مجوزهای این پروژه ها وجود دارد از اینرو بخش خصوصی باید در هزینه های سرمایه ای خود موضوعی به نام فرآیند کنترل مسائل زیست محیطی را نیز ببیند.

وی در بخش دیگری از صحبت های خود درخصوص تجربه های سرمایه گذاری ایران در کشورهای همسایه گفت: در افغانستان تجربه خوبی حاصل نشده چراکه در اولین حضور ایران که توسط هلدینگ توسعه معادن و صنایع معدنی خاورمیانه در این کشور صورت گرفت پس از برنده شدن این شرکت از میان سرمایه گذاران چینی، هندی و استرالیایی (بی اچ پی)، به دلیل مسائل امنیتی و وجود پایگاه های آمریکایی در آنجا، امکان حضور به شرکت ایرانی داده نشد.

وی تصریح کرد: به دلیل وجود فساد مالی در افغانستان امکان سرمایه گذاری در این کشور وجود ندارد اما در ارمنستان به دلیل آنکه دولت توان مالی زیادی ندارد، بخش خصوصی حرف نخست را می زند از این رو این کشورمی تواند مامنی برای سرمایه گذاران ایرانی باشد.

وی ادامه داد: اولین پروژه در ارمنستان به 4 سال پیش برمی گردد که با یک پروژه کوچک آغاز شد و باتوجه به استاندارد بودن اجرای این پروژه با استانداردهای جهانی سبب جلب اعتماد آنها شد البته در پروژه مسی در مرز گرجستان و ارمنستان، تعلل ایران سبب از دست رفتن پروژه مذکور شد اما در پروژه مس دیگری در مرز آذربایجان و ارمنستان، با حضور بخش خصوصی ایران، ظرف مدت سه سال کارخانه های فرآوری و کنسانتره سازی آماده بهره برداری شد.

شیوایی به پروژه های در دست اجرای شرکت کاوشگران در زمینه مس نیز اشاره ای داشت و گفت: در بخش مس 3 پروژه به این شرکت سپرده شده که کوره ذوب فلش سرچشمه که بزرگترین پروژه ایمیدرو است و نیز مس چهل کوره و مس تفت استان یزد و مس کهک استان اصفهان از جمله پروژه هایی است که به این شرکت سپرده شده است.

وی افزود: در مس تفت با توجه به اینکه شرکت کاوشگران ناظر پیمانکار بوده و مهندسی، تجهیز و اجرا (EPC) بر عهده آن است به دلیل مسائل زیست محیطی شاهد توقف پروژه هستیم. درخصوص مس کهک که اولین پروژه زیرزمینی در معادن مسی پورفیری است نیز تمامی مطالعات انجام شده اما به دلیل نبود نقدینگی و تامین مالی، این پروژه نیز متوقف شده است.

مدیر عامل شرکت کاوشگران به پروژه های آهن و فولاد نیز اشاره کوتاهی کرد و گفت: متاسفانه در کشور باوجود کمبود آب، از روش های اکراینی و SL/RN دو سالی است که بطور مشخص کار نمی شود.

وی افزود: در روش اکراینی که از جمله روش هایی با پایه زغال سنگ حرارتی است در ایران اولین مناقصه تولید آهن اسنفجی آن با حمایت ایمیدرو، تهیه و تولید و شرکت فلات مرکزی انجام می شود. ظرفیت این پروژه 300 هزار تن خوراک ورودی و تولید 150 هزار تن آهن اسفنجی است.وی خاطرنشان کرد: آهن اسفنجی خنثی به دلیل قابلیت حمل و انتقال، محدودیت های روش های میدرکس را ندارد.

شیوایی بزرگترین مشکل در اجرای پروژه ها فولاد را نیز مسائل زیست محیطی و آلایندگی های زیست محیطی دانست و ادامه داد: اگر بخش خصوصی قصد حضور در پروژه های آهن اسفنجی و فولاد را دارد باید بدانید که قطعا با مشکل تامین آب مواجه خواهد شد.

وی با تاکید دوباره به محدودیت های کمبود آب اظهار داشت: در طرح هایی نظیر طرح جامع سنگان که فولاد خراسان، فولاد مبارکه، بنیاد مستضعفان و بانک ملی 4 سرمایه گذاری عمده در آن هستند و با تاسیس شرکتی تحت عنوان تامین زیرساخت ایمیدرو در آن منطقه در حال فعالیتند، قطعا برای 4 طرح گندله سازی خود با مشکل تامین آب مواجه خواهند شد.

مدیرعامل کاوشکران ادامه داد: با توجه به مشکل عناصر مزاحمی نظیر گوگرد و فسفر در معادن سنگ آهن و کاهش عیار در معادن هماتیتی قاعدتا باید باید به سراغ صنعتی رفت که علاوه بر نیاز به آب کمتر، قابلیت استفاده از ذخایر کنونی سنگ آهن ایران را داشته باشند البته نباید فراموش کرد که با جدید شدن سیستم ها و روش ها، در ابتدا مقاومت هایی از سوی پیشکسوتان فولاد دیده خواهد شد. بنابراین باید روش های بدون آب را باتوجه به شرایط موجود بومی کرد حتی از نظر صنعتی هم این پروسه ما را از بسیاری از وابستگی ها جدا می کند.

وی افزود: در ظرفیت های فولادسازی کشور متاسفانه به خوراک های ورودی توجهی نشده است و به سراغ سیستم های قدیمی نظیر کوره بلند و میدرکس رفته ایم درحالی که با توجه به مشکل آب و نیز خوراک ورودی باید طرح جامعی برای  فولاد دیده شود. از اینرو می توان انتظار داشت که پیش رفتن با روش های فعلی بسیار خطرناک باشد برای مثال فولاد میبد به جهت نبود خوراک به فاجعه تبدیل خواهد شد.

شیوایی با ابراز تاسف نسبت به ظرفیت های فولادسازی طراحی شده در کشور گفت: مشکلی که در بخش صنعت سرب و روی کشور اکنون با آن مواجه هستیم در سال های اتی در حوزه فولاد نیز به آن دچار خواهیم شد و کارخانه ها با حداقل ظرفیت خود کار خواهند کرد و درصورت تولید، قیمت تمام شده بالا رفته و فعالیت ها را غیر اقتصادی می کند از سوی دیگر امکان رقابت را از ما می گیرد.

وی عنوان کرد: در بخش روی با توجه به واردات خاک، شاهد افزایش هزینه های حمل که بخش اعظم قیمت تمام شده را در بر میگیرد هستیم، که سبب رقابت پذیری تولیدات داخلی نسبت به تولیدات جهانی شده است.

مدیرعامل کاوشگران تصریح کرد: در بخش سنگ آهن مشکل بالا بودن هزینه های حمل آنهم با قیمت های غیرواقعی سوخت، سبب تعطیلی بسیاری از معادن پلاسری سنگان شده است.

وی در خاتمه تاکید کرد: در بخش سنگ آهن به تنها نبود زیرساخت های ریلی از جمله مشکلات محسوب می شود بلکه توان ریلی و تامین مالی اجازه ظرفیت سازی های جدید را به ما نمی دهد. از این جهت طرح جامع به همین دلیل از الزامات توسعه صنعت فولاد است تا زیرساخت ها بصورت مشخص در اولویت نخست در آن دیده شود و سپس به موضوع مواد خام بپردازد. همچنین در این بین جایگاه بخش خصوصی مشخص می شود.

استیل پدیا | مرجع خبر و تحلیل صنعت فولاد ایران و جهان