کیفیت رو به کاهش منابع در دسترس معدنی، و از سوی دیگر کاهش سرمایه گذاری های جدید در بخش معدن، احتمالا سبب بروز کاهش عرضه خواهد شد در حالیکه تقاضا همچنان پابرجاست و همین عامل می تواند سبب افزایش دوباره قیمت ها در مواد معدنی شود.

به گزارش استیل پدیا، تحلیل زیر می تواند نگاه مثبت تری را به سوی صنعت معدن رقم بزند:

1- زیر ساخت ها:

 
عاملی که در پیش بینی افزایش قیمت، خود را قوی تر از تقاضا نشان می دهد، کمبود های زمین شناسی است؛ کاهش عیار خصوصا در مورد موادی همچون مس، طلا و سنگ فسفات. داده های اطلس معدن نشان می دهد سطح ذخیره منابع طبیعی در حال کاهش است و آغاز پروژه های جدید اغلب با تاخیر مواجه شده است. به این ترتیب احتمال بروز کسری در بازار جهانی مواد معدنی به تدریج بیشتر می شود.

 
2- تورم در هزینه ها

 
عوامل زمین شناسی سبب شده اند که در فاصله سال های 2000 تا 2013، هزینه های تولید مس، سنگ آهن و پتاس در حدود 20 درصد بیشتر شود. با وجود کاهش بهای سوخت و کم شدن ارزش واحدهای پولی به خوبی می توان پیش بینی کرد سایر عوامل مانند کم تر شدن عیار، عمق بیشتر دسترسی به مواد معدنی، عمق بیشتر چاه ها، نسبت بالاتر باطله برداری و همچنین فاصله بیشتر ترابری، سبب افزایش هزینه های تولید و به عبارت دیگر تورم در هزینه های تولید می شوند.

توضیح عبارات موجود در جدول:

 
Cash cost- قیمت ها تا اندازه ای به هزینه ها نزدیک هستند که کمترین سود برای سرمایه گذاران متصور می شود.

 
Brownfield- سود سرمایه گذاری تا حدی است که گسترش معادن فعلی، منطقی و سود ده است.

 
Greenfield- سرمایه گذاری در پروژه های جدید نیز منطقی و سودآور است.

 
Fly-up- تقاضا تا حدی سریع رشد خواهد کرد که از نمودار های ارزیابی پیش رفته و فاصله بسیاری با هزینه های تولید خواهد داشت.

 
بررسی قیمت مواد معدنی در 20 سال گذشته و حق پریمیوم آنها (قیمت ماده معدنی منهای هزینه های حاشیه ای تولید کننده) تصویر روشنی را ایجاد می کند از آنچه که پیش روی معدن داران و فعالان صنعت معدن قرار دارد و نشان می دهد فرصت های سرمایه گذاری در این بخش به راستی وجود دارند.

 
جدول زیر نشان می دهد که تمام مواد معدنی حتی وخیم ترین آنها یعنی زغال سنگ، سنگ آهن و نیکل نیز، چشم اندازی آفتابی دارند.

استیل پدیا | مرجع خبر و تحلیل صنعت فولاد ایران و جهان