تیم تحقیقات متال بولتن (MBR) موارد اصلی مورد بحث در کنفرانس گذشته "راهکارهای موفق فولاد" (SSS) در نیویورک را مورد بررسی قرار داده است.

سی امین سالگرد کنفرانس "راهکارهای موفق فولاد" توسط شرکت استیل فرست در نیویورک برگزار شد. این کنفرانس اولین بار به منظور فراهم اوردن راهکارهایی برای بقای صنعت فولاد در سال 1985 برگزار شد.

با وجود مطرح شدن موضوعات متنوع و گسترده در طول کنفرانس سه روزه،  MBR در این گزارش به موضوع مطرح شده توسط یکس از سخنرانان کنفرانس تحت عنوان "ضربه چینی" پرداخته است.

نوکور (فولاد ساز آمریکایی) و دیگر تولید کنندگان داخلی فولاد، بهبود فوق العاده ای در فرآیند تولید و بهره وری از اواسط 1980 داشته اند. جان فریوا از نوکور به این نکته اشاره کرد که در طی 30 سال گذشته،  تولید فولاد از میزان 10 نفر ساعت به ازای هر تن به 2 نفر ساعت برای تولید هر تن فولاد رسیده است..

 وی همچنین خاطرنشان کرد که با وجود چنین پیشرفت هایی، به جای ارائه راهکارهایی برای موفقیت بیشتر، بهتر است احیا و نجات صنعت فولاد در دستور کار و اهداف این صنعت  قرار گیرد.

 کارخانه های تولیدی فولاد آمریکایی به عنوان یک گروه متقاعد شده اند که در صورت عدم پشتیبانی و حمایت دولت برای تولید محصولات فولادی، واردات متکی بر  سوبسیدهای غیر قانونی،جایگزین یکی  از صنایع حیاتی کشور (صنعت فولاد) خواهند شد.

آن چه که موجب نگرانی فولادسازان از جمله شرکت Commercial Metals Co (CMC) شده است این است که در زمانی که در سال های اخیر تقاضای بازار آمریکا برای فولاد رو به رشد بوده است، تولیدکنندگان آمریکایی به طور غیر منتظره از مزایای آن همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است محروم مانده اند.

در واقع اطلاعات بدست آمده از موسسه آهن و فولاد آمریکا (AISI) ، نشان می دهد که حمل  محصولات  فولادی بر خلاف تولید آن، در چهار ماه اول سال 2015 به طور فوق العاده ای، 9.5% نسبت به گذشته افت داشته است.

در حقیقت یک عقب نشینی واضح در تولید با توجه به افت 8.5 درصدی نسبت به مدت مشابه و یک عملکرد بسیار ضعیف تر در کل جهان دیده می شود.

در واقع، انجمن جهانی فولاد (World Steel) ، تخمین زده است که در یک ماه گذشته تولید فولاد در کل جهان بدون احتساب تولید ایالات متحده ، 1.4 درصد نسبت به سال گذشته کاهش یافته است.

در نتیجه در حالی که کاهش تولید به طرز خاصی در آمریکا شدت گرفته است، الگوهای تقاضا کاملا مخالف بوده است.

تحقیقات نشان می دهد، مصرف فولاد در آمریکا بطور خارق العاده ای در طول 4 ماه اول سال 2015 به نسبت سال گذشته، 8 درصد افزایش یافته است، در زمانی که تقاضا در دیگر نقاط جهان به غیر از چین کاهش یافته بود.

طبق گزارش worldsteel، تقاضاهای آشکار چینی ها در آینده رو به کاهش خواهد بود.

در واقع جدول بالا نشان می دهد، با وجود اینکه WorldSteel  پیش بینی کرده بود که در سال گذشته و امسال تقاضای فولادی چین با 0.5 درصد رو به کاهش خواهد بود، طبق گزارشات متال بولتن روند فعلی بازار نزدیک به 5.5 درصد رو به کاهش است.

تقاضای ظاهری چین برای محصولات تخت نوردی فولادی از سطح نسبتا پایین در حال پیشرفت است. اما تاثیرات کاهش ساخت و ساز به وضوح دیده می شود، به خصوص کارخانه هایی که تازه شروع بکار کردند، مجبور به عقب نشینی برای تقاضای محصولات متنوع در سطح وسیع تری شدند.

جای تعجب نیست که تولید کنندگان چینی (با توجه به برآورد انجمن جهانی فولاد، تولیدکنندگان فولادی چینی به روش کوره بلند که به صورت یکپارچه، تولید دارند، بیش از 93 درصد است) ، به جای کاهش تولیدات، صادرات را تقویت کردند.

 در مقابل، تولید کننگان آمریکایی به مراتب انعطاف پذیر تر از همتایان چینی  خود میباشند، به طوری که تنها 37 درصد از محصولات تولید شده در آمریکا به صورت تولید یکپارچه میباشند.

در پنج ماه اول سال جاری، خالص صادرات محصولات نهایی فولادی در چین برای اولین بار در سال  2015 به بیش از 100 میلیون تن رسید (طرح ریزی برای 108 میلیون تن بوده است).

به طور شگفت انگیزی محصولات طویل فولادی با حجم 46 میلیون تنی در مقایسه با 45 میلیون تنی در تولید محصولات تخت نورد سهم بسزایی را از میزان تولید فوق را تشکیل می دهند.

از نظر چینی ها، آمریکایی ها صرفا هشتمین بازار بزرگ صادرات کشورهای شرق آسیا را در دست گرفته اند.

اما در کنفرانس راهکارهای موفق فولاد خیلی روشن و واضح است که تولید کنندگان در نقاط دیگر از جمله ایتالیا که در رتبه هفدهم لیست چینی ها قرار دارد مشتاق پیدا کردن راه حلی در مقابل تهدید صادرات چین بودند.

در این زمان ایجاد اقدامات قانونی ضد دامپینگ و حذف ظرفیت مازاد چین بهترین راه حل دراز مدت برای نجات مشکل فولاد سازی می باشد.

اما با توجه به ظرفیت مازاد، تولید کنندگان و تحلیل گران مستقل مثل WorldSteel Dynamics  نتوانستند روی ابعاد این مشکل اجماع کنند و به توافق برسند.

تخمین های MBR ، در بازه ای بین رقم واقع بینانه 150 میلیون تن تا رقم 600 میلیون تن است. با تمام این اوصاف، مشکل بزرگ در واقع این است که نمایندگان چینی ها بارها و بارها روشن ساخته اند که هر گونه کاهش در ظرفیت تولید فولاد کشور در بازه زمانی طولانی مدت محقق خواهد شد.

در هر صورت ، به گزارش  Cliff Natural Resources (که تا این اواخر جزء چهارمین معدن کار بزرگ در جهان شناخته شده بود) ، دلیل اصلی تولیدات مازاد فولاد چینی ها را بیشتر به دلیل کاهش قیمت سنگ آهن دانسته اند تا ظرفیت تولید چینی ها. معدن کاران آمریکایی گفتند ارتباط کاری ما با کارخانه های چینی ناپایدار خواهد بود.

زمان مشخص میکند، احیای آهن و سنگ آهن چه تاثیراتی در تولیدات چینی در پی خواهد داشت و پیش بینی MBR مبنی بر رشد 1 درصدی علیرغم کاهش 1 درصدی فعلی درست خواهد بود یا خیر.

 -Alistair Ramsay - Research Manager - Metal Bulletin Research-

استیل پدیا | مرجع خبر و تحلیل صنعت فولاد ایران و جهان